Η τελευταία δημοσκόπηση της VPRC, άνοιξε ένα νέο κύκλο συζητήσεων σχετικά με το γιατί η απήχηση της Χρυσής Αυγής συνεχώς αυξάνεται και όπως φαίνεται δεν πρόκειται για μια μόδα που θα περάσει -τουλάχιστον- σύντομα. Σύμφωνα με τις μετρήσεις αν οδηγούμασταν τώρα στην κάλπη θα αναεικνυόταν τρίτο κόμμα με ποσοστό της τάξεως του 12%, δηλαδή σχεδόν το διπλάσιο από που πήρε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου (6,92)%.
Το χειρότερο δεν είναι η αύξηση της δυναμικής της σε επίπεδο αριθμών, αλλά ότι αυτή αποτυπώνεται καθημερινά με δράσεις που μεταφράζονται σε απειλές, ξυλοδαρμούς μεταναστών, ομοφυλόφιλων και αντιφρονούντων, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις σε δολοφονίες.
«Πλέον έχουν σταματήσει να μας βασανίζουν. Όλα γίνονται μια κι έξω», μας είπε νεαρός μετανάστης από το Κουρδιστάν, που ζει χρόνια στην Ελλάδα και τα τελευταία δύο χρόνια παραδέχεται πως «πλέον η μοναδική περιοχή στην οποία νιώθει κανείς ασφαλής είναι τα Εξάρχεια. Εδώ ξέρουμε ότι δεν θα μπουν. Αλλά αυτή δεν είναι ζωή. Δεν είναι ζωή να νιώθεις αποκλεισμένος και να φυλάγεσαι από παντού».
Υπάρχουν φυσικά, πολλές ακόμα ανάλογες συγκλονιστικές μαρτυρίες. Ένας απαίσιος εφιάλτης έχει μόλις ξεκινήσει και όπως φαίνεται δύσκολα θα μπορέσουμε να ξυπνήσουμε. Θα έπρεπε αυτό να είχε συμβεί νωρίτερα, όταν ακόμα το φίδι βρισκόταν στο αβγό.
Ποιοι είναι όμως οι λόγοι που η Χρυσή Αυγή γίνεται όλο και περισσότερο δημοφιλής; Ποιοι είναι λόγοι που μοιάζει περισσότερο ελκυστική, αλλά και γιατί η αντιμετώπιση της είναι -κρίνοντας εκ του αποτελέσματος- λανθασμένη;
Το τελευταίο γεγονός μάλλον είναι και το πιο σημαντικό. Η Χρυσή Αυγή υποτιμήθηκε. Ακόμα και τώρα υπάρχει διάχυτη η άποψη πως πρόκειται για ένα πολιτικό πυροτέχνημα, που κάποια στιγμή θα σβήσει. Η φωτιά όμως μεγαλώνει. Για την ακρίβεια φουντώνει όλο και περισσότερο και επιχειρείται να περιοριστεί με… κλαδιά. Οι φωνές, που δυστυχώς ήταν λίγες, μιλούσαν έγκαιρα, για την αναγκαιότητα της κατάρτισης ενός συγκεκριμένου τρόπου αντιμετώπισης του ναζισμού αγνοήθηκαν. Η κρίση χάρισε όπως και στο παρελθόν πρόσφορο έδαφος σε απόψεις και αντιλήψεις που στηρίζονται στην λογική του αποδιοπομπαίου τράγου.
Η Χρυσή Αυγή κερδίζει έδαφος όμως, όχι μόνο λόγω της αδυναμίας των πολιτικών της αντιπάλων, αλλά και λόγω του ότι ξέρει να παίζει καλά με τους όρους του… μαρκέτινγκ. Ξέρει πως να “πουλήσει” τον εαυτό της σε ένα κοινό που έχει μάθει στο απλό. Αυτό ίσως είναι ακόμα και σήμερα το πρόβλημα του αριστερού, του αναρχικού και όποιου αντιτάσσεται έμπρακτα στον φασισμό. Ο λόγος του είναι περίπλοκος. Είναι εκλεπτυσμένος, αναχρονιστικός και προβλέψιμος, με τις εξαιρέσεις να υφίστανται πάντα.
Ο Χρυσαυγήτης είναι ο πωλητής που σου λέει ότι το παντελόνι σου ταιριάζει απίστευτα και αν το πάρεις θα κάψεις καρδιές. Ο Συριζαίος (τυχαίο το παράδειγμα) θα ξεκινήσει από το πως κάπου κάποτε φτιάχτηκε το παντελόνι και θα καταλήξει στο ότι θα ήταν καλό να πάρεις το δικό του. Μόλις τελειώσει το δικό πλασάρισμα θα κοιτάξει δίπλα του και δεν θα δει κανέναν. Ο υποψήφιος πελάτης βρίσκεται στο απέναντι ταμείο και αγοράζει το παντελόνι που «γαμάει».
