Στην Ελλάς του 2000 (που λέει και το άσμα…) υπάρχει μια κατηγορία που τυγχάνει ιδιαίτερα προνομιακής μεταχείρισης τόσο από τις τράπεζες που ελέγχουν την οικονομία όσο και από τα μεγάλα κέντρα (παρα)πληροφόρησης, που επιδιώκουν τον έλεγχο και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Η επιχείρηση αυτή είναι ο δικομματισμός, και πιο συγκεκριμένα τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας (Πασοκ- Νδ Α.Ε.), που μεσουρανούσαν μεταπολιτευτικά.
Μόλις πληροφορήθηκα για την πρόθεση του γνωστού σχεδιαστή μόδας Λάκη Γαβαλά να μεταβιβάσει το ακίνητο του στο Δημόσιο, προκειμένου να αποπληρωθεί το χρέος του.
Είναι ένα καλό πρώτο βήμα, που θα έπρεπε να είχε επιβληθεί από τη πρώτη στιγμή σε όσους μεγαλοεπιχειρηματίες χρεοκοπούν αφήνοντας εργαζόμενους και προμηθευτές συστηματικά απλήρωτους, οδηγώντας τους στην χρεοκοπία και στις τεράστιες ουρές ανέργων που έχουν στηθεί έξω από τον ΟΑΕΔ. Ίσως το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει και για τις ηγεσίες των χρεοκοπημένων ηθικά και οικονομικά κομμάτων του πρώην δικομματικού τόξου.
Στην Ελλάς του 2000 (που λέει και το άσμα…) υπάρχει μια κατηγορία που τυγχάνει ιδιαίτερα προνομιακής μεταχείρισης τόσο από τις τράπεζες που ελέγχουν την οικονομία όσο και από τα μεγάλα κέντρα (παρα)πληροφόρησης, που επιδιώκουν τον έλεγχο και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Η επιχείρηση αυτή είναι ο δικομματισμός, και πιο συγκεκριμένα τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας (Πασοκ- Νδ Α.Ε.), που μεσουρανούσαν μεταπολιτευτικά. Αυτά τα δύο κόμματα που διαχειρίστηκαν για δεκαετίες δισεκατομμύρια κεφάλαια, διένειμαν την εκάστοτε πίτα (προϋπολογισμός) κατά τις δικές τους ιδιαίτερες προτιμήσεις, τη στιγμή που οι επιχειρήσεις του δημοσίου και ευρύτερου δημοσίου τομέα σταδιακά οδηγούνταν στη χρεοκοπία με την κακοδιαχείριση και την διαφθορά των πολιτικών τους διευθύνσεων.
Αυτές οι επιχειρήσεις (γιατί ως επιχειρήσεις λειτούργησαν), χρεοκόπησαν μια ολόκληρη χώρα. Ανεργία, κατάθλιψη, αυτοκτονίες, πλειστηριασμοί και φασισμός είναι μερικά κομμάτια από τα πρόσωπα του τέρατος που προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να εξοικειωθούμε . Εάν υποθέσουμε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, στην υπάρχουσα ελληνική πραγματικότητα δεν θα έχει μείνει κανείς στο τέλος για να την υπερασπιστεί.
Εάν επιχειρήσουμε να αποτυπώσουμε τη παρούσα κατάσταση και να την ερμηνεύσουμε αυθαίρετα με όρους αγοράς, θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ίδιες επιχειρήσεις που χρεοκόπησαν, οφείλουν στις τράπεζες εκατομμύρια και έχουν δεσμεύσει μελλοντικούς προϋπολογισμούς, συνεχίζουν με τα ίδια διοικητικά συμβούλια, με τους ίδιους επικεφαλείς και το χειρότερο με την ίδια ακριβώς συνταγή να παράγουν τα ίδια και χειρότερα καταστροφικά αποτελέσματα για την κοινωνία και την οικονομία. Ε λοιπόν αυτές τις επιχειρήσεις, άλλες φαληρημένες επιχειρήσεις που λέγονται τράπεζες συνεχίζουν από λεφτά που έρχονται από το εξωτερικό και δεν μπορούν να εγγυηθούν, να τις δανειοδοτούν, χωρίς να ζητούν εγγυήσεις. Την ίδια στιγμή στο πάρτυ σπατάλης και διαφθοράς συμμετέχουν με ισότιμους όρους και μερίδα των μεγάλων και ενίοτε θαλασσινών δημοσιογραφικών ομίλων οι οποίοι τόσα χρόνια με ιδιαίτερη επιτυχία αποτέλεσαν τους ισχυρούς πυλώνες του συστήματος. Δυστυχώς για πολλούς από εσάς η εκτίμηση αυτή μόνο αυθαίρετη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Η πραγματικότητα όμως είναι ακόμα πιο ζοφερή αν αναλογιστούμε ότι το αμαρτωλό αυτό τρίγωνο εξουσίας, από βιαστής της Δημοκρατίας και των θεσμών της, ανακηρύχθηκε σε αυτόκλητο προστάτη της.
Μάριος Κοντογιάννης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.