Την τελευταία δεκαετία οι Αμερικανοί έχουν αγκαλιάσει ακόμα περισσότερο το ποδόσφαιρο, δίνοντας μεγάλη έμφαση στους τρόπους βελτίωσης και προβολής του εγχώριου πρωταθλήματος τους και ως επακόλουθο της εθνικής τους ομάδας. Η ξαφνική αγάπη των Αμερικανών για το άθλημα τοποθετείται χρονικά στη δεκαετία του 1990 και πιο συγκεκριμένα το 1994, όταν το Μουντιάλ έλαβε χώρα στα εδάφη τους. Εκείνο το καλοκαίρι η εθνική τους ομάδα έβαλε το αμερικάνικο ποδόσφαιρο στον ποδοσφαιρικό χάρτη και ίσως τους έκανε να σκεφτούν πως μπορεί να γνωρίσουν την επιτυχία σε ένα σπορ που δεν εφηύραν οι ίδιοι.
Η έλευση κάποιων Αμερικανών ποδοσφαιριστών στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των ποδοσφαιρόφιλων όσον αφορά την ιστορία του αμερικανικού ποδοσφαίρου. Παρόλ’ αυτά, ελάχιστοι γνωρίζουν πως στη δεκαετία του 1920 το ποδόσφαιρο στις ΗΠΑ τύγχανε μεγάλης αποδοχής στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Εκείνη τη δεκαετία το ποδόσφαιρο άκμασε σημαντικά. Η εγχώρια λίγκα διέθετε στις τάξεις της μερικούς εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών παγκοσμίως, δεκάδες χιλιάδες φίλαθλοι βρίσκονταν στις κερκίδες και δεν είναι υπερβολή αν κάποιος ισχυριστεί πως το ποδόσφαιρο έφτασε να ανταγωνίζεται το NFL (αμερικάνικο ποδόσφαιρο) ως το κυρίαρχο μέσο ψυχαγωγίας μετά τον Οκτώβριο.
Η ιστορία του αμερικανικού ποδοσφαίρου τη δεκαετία του 1920 συνδέεται με τη δημιουργία της Αμερικανικής Ποδοσφαιρικής Λίγκας (American Soccer League, ASL) η οποία δημιουργήθηκε στο ξενοδοχείο Αστόρ του Μανχάταν το 1921. Η ASL δεν κάλυπτε όλη τη χώρα παρά μόνο ένα κομμάτι της βιομηχανικής βορειοανατολικής Αμερικής. Δεν ήταν η μοναδική λίγκα, αλλά αποτελούσε το μεγαλύτερο και πιο δημοφιλές πρωτάθλημα εκείνη την περίοδο. Η Λίγκα “αντλούσε” τις ομάδες της από τις μητροπόλεις (Μπόστον Γουόντερ Γόρκερς, Μπρούκλιν Γουόντερερς, Νιου Γιόρκ Κλάμπ) και τις βιομηχανικές πόλεις (Πάτερσον Σίλκ Σόξ, Νιου Μπέντφορντ Γουέιλερς και Μπριτζπορτ Μπέρς). Οι ιδιοκτήτες των ομάδων ήταν κυρίως επιχειρηματίες, εκ των οποίων μερικοί όπως ο Τσάρλς Στόουνχαμ είχαν ισχυρούς δεσμούς με το οργανωμένο έγκλημα. Μια βιομηχανία που είχε μεγάλη εκπροσώπηση στην ASL ήταν εκείνη του χάλυβα. Η Μπεεθλέμ Στιλ Κορπ χρησιμοποίησε το εργατικό της δυναμικό για να δημιουργήσει την ποδοσφαιρική της ομάδα, προσφέροντας στους εργαζόμενους της έναν εναλλακτικό για την εποχή τρόπο διασκέδασης. Η βιομηχανία παραγωγής χάλυβα δεν ήταν η μοναδική βιομηχανία συνδεδεμένη με την αμερικανική λίγκα.