Αντίστοιχα στο μεταναστευτικό ζήτημα ο Χρησαυγήτης σου λέει ότι το πρόβλημα που είσαι άνεργος και φτωχός είναι ο Πακιστανός και αν τον διώξεις θα αναπνεύσεις. Ο συριζαίος πάλι θα σου πει ότι πρέπει να ερμηνεύσουμε σωστά το πρόβλημα. Μέχρι αυτό να γίνει ο πιτσιρικάς πάει να ρίξει ξύλο στο μετανάστη της γειτονιάς του. Ξαφνικά νιώθει ότι κάνει κάτι. Ξαφνικά νιώθει χρήσιμος και εντάξει με τον εαυτό του. Έχει στόχο. Δεν χρειαζόταν να το ψάξει και πολύ τελικά.
Την ίδια ώρα η Χρυσή Αυγή έχει κατορθώσει να πετύχει κάτι επίσης πολύ σημαντικό. Έχει καταφέρει να επιβάλλει τη δική της ατζέντα. Είναι αυτή που επιτίθεται. Οι υπόλοιποι ακολουθούν. Μπαίνουν στο τρυπάκι να απαντήσουν, αφήνοντας τους δικούς τους όρους στην άκρη. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Ραφήνας. Κάποιοι τύποι πάνε και σπάνε πάγκους μεταναστών. Στη συνέχεια βγάζουν βίντεο και δείχνουν ότι… επιβάλλουν την τάξη μόνο σε όσους δεν είχαν χαρτιά. Οι απαντήσεις ξεκινούν στη βάση του ότι όλοι είχαν χαρτιά. Αναρωτιέται όμως κανείς. Αυτό είναι το θέμα;
Το ότι κάποιοι εγκληματούν, το μαγνητοσκοπούν, δεν συλλαμβάνονται (εδώ εντοπίζεται και η καθολική σχεδόν διάβρωση της ΕΛ.ΑΣ που πρέπει να σταματήσει), υποστηρίζουν πως αντικαθιστούν το κράτος και τολμούν να δηλώνουν πως θα συνεχίσουν να το κάνουν, θεωρείται πλέον ως κάτι παγιωμένο; Αν ναι, τότε μεθαύριο όταν θα δολοφονηθεί πάλι κάποιος και είναι Έλληνας που απλώς έτυχε να είναι μελαμψός, δεν θα πρέπει να σταθούμε στην πράξη αλλά στο λάθος που έκανε η Χρυσή Αυγή και μπέρδεψε ένα συμπατριώτη μας με κάποιον από το Μπαγκλαντές…
Αλλά τότε θα είναι η στιγμή που το 12% θα έχει είχε γίνει ακόμα μεγαλύτερο και πρόκειται για έναν ενδεχόμενο που πλέον κακά τα ψέματα φαντάζει πιθανό. Η Χρυσή Αυγή, όπως λέγεται και στα αθλητικά έχει το μομέντουμ στη δική της πλευρά. Ελέγχει πλήρως το ρυθμό του αγώνα και είναι έτοιμη για μια μεγάλη νίκη. Σε αυτές τι περιπτώσεις βέβαια, ένα λάθος, ή μία χαμένη μάχη, μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω. Και ένα έξυπνο σχέδιο είναι αυτό που χρειάζεται, χωρίς απαραίτητα να βγαίνει εκτός των ορίων των ούτως η άλλως αλλοιωμένων θεσμών.
Αντιθέτως μπορούμε να τους ταράξουμε στη νομιμότητα. Οι ίδιοι δεν διστάζουν παρά την επαναλαμβανόμενη καταπάτηση της, να την επικαλούνται όποτε θεωρούν ότι τους βολεύει. Γιατί λοιπόν να είναι ανεκτά επεισόδια όπως αυτά της χειροδικίας ακόμα και σε βάρος βουλευτών (Κανέλλη, Δούρου και Κατριβάνου), που υποτίθεται (κακώς βέβαια) ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη ευαισθησία λόγω της θέσης τους από νομικής πλευράς; Η παθητική στάση ενδεχομένως να ερμηνεύεται από την υποτίμηση, στην οποία αναφερθήκαμε και παραπάνω. Πλέον όμως δεν χωρά αμφιβολία πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι απλώς μια συμμορία, αλλά μια ανερχόμενη δύναμη.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.