Ιανουάριος
Στάση Ρηγίλλης.
Ξαφνικά «χάνομαι» μέσα στο κέντρο της Αθήνας. Βλέπω το λεωφορείο.
Κάθομαι και παρακολουθώ όλη τη διαδρομή. Δεν μιλάμε. Οι μεγάλοι δρόμοι που διασχίζουμε είναι όμορφοι…
Φεβρουάριος
Λεωφόρος Αλεξάνδρας.
Μεσημέρι Σαββάτου. Το κέντρο της Αθήνας έχει παγώσει αλλά ασφυκτιά από κόσμο. Εμείς περπατάμε στη Λ. Αλεξάνδρας. Λίγο πιο πέρα στρίβουμε σε ένα μαγαζάκι. Το έβλεπα μέρες και ήθελα έρθω μόνο μαζί σου.
Μάρτιος
Θησείο
Βγαίνεις από τον σταθμό του ηλεκτρικού και εγώ χαζεύω στα μαγαζιά. Χαμογελάς. Έχουμε 2 βδομάδες να βρεθούμε. Το Σαββατόβραδο έχει μόλις ξεκινήσει…
Απρίλιος
Πλατεία Εξαρχείων.
Έρχομαι να σε συναντήσω και χαζεύω στην Πανεπιστημίου.
Η Άνοιξη προσπαθεί να έρθει…
Χτυπά το κινητό μου!
Άργησα. Συγγνώμη! Χτυπάει η καρδιά μου που σε πλησιάζω.
Σε βλέπω.
Μάιος
Πετράλωνα.
Η Άνοιξη έχει μπει για τα καλά και με τα κορίτσια καταστρώνουμε σχέδια για τις φετινές μας διακοπές. Μου δίνεις ραντεβού στην Πλατεία Μερκούρη. Αυτή τη φορά σε περιμένω εγώ. Έρχεσαι και χαμογελώντας μού λες «Θα επανορθώσω. Σήμερα πάμε κάπου διαφορετικά. Θα δεις…»
Ιούνιος
Μετρό Μέγαρο Μουσικής.
Παίζει ένα πάρτι πιο δίπλα. Είναι τα παιδιά εκεί και μας περιμένουν. Φοράω το καινούριο μου κόκκινο φόρεμα. Χανόμαστε μέσα στα στενά. Καταλαβαίνω ότι βιάζεσαι να φτάσουμε.
Η Αθήνα έχει φωτιστεί αυτό το Σαββατόβραδο.
Ιούλιος
Κάπου στα στενά της Πλάκας
Πήρα πτυχίο!
Το γιορτάζω με τα κορίτσια πίνοντας ούζο και αναπολώντας τα χρόνια που πέρασαν και φτάσαμε εδώ. Παίρνεις για τα συγχαρητήρια και περνάς να πεις ένα γεια.
Λες μόνο ένα γεια…
Αύγουστος
Πλατεία Κολοκοτρώνη.
Το καλοκαίρι τελειώνει και η Αθήνα ξαναγεμίζει. Το ίδιο και η Κολοκοτρώνη. Με τα κορίτσια πίνουμε τα τελευταία μας κοκτέιλ.
Σε παίρνω να έρθεις.
Θα δούμε, μου λες.
Έχεις να διασχίσεις εκείνους τους μεγάλους δρόμου που μισό χρόνο πριν είχα αγαπήσει και σήμερα ξαφνικά μισούσα…
Σεπτέμβριος
Πατησίων
Ψιχαλίζει!
Μεσημέρι Σαββάτου και κατευθύνομαι προς το κέντρο. Κοιτάω, πάλι, τους μεγάλους δρόμους… Σε πετυχαίνω τυχαία με τα παιδιά. Μου λες το βράδυ παίζει ένα πάρτι. Θα μιλήσουμε.
Δεν μιλάμε, όμως…
Οκτώβριος
Ο Χειμώνας έχει επιστρέψει και Σάββατο βράδυ τα κορίτσια τα πίνουν στο Ψυρρή. Περπατάω στην Αθηνάς.
Μου στέλνεις μήνυμα: «Είμαι στο δίπλα μαγαζί από τα κορίτσια, έλα να σε δω».
Έρχομαι!
Μιλάμε και γελάμε, όπως τότε στη στάση Ρηγίλλης.
Μου λες «Μου έλειψες αλλά ο χρόνος τρέχει και δεν τα προλαβαίνω όλα…»
Νοέμβριος
2χρόνια μετά…
Κεραμεικός
Βγαίνω από το μετρό. Ψάχνω να τον συναντήσω. Τον βρίσκω. Μου χαμογελά. Διαφορετικά από σένα!
Και τότε συναντιόμαστε για ακόμα μια φορά.
2 χρόνια έχουν περάσει από τότε στο Ψυρρή.
Δεν μιλάμε.
Δεκέμβριος
3 χρόνια μετά…
Βρίσκομαι ξανά στη στάση Ρηγίλλης
Αυτή τη φορά για δουλειά. Πέρασαν τα χρόνια που τα φοιτητικά πάρτι γέμιζαν τις “υποχρεώσεις” μας.
Έχω χρόνια να έρθω…
Το λεωφορείο έρχεται. Η διαδρομή η ίδια όπως τότε.
Παρατηρώ πάλι τους δρόμους. Δεν μιλάω.
Απόψε οι δρόμοι έγιναν πάλι όμορφοι ή μάλλον όχι. Έγιναν απλά συμπαθητικοί …
Φτάνω στην στάση μας. Θυμάμαι την τελευταία μας συνάντηση…
Και τελικά είχες δίκιο…
Ο χρόνος περνάει γρήγορα…
Μόνο που είναι και σχετικός.…
Στο είπα και τότε! Δυστυχώς, δεν με άκουσες…
Έλλη
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.