Η δεκαετία του 1920 αποτελούσε μια περίοδο τεράστιας οικονομικής ανάπτυξης στην Αμερική. Τα εργοστάσια υποδέχθηκαν πάρα πολλούς εργάτες από την Ευρώπη, οι οποίοι εκτός από τις γνώσεις τους έφεραν στη νέα τους πατρίδα την αγάπη τους για το ποδόσφαιρο. Στην ASL οι επιχειρήσεις είχαν αναλάβει αποκλειστικά την ευθύνη της εύρυθμης λειτουργίας και χρηματοδότησης των ομάδων. Η ποδοσφαιρική πρωτεύουσα της Αμερικής ήταν πιθανότατα το Φόλ Ρίβερ στη Μασαχουσέτη, ένα βιομηχανικό κέντρο που προσλάμβανε μεγάλο αριθμό Βρετανών μεταναστών. Οι Φόλ Ρίβερ Μαρκσμεν προσέλκυαν κοινό πενταψήφιου αριθμού φιλάθλων και κατάφεραν να πανηγυρίσουν επτά τίτλους, παίρνοντας τα σκήπτρα από τη Μπεεθλεέμ Στιλ ως η πιο πετυχημένη ομάδα της περιόδου. Οι ομάδες που είχαν στενές σχέσεις με την αμερικανική βιομηχανία είχαν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων τους τόσο στα εγχώρια εδάφη όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Η ακμάζουσα βιομηχανία στις ΗΠΑ σήμαινε πως οι ομάδες τους είχαν την δυνατότητα να πληρώνουν πολύ μεγαλύτερους μισθούς από τους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Και επειδή εκείνες τις εποχές κανείς δεν μπορούσε να βγάλει τα προς το ζην αποκλειστικά από το ποδόσφαιρο, σύλλογοι όπως η Μπεεθλεέμ Στιλ είχαν την οικονομική δύναμη να προσφέρουν στους παίκτες τους υψηλά αμειβόμενες θέσεις στα εργοστάσια τους.
Με την ASL να παίρνει σάρκα και οστά, οι αμερικανικές ομάδες ξεκίνησαν να δελεάζουν ποδοσφαιριστές από τους κορυφαίους συλλόγους στην Ευρώπη. Περίπου 50 Ευρωπαίοι διεθνείς αγωνίζονταν στην αμερικάνικη λίγκα και επρόκειτο για ποδοσφαιριστές τόσο αξιόλογους ώστε να κληθούν στις εθνικές ομάδες της χώρας τους. Κάποιοι ιδιοκτήτες ομάδων της ASL χρησιμοποίησαν το δημοφιλές άθλημα ως μέσο πλουτισμού. Άλλοι είχαν ως κίνητρο της φιλανθρωπία, το πάθος τους για το ποδόσφαιρο ή και τα δύο σε αρκετές περιπτώσεις. Η Μπεεθλέμ Στιλ περιγράφεται για παράδειγμα ως το προσωπικό “φέουδο” του εκτελεστικού διευθυντή της βιομηχανίας Όρας Έντγκαρ Λιούις, ο οποίος είχε παθολογική αγάπη για το ποδόσφαιρο. Ο Λιούις έγινε αντιπρόεδρος της εταιρίας το 1916 και από τα πρώτα πράγματα που έκανε μετά την ανάληψη του ρόλου του ήταν να επενδύσει μερικά δολάρια ώστε να χτιστεί μια κορυφαία ποδοσφαιρική ομάδα. Κορυφαίοι Ευρωπαίοι αθλητές άφησαν τα ευρωπαικά εδάφη για την Πενσυλβανία ενώ ο ίδιος ο Λιούις εκτέλεσε καθήκοντα scout μέχρι και ποδοσφαιριστή για τη Μπεεθλέμ Στιλ. Ένα από τα στιγμιότυπα που ξεχώρισαν στην καριέρα του Λιούις ήταν το χέρι που έκανε απέναντι στη Μπρούκλιν Φιλντ Κλάμπ, το οποίο έστειλε την ομάδα του εκτός Τσάλεντζ Καπ το 1914.
Οι τακτικές πάντως “στρατολόγησης” των ποδοσφαιριστών από τις αμερικανικές ομάδες παραβίαζαν τους κανόνες συμπεριφοράς, προκαλώντας την κατακραυγή στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το 1927, η FIFA, όπως τώρα έτσι και τότε η παγκόσμια ποδοσφαιρική ομοσπονδία, ανάγκασε τον γραμματέα της ASL να εμφανιστεί στη σύνοδο της ομοσπονδίας στη Φιλανδία, όπου και απαίτησαν από τις αμερικανές ομάδες να σταματήσουν να αγνοούν τους κανόνες. Αν και οι ευρωπαίοι ποδοσφαιριστές ξεχώριζαν στον αγωνιστικό χώρο λόγο της άρτιας τεχνικής τους κατάρτισης, το πρωτάθλημα της ASL δε στερούνταν εξαίρετων ντόπιων παικτών. Όπως βέβαια και σε άλλες εκφάνσεις της αμερικάνικης ζωής όπου τα χθεσινά εισαγώγιμα πολιτισμικά προϊόντα αφομοιώνονται στη γηγενή κουλτούρα του σήμερα, το ίδιο συνέβη και με το ποδόσφαιρο. Ο Άρτσι Στάρκ, ο σπουδαίος επιθετικός που πέτυχε 232 τέρματα σε 205 εμφανίσεις με τη Μπεεθλέμ Στιλ, γεννήθηκε στη Γλασκώβη και τα 13 του μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Τα πρώτα του παιχνίδια σε οργανωμένο επίπεδο ήταν στο Νιου Τζέρσεϊ για μια ομάδα με το όνομα Σκωτσέζοι-Αμερικανοί. Στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε με τον αμερικανό στρατό στη Γαλλία. Δύο από τους σημαντικότερους παίκτες στην ιστορία του αμερικάνικου ποδοσφαίρου, ο Μπερτ Πατενό και ο Μπίλυ Γκονσάλβες αν και μεγάλωσαν στο Φολ Ρίβερ ήταν γιοι μεταναστών. Οι γονείς του Γκονσάλβες προέρχονται από την Πορτογαλία ενώ ο Πατενό είχε Γαλλο-Καναδική καταγωγή. Αμφότεροι αγωνίστηκαν με τα χρώματα της Αμερικής στο πρώτο Μουντιάλ που διεξήχθη στην Ουρουγουάη το 1930.
Η ΑSL απολάμβανε μεγάλη ευημερία μέχρι τη διοργάνωση του πρώτου παγκοσμίου κυπέλλου. Κάπου εκεί τη λίγκα άρχισαν να υπονομεύουν οι πολιτικές διαμάχες. Από το ξεκίνημα της η λίγκα είχε μια προβληματική σχέση με την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία των ΗΠΑ, που αποτελούσε τον κυρίαρχο θεσμό στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Οι ιδιοκτήτες των συλλόγων της ASL ενοχλήθηκαν όταν η ποδοσφαιρική ομοσπονδία υπέβαλλε περιορισμούς στην αλλαγή των κανόνων και στο πρόγραμμα των αγώνων επειδή θεωρούσε ότι η ASL ήταν ανεξέλεγκτη και επαναστατική. Σύμφωνα με τους ιδιοκτήτες των ομάδων, δεν τύγχανε ευρύτερης αποδοχής από το κοινό επειδή υπήρχε η αίσθηση ότι είναι πολύ ξένο. Ήθελαν να αμερικανοποιήσουν το παιχνίδι με την καθιέρωση αλλαγών, με το να καθορίζεται η κατάταξη στο πρωτάθλημα από το ποσοστό νικών και όχι από το βαθμολογικό σύστημα που χρησιμοποιούσαν οι Ευρωπαίοι και με το να υπάρχουν πλέι-οφ στο τέλος της σεζόν.
Παρά τις αντιρρήσεις της ομοσπονδίας η λίγκα θέσπισε κάποιες αλλαγές, οι οποίες αποδεικνύεται πως ήταν πολύ μπροστά για την εποχή τους. Η ASL καθιέρωσε τις αλλαγές ποδοσφαιριστών κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού το 1926, την ίδια στιγμή που στον υπόλοιπο κόσμο επιτράπηκαν στο Μουντιάλ του 1970. Τα αίτια κατάρρευσης της λίγκας τοποθετούνται χρονικά στο 1928. Εκείνη τη χρονιά ο “συμμορίτης” Τσαρλς Στόουνχαμ έπεισε την ASL να μποϋκοτάρει το ετήσιο τουρνουά Τσάλεντζ Κάπ, το οποίο διοργάνωνε η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία των ΗΠΑ. Τρεις ομάδες εκ των οποίων και η Μπιθλέμ Στιλ συμμετείχαν τελικά στο κύπελλο με αποτέλεσμα η ASL να τις αποκλείσει επειδή παραβίασαν τους κανονισμούς της λίγκας. Τόσο η FIFA όσο και η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία των ΗΠΑ πήραν το μέρος των τριών ομάδων και “αφόρισαν” την ASL από την παγκόσμια ποδοσφαιρική κοινότητα. Στη συνέχεια η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία των ΗΠΑ συγκρότησε μια αντίπαλη λίγκα, την Ίστερν Σόκερ Λιγκ, για να ανταγωνιστεί την εξόριστη ASL.
Ακολούθησε μια περίοδος διαμάχης, κατακραυγής και πολιτικών ελιγμών. Όταν ο πόλεμος μεταξύ των δύο έληξε, η χώρα είχε χτυπηθεί από το οικονομικό κραχ. Οι φίλαθλοι ήταν θυμωμένοι, απογοητευμένοι και μπερδεμένοι από την όλη κατάσταση. Η ύφεση χτύπησε τα θεμέλια της ASL καθώς η αμερικανική βιομηχανία που αποτελούσε τον βασικό χρηματοδότη των ομάδων αποδεκατίστηκε τη δεκαετία του 1930. Το αμερικάνικο ποδόσφαιρο της δεκαετίας του 1920 το οποίο βοηθούμενο από την οικονομική ανάπτυξη και το μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα της περιόδου άφηνε πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, βυθίστηκε από την οικονομική κρίση αφήνοντας αναπάντητα ερωτήματα για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί εάν είχε επιβιώσει από αυτή τη σκληρή δοκιμασία.
Αναδημοσίευση από το www.othersidefootball.com
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.