H εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές είναι η αρχή ενός καταστροφικού για το περιβάλλον σχεδίου, δεν είναι όμως κάτι καινούριο. Αυτό που είναι καινούριο, είναι η συσπείρωση του κόσμου εναντίον της, όπως και των καλλιτεχνών. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου μιλά γι αυτό. Ο Γιάννης Αγγελάκας επίσης. Ο Παύλος Παυλίδης έχει γράψει και τραγούδι (εξ ου και ο στίχος). Και η λίστα δεν σταματά εκεί.
Δεν είναι μόνο οι συναυλίες που έχουν δώσει το παρόν, ούτε οι συνεντεύξεις που κατά καιρούς έχουν παραχωρήσει. Είναι το κλίμα που τους ακολουθεί παντού. Στη Χαλκιδική, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, στα νησιά.
Το Θα ‘Ρθει Μια Μέρα αποτελεί ξεχωριστό σημείο στις ζωντανές εμφανίσεις του Παύλου Παυλίδη, όσο και τα Ορυχεία και η Βάλια Κάλντα σε αυτές του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Και αν ο Σωκράτης Μάλαμας είναι πιο «ερωτικός», ο κόσμος που τον παρακολουθεί κάτω από τη σκηνή κάνει τους συνειρμούς. Συνειρμούς που δεν είναι απαραίτητη σε μια συναυλία του Γιάννη Αγγελάκα, για τον οποίο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αναφορά στη… διάσωση της φύσης στην περσινή του εμφάνιση στο River Party, αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τις Σκουριές και την Ιερισσό.
Ο αγώνας των κατοίκων της περιοχής έχει γίνει γνωστός σε όλον τον κόσμο και κάτι παραπάνω, με τους καλλιτέχνες που είτε έχουν ζήσει εκεί, είτε έχουν λόγο (άποψη) και λόγο (αιτία) να προσφέρουν τα μέγιστα σε αυτό. Ο Παυλίδης ακόμα και σήμερα διατηρεί εκεί το «καταφύγιο» του, ενώ οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες που ευαισθητοποιούνται για το θέμα έχουν κοντινή καταγωγή. Όταν μιλούν για τον τόπο εκείνο δεν είναι τραγουδιστές, μουσικοί, καλλιτέχνες. Είναι συναγωνιστές των κατοίκων των «γαλατικών» εκείνων χωριών.
Οκ, όλοι είναι «αριστερίζοντες». Ναι μεν, αλλά… Πότε τους ακούσαμε να μιλούν έτσι ευθέως για πολιτικούς, τρόικα, Ευρωπαίους, Αμερικάνους; Στη φύση δεν υπάρχει ούτε αριστερά ούτε δεξιά. Μόνο σεβασμός και ασέβεια. Στο σχολείο μας έμαθαν για το σχήμα-φιλοσοφία ύβρις, άτη, νέμεσις, τίσις. Εύκολα καταλαβαίνουμε πως πλέον βλέπουμε τη φάση «ύβρις» με το κιάλι, ακροβατώντας μεταξύ άτης και νέμεσης. Όσοι έξυπνοι, βλέπουν πως η νέμεσις θα είναι αρκετή να προκαλέσει ανεπανόρθωτες ζημιές όχι μόνο στη χώρα, αλλά πιθανόν και σε μεγαλύτερη κλίμακα σε μέρος της Μεσογείου και των Βαλκανίων. Όσοι πονηροί, γνωρίζουν πως όταν η καταστροφή θα φτάσει στις τσέπες τους θα είναι τα παιδιά και τα εγγόνια τους που θα κληθούν να την αντιμετωπίσουν. Με βάση το σκεπτικό πως οι καλλιτέχνες είναι έξυπνοι, βγαίνει με ευκολία η διαπίστωση πως… κάτι ξέρουν που είναι τόσο ευαίσθητοι στο συγκεκριμένο θέμα. Μιλώντας για φιλοσοφίες της αρχαίας Ελλάδας, πώς να ένιωθε άραγε ο Αριστοτέλης βλέποντας τον τόπο του να καταστρέφεται;
Και αν η εξόρυξη επιφέρει επενδύσεις και θέσεις εργασίας, το μαύρο νερό και ό,τι αυτό συνεπάγεται θα φέρει την ερήμωση του τόπου. Η εξόρυξη από μόνη της παρ’ όλα αυτά δεν αρκεί. Το χειρότερο σε αυτήν την περίπτωση είναι ο καθαρισμός ο οποίος θα γίνεται επί τόπου για, τι άλλο, οικονομία χρόνου και χρημάτων. Οι προσδοκίες των επενδυτών είναι η επιστροφή στις δεκαετίες του ’70 και του ’80, όταν τεράστια λούκια κατηφόριζαν από το βουνό μέχρι τη θάλασσα μεταφέροντας το «θάνατο». Το χρυσό θάνατο. Το μαύρο νερό που αναφέραμε, στο οποίο περιέχονται τα απόβλητα των ορυχείων, η μεγαλύτερη απειλή για το περιβάλλον και την περιοχή. Τα… επιστημονικά, τα οποία δεν γνωρίζω, μπορείτε να βρείτε άκρως αναλυτικά μέσω του SOSHalkidiki , εδώ.
Φέτος, προς το παρόν τουλάχιστον, υπάρχει μια σχετική ησυχία. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι από ποια πλευρά θα ακολουθήσει η καταιγίδα. Αυτό που γνωρίζουμε είναι πως από όποια πλευρά και αν ξεσπάσει, ο αγώνας συνεχίζεται και όχι μόνο από τους κατοίκους της περιοχής. Συνεχίζεται από όσους σέβονται το περιβάλλον, από όσους νιώθουν τον τόπο δικό τους, από όσους επιζητούν μια καλύτερη ζωή. Συνεχίζεται από τον Παυλίδη, τον Αγγελάκα, το Μάλαμα, τον Παπακωνσταντίνου, το Ζερβουδάκη, τη Μακαβού, τους Χαΐνηδες, τον Ιωαννίδη. Συνεχίζεται από κάθε καλλιτέχνη που θεωρεί τον εαυτό του μέρος της φύσης και όχι τη φύση μέρος του εαυτού του.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.