Η ανάδειξη ενός σημαντικού παίκτη από μία χώρα που δεν είναι τόσο προηγμένη ποδοσφαιρικά, έχει πολλαπλά οφέλη πέραν της περηφάνιας. Το ίδιο συνέβη και για τις Φιλιππίνες, όταν ο Παουλίνο Αλκάνταρα μεσουρανούσε με τα χρώματα της Μπαρτσελόνα, περίπου 100 χρόνια πριν! Η πενιχρή ενημέρωση όμως, έκανε το θρύλο του να κινδυνεύσει με εξαφάνιση…
Περίπου επτά χιλιάδες μίλια χωρίζουν τις Φιλιππίνες από την Ισπανία και πέραν του ποδοσφαίρου, οι διαφορές είναι χαώδεις σε όλα τα επίπεδα, παρότι η ασιατική χώρα τα τελευταία χρόνια έχει κάνει βήματα προόδου. Κι όμως, η παρουσία του επιθετικού των Μπλαουγκράνα αποτελεί τον ενωτικό παράγοντα σε δύο διαφορετικούς κόσμους.
Ο Αλκάνταρα γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου του 1896, από Ισπανό πατέρα και Φιλιππινέζα μητέρα. Η χώρα στην οποία γεννήθηκε ήταν ακόμα αποικία των Ισπανών όταν σε ηλικία 8 ετών, έφυγε για τη Βαρκελώνη λόγω του πατέρα του, που ήταν αξιωματικός στο στρατό. Το ποδόσφαιρο τον είχε κερδίσει από μικρό. Ξένος σε μία μεγάλη πόλη, γράφτηκε στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα και έπαιξε για τους Καταλανούς σε ηλικία 15 ετών. Έγινε όχι μόνο ο νεότερος παίκτης που φοράει τη φανέλα του συλλόγου, αλλά και ο πρώτος που σκοράρει σε επίσημο παιχνίδι. Και όχι ένα γκολ, αλλά τρία! Είχε δείξει από την αρχή για το ότι ήταν ικανός και μέχρι το 1916 οδήγησε την Μπαρτσελόνα σε ένα Copa Del Rey και δύο Πρωταθλήματα Καταλονίας. Όμως, αναγκάστηκε να επιστρέψει στις Φιλιππίνες για να συνεχίσει τις σπουδές του στην Ιατρική.
Φυσικά, η πατρίδα του δεν ήταν δυνατόν να μην εκμεταλλευτεί το τρομερό ταλέντο του. Οδήγησε τις Φιλιππίνες στην νίκη με 15-2 επί της Ιαπωνίας στους Αγώνες της Άπω Ανατολής το 1917 στο Τόκιο. Σκορ που ακόμα και σήμερα αποτελεί ρεκόρ. Η επιθυμία του να επιστρέψει στη Μπαρτσελόνα ήταν τεράστια και για να τα καταφέρει, χρησιμοποίησε την αρρώστια του. Κόλλησε ελονοσία και δεν δέχτηκε να λάβει θεραπεία, αν δεν τον άφηναν να επιστρέψει στη Βαρκελώνη! Τα κατάφερε, κάνοντας εκ νέου μεγάλα πράγματα με την Μπλαουγκράνα φανέλα. Σημείωσε 357 γκολ σε ισάριθμα παιχνίδια παρά το ότι είχε ύψος μόλις 1.68 και παρότι αρκετές φορές κλήθηκε να παίξει ως αμυντικός! Έσπασε τα κοντέρ και παρότι ο Μέσι έγινε πρώτος σκόρερ της Μπαρτσελόνα στα επίσημα ματς, έχει ακόμα δρόμο για να τον φτάσει στους συνολικούς αγώνες του συλλόγου. Συνολικά, κατέκτησε 10 Πρωταθλήματα Καταλονίας και 5 Κύπελλα.
Ωστόσο, είχε ένα μειονέκτημα. Έπαιξε σε λάθος εποχή, γεγονός που δεν ευνόησε την υστεροφημία του. Τα επιτεύγματά του δεν υπάρχουν σε video. Όπως αναφέρει ο Φιλιππινέζος συγγραφέας Ράιαν Φένιξ ακόμα και στη χώρα του ο κόσμος δεν γνωρίζει και τόσο καλά τον παίκτη που είχε βγάλει. Ο πρώην διεθνής επιθετικός και νυν διευθυντής του πρότζεκτ της Εθνικής ομάδας αστέγων, Ρούντι ντελ Ροζάριο, φόρεσε την φανέλα των Φιλιππίνων από το 1987 έως το 1997 και το… ομολογεί: «Δεν είχα ακούσει ποτέ τον Αλκάνταρα τότε. Τον έμαθα μόνο όταν ήρθε το ίντερνετ».
Παρόλα αυτά όμως, έστω και τα τελευταία χρόνια, η ενημέρωση για τον θρύλο που έβγαλε η χώρα έχει θετικό αντίκτυπο: «Ο Αλκαντάρα μας δίνει ελπίδα για να πετύχουμε περισσότερα στο ποδόσφαιρο. Δείχνει στον κόσμο το τι ήταν ικανός να πετύχει ένας Φιλιππινέζος τότε. Φυσικά, χρειαζόμαστε χρόνο, αλλά έχουμε κάποιον να κοιτάμε σαν πρότυπο», προσθέτει.
Πρόσφατα, ο Σάντρο Ρέγιες, ένας εννιάχρονος από τη χώρα, έγινε δεκτός στο σύστημα υποδομών της Μπαρτσελόνα, στην Escola για παίκτες από έξι μέχρι 12 ετών. Οι… συγκρίσεις έχουν ξεκινήσει, αν και πρότυπο του πιτσιρικά είναι ένας ποδοσφαιριστής της εποχής του: Ο Λιονέλ Μέσι. Λογικό, από τη στιγμή που δεν είναι εύκολο να σχηματίσει εικόνα για τον Αλκάνταρα και τα πεπραγμένα του. Όπως το θέτει ο διεθνής Φιλ Γιάνγκσαμπαντ: «Δεν ξέρω πολλά για τον Παουλίνο Αλκάνταρα και δεν είμαι βέβαιος ότι πολλοί παίκτες το κάνουν. Ξέρουμε ότι είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μπαρτσελόνα και ότι είχε αίμα από τις Φιλιππίνες, αλλά δεν τον έχουμε δει ποτέ σε video, ούτε υπάρχει κάποιος που να μας έχει μιλήσει για αυτόν στην Εθνική». Αν δεν τον γνωρίζουν οι διεθνείς παίκτες, πώς να το κάνει ένας εννιάχρονος;
Ο επίσης διεθνής Κρις Γκρέιτγουιτς τονίζει: «Νομίζω ότι ο κόσμος του ποδοσφαίρου στις Φιλιππίνες πρέπει να μορφωθεί. Στην πραγματικότητα έχουμε πλούσια ιστορία. Νομίζω ότι ως εν ενεργεία παίκτης της Εθνικής πρέπει να ξέρεις την ιστορία σου και τον παίκτη που βοήθησε το ποδόσφαιρο της χώρας».
Ο Αλκάνταρα έφυγε από τη ζωή το 1964, αποτελώντας την μεγαλύτερη ποδοσφαιρική προσωπικότητα που πέρασε από τη χώρα. Στα γραφεία της ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας στη Μανίλα, στέκεται αγέρωχο ένα ξύλινο άγαλμά του. Το ζήτημα είναι η εικόνα του να βγει από εκεί, να τον γνωρίσει ο κόσμος και να εμπνεύσει τα παιδιά που καθημερινά κλωτσούν την μπάλα στις Φιλιππίνες.
Αναδημοσίευση από othersidefootