Λίγες μόνο ώρες έχουν περάσει από τη στιγμή που ο Τζέρι Άνταμς, αφέθηκε ελεύθερος από την βορειοϊρλανδική αστυνομία, χωρίς να του αποδοθούν κατηγορίες. Ο ηγέτης του Σιν Φέιν στη Βόρειο Ιρλανδία συνελήφθη την περασμένη Τετάρτη (30/4) για τη δολοφονία της Τζιν Μακόνβιλ, χήρας και μητέρας 10 παιδιών, το 1972, η οποία είχε απαχθή και εκτελεστεί από τον IRA, όπου μέλος της ηγετικής ομάδας φέρεται να ήταν και ο Άνταμς. Η απελευθέρωση ήρθε μετά από τέσσερις μέρες και χωρίς να του απαγγελθούν κατηγορίες.
Κι αν ο Τζέρι Άνταμς έμεινε στη φυλακή μονάχα τέσσερις μέρες, δεν ισχύει το ίδιο και για άλλους, είτε αρχηγούς κρατών, είτε αρχηγούς κομμάτων. Δίκαια ή άδικα είναι αρκετοί οι ηγέτες εκείνοι που πέρασαν το κατώφλι της φυλακής και έμειναν από κάποιες μέρες μέχρι και χρόνια. Κατάχρηση εξουσίας, “τρομοκρατία”, διεκδίκηση δικαιωμάτων, είναι κάποιοι από τους λόγους που οδήγησαν ηγέτες κρατών ή κομμάτων στη φυλακή, γεγονός που τυχαία ή όχι, οδήγησε στην “ηρωποίηση” των περισσότερων από αυτών, από τους οπαδούς τους.
Γιούλια Τιμοσένκο
Η ουκρανή πολιτικός και αρχηγός της Πανουκρανικής Ένωσης “Πατρίδα” αφού είχε εκλεγεί πανηγυρικά στη θέση του βουλευτή με το 92,3% των ψήφων, το 1996, επιτέλεσε την περίοδο 1999-2001 αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, αρμόδια για ενεργειακά θέματα. Στη συνέχεια ήρθε η καθαίρεσή της, με αφορμή την κατηγορία για λαθραία εξαγωγή αερίου. Τότε είχε μείνει στη φυλακή 42 ημέρες.
Μετά την ήττα της στις εκλογές του 2010 -και αφού είχε διοριστεί πρωθυπουργός της χώρας το 2005 για λίγους μόνο μήνες- βρέθηκε και πάλι ενώπιον της ουκρανικής δικαιοσύνης για κακοδιαχείρηση την περίοδο της θητείας της (το διάστημα 2007-2010), σχετικά με την πώληση δικαιωμάτων για τις εκπομπές άνθρακα, ενώ διενεργήθηκε και νέα έρευνα για απόπειρα δωροδοκίας και διαφθοράς του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας το 2003. Τελικά στις 5 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς οι Αρχές συνέλαβαν την Τιμοσένκο στο Κίεβο για ασέβεια προς το δικαστήριο στο οποίο δικαζόταν για κατάχρηση εξουσίας και την καταδίκασαν σε 7ετή φυλάκιση και 3ετή στέρηση των πολιτικών της δικαιωμάτων. Πλέον η Τιμοσένκο είναι ελεύθερη και όπως όλα δείχνουν θα διεκδικήσει και πάλι την εκλογή της σε κάποιο αξίωμα.
Αμπντουλάχ Οτζαλάν
Φύσει “εχθρός” της Τουρκικής Δημοκρατίας η οποία από τη δημιουργία της από τον Κεμάλ Ατατούρκ, αρνείται την αναγνώριση του Κουρδιστάν (κάποια βήματα ελπίδας έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια από τον Ερντογάν). Κούρδος και ο ίδιος ο Οτζαλάν ίδρυσε και διετέλεσε πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (P.K.K), το οποίο σχεδόν από την ίδρυσή του αντιστάθηκε σθεναρά στην εξάλειψη του κουρδικού στοιχείου στη νοτιοανατολική Τουρκία. To 1973 ο Οτζαλάν, κατά τη διάρκεια μιας διάλεξής του, δήλωσε ότι “στην Τουρκία υπάρχουν δύο έθνη, οι Τούρκοι και οι Κούρδοι”. Δεδομένου ότι το θέμα αποτελούσε ταμπού στην τουρκική κοινωνία, για δεκαετίες, η δήλωση αυτή του “χάρισε” επτάμηνη φυλάκιση, στην οποία βασανίστηκε.
Οι ένοπλες μάχες του PKK με τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, τα επόμενα χρόνια, οδήγησαν στο “βάπτισμα” του Οτζαλάν ως τρομοκράτη, από την τουρκική κυβέρνηση, αγνοώντας επιδεικτικά το ιδεολογικό υπόβαθρο και τα αιτήματα των Κούρδων για αναγνώριση της εθνικής τους ταυτότητας. Διωγμένος λοιπόν από την Τουρκία, ο Οτζαλάν περιπλανιέται σε χώρες της Ευρώπης -για λίγες μέρες και στην Αθήνα- όπου προσπαθεί να βρει στήριξη. Καταλήγει στην Κένυα και μετά από διαβουλεύσεις με τον έλληνα σωματοφύλακά του, Σάββα Καλεντερίδη και τον έλληνα δικηγόρο του, Φαήλο Κρανιδιώτη, -υπό άγνωστες συνθήκες- μεταφέρεται στις 16 Φεβρουαρίου το 1999 στην Τουρκία, όπου έκτοτε κρατείται σε απομόνωση, στη νησίδα Ιμραλί στη Θάλασσα του Μαρμαρά, σε φυλακές υψίστης ασφαλείας.
Νέλσον Μαντέλα
“Απεχθάνομαι τον ρατσισμό, επειδή πιστεύω ότι είναι κάτι βάρβαρο, είτε προέρχεται από μαύρο είτε από λευκό”. Αυτή η φράση του Νέλσον Μαντέλα, αντικατοπτρίζει και τη ζωή του νοτιοαφρικανού ηγέτη, ο οποίος από πολύ μικρή ηλικία αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των μαύρων της Νοτίου Αφρικής και της κατάργησης του Απαρτχάιντ. Ο νόμιμος δρόμος -σαν δικηγόρος- δεν έφερε αποτελέσματα για αυτό και αποφάσισε να ακολουθήσει τα μονοπάτια της παρανομίας και να τεθεί επικεφαλής του κόμματος ANC.
Ούτε από κει όμως μπόρεσε να δράσει όπως θα ήθελε και έτσι το 1964 και έχοντας περάσει στην παρανομία, καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη και μεταφέρεται στις υψίστης ασφαλείας φυλακές της νήσου Ρόμπεν. Το Απρίλιο του 1984, μεταφέρθηκε στην φυλακή Πόλσμουρ στο Κέιπ Τάουν και τον Δεκέμβριο του 1988 στη φυλακή Βίκτορ Βέρστερ από όπου και αποφυλακίστηκε τον Φεβρουάριο του 1990, όταν ο τελευταίος λευκός πρόεδρος της χώρας, ο Φρεντερίκ ντε Κλερκ, ήρε την απαγόρευση του ANC και άλλων οργανώσεων κατά του απαρτχάιντ. Είχαν περάσει 27 χρόνια από τη στιγμή που ο Μαντέλα περνούσε το κατώφλι της φυλακής.
Ταγίπ Ερντογάν
Στη φυλακή για ένα ποίημα! Όταν το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) έκανε τα πρώτα του βήματα, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Ερντογάν, λίγο μετά τη θητεία του στη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης (1994-1998) σε μία δημόσια συγκέντρωση, απήγγειλε στίχους ποιήματος του Ziya Gökalp, το οποίο σύμφωνα με την τότε -κεμαλική- κυβέρνηση της Τουρκίας, προπαγάνδιζε ισλαμικό κήρυγμα.
Η δημόσια αυτή απαγγελία οδήγησε τον Ερντογάν στη φυλακή, το 1999, στερώντας του τα πολιτικά του δικαιώματα. Στη φυλακή παρέμεινε τέσσερις μήνες. Λίγο αργότερα, το 2002 το AKP κερδίζει τις εκλογές, ο Ερντογάν όμως δεν μπορεί να πάρει τη θέση του βουλευτή, λόγω των νομικών κωλυμάτων, μετά τις επαναληπτικές εκλογές ωστόσο, γίνεται ο 57ος πρωθυπουργός της χώρας, αφού έχει περάσει το διάστημα του “αποκλεισμού” του, στις 14 Μαρτίου 2003, θέση στην οποία παραμένει μέχρι και σήμερα.
Σοφιάννα Μπονοβόλια
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.