Γιατί το Revenant είναι ο νέος εθισμός για τους απανταχού σινεφίλ; Γιατί ο Leonardo DiCaprio ακούγεται περισσότερο στις παρέες από ότι ακούστηκε η λέξη “Grexit” το 2015; Γιατί διεκδικεί πολύ σοβαρά ένα Oscar;
Σίγουρα ο λόγος δεν είναι ένας.
Ο DiCaprio παρά τις λίγες φορές που ακούμε τη φωνή του, τους λίγους διαλόγους που του έχουν δοθεί, καταφέρνει να ξεχωρίσει για τις υποκριτικές του ικανότητες.
Τα μουγκριτά, οι αναστεναγμοί, οι κραυγές, μαζί με τις πληγές και τα τραύματα έρχονται να αντικαταστήσουν τα πιο μεγαλεπήβολα λόγια που θα μπορούσε να ξεστομίσει.
Δεν είναι ο τυπικός ήρωας χολιγουντιανής ταινίας που έχεις ήδη πλάσει, δεν θα εξουδετερώσει τους εχθρούς του με δύο μοναχά αστρονομικές κινήσεις μένοντας αλώβητος, δεν είναι ο τέλειος ήρωας, δεν έχει καν σκοπό να γίνει ήρωας, είναι ένας κοινός Αμερικάνος του 19ου αιώνα, ένας κοινός κυνηγός.
Δεν επιδιώκει κάτι ιδιαίτερα πολύτιμο για τη ζωή του, επιβιώνει, πολεμά και ξανά επιβιώνει, πολεμά για τον ίδιο και για την οικογένεια του.
Δεν θα πολεμήσει για ιδανικά, δεν θα ιδρύσει μία αυτοκρατορία, δεν θα καταστρέψει τους Σιθ, δεν θα ξανά πάρει πίσω την Γκόντορ, δεν θα σκοτώσει κάποιο σκοτεινό άρχοντα.
Τροφή και επιβίωση.
Ο χαρακτήρας του είναι αρκετά αληθινός, χτισμένος στα πρότυπα μία προβιομηχανικής εποχής, ένας χαρακτήρας ο οποίος ταλαντεύεται ανάμεσα σε μεταβάσεις, μετάβαση του νέου κόσμου από Ιθαγενικό σε βίαια Ευρωπαικό, ο ρόλος του είναι στη μέση. Ο άνθρωπος του αγρού ζει το ξεκίνημα μίας μηχανικής εποχής.
Το storyline του κινείται ανάμεσα σε δύο άκρα που συγκρούονται, Ιθαγενών και Αμερικάνων, δύο άκρα που διεκδικούν την ίδια γη, τον ίδιο τόπο, την νίκη, είναι ο συνδετικός κρίκος. Δείχνοντας ότι δεν υπάρχουν αμιγώς καλές και κακές πλευρές ή ότι πιστεύαμε λάθος για το ποιος είναι ο καλός, ποιος ο κακός, ο πολιτισμένος ή ο απολίτιστος. Λειτουργεί ως μία γροθιά ενάντια στην εθνογραφία του 19ου αιώνα.
Η σινεματογραφία σε υποβάλλει, τα τοπία θυμίζουν αρκτικό παράδεισο, η φύση αναζωογονείται σε όλη την ωμότητα της, ντύνει ατμοσφαιρικά τη θεματική της επιβίωσης.
Ο άνθρωπος φαίνεται μικρός μπροστά στη δύναμη της, αλλά πεισματάρης για να τον λυγίσει, έξυπνος και ευέλικτος για να πεθάνει, καινοτόμος τόσο που ταράζει τον καπιταλιστή θεατή.
Ο άνθρωπος έρχεται στο προσκήνιο, ο άνθρωπος είναι τρωτός, λυγίζει και πονάει, ταπεινώνεται, μυρίζει, λεκεδιάζει, βρωμάει, κραυγάζει, ο άνθρωπος είναι μίζερος, δεν είναι τυχερός.
Επιβιώνει, ακόμη και ενάντια σε θηρία αλλά δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος μετά από κάθε αγώνα, οι εχθροί αφήνουν τα σημάδια τους ανεξίτηλα.
Το μάθημα είναι το θάρρος και σθένος που χρειάζεται για να αντέξεις, ιδιαίτερα όταν στέκεσαι ολομόναχος.
Ο πρωταγωνιστής δεν επιδιώκει να γοητεύσει το κοινό με τις ικανότητες του.
Η ιστορία λειτουργεί ως μία υπενθύμιση της πορείας της ανθρωπότητας, της ιστορίας της στο χρόνο και των προκλήσεων που έζησε πριν εξελιχθεί τεχνολογικά και μηχανικά.
Μία υπενθύμιση της αγριάδας που επικρατεί έξω από τον ασφαλή χώρο του καθενός μας, μία αγριάδα που θεωρούμε ανύπαρκτη, κινούμενοι σε αστικά τοπία.
Η ταινία μας θυμίζει την άγρια ομορφιά του οικοσυστήματος, η περιβαλλοντική γνωστή δράση του DiCaprio σε συνδυασμό με τις σκηνοθετικές επιλογές της ταινίας φέρνουν στο προσκήνιο μία ομορφιά που συνεχώς χάνεται αργά και σταθερά κάτω από την αστική και τεχνολογική μανία του αιώνα. Η αδιαφορία της κοινωνίας να αναλάβει δράση, έρχεται να χτυπηθεί από τις συγκλονιστικές εικόνες απέραντης ομορφιάς που λειτουργούν ως αναγεννησιακά έργα τέχνης.
Ο θεατής φεύγοντας, αντιλαμβάνεται την προνομιούχα θέση του, το καπιταλιστικό background του μέσου Ευρωπαίου και Αμερικάνου, συγκρούεται με ένα παρελθόν το οποίο δεν απέχει ιδιαίτερα.
Μας καλεί να σκεφτούμε αν εμείς θα αντέχαμε, αν εμείς θα στεκόμαστε όρθιοι έστω και για κάποια βήματα αυτού του ταξιδιού, αν θα ήμασταν λίγοι.
Αν έχουμε τη δύναμη να επιβιώσουμε και εμείς, ενάντια στις δικές μας Γκρίζλι;
Ο άνθρωπος στο Revenant αψηφά ασθένεια, αψηφά αδυναμία και πόνο, λυγίζει αλλά το αψηφά, αντέχει και περπατά, οι στόχοι του τον κάνουν να σηκωθεί στα πόδια του!
Μόλις η μάχη τελειώσει… πέφτει ξανά στο πάγο να ξαποστάσει και ετοιμάζεται για μία καινούργια!
Ευγένιος Νταλιάνης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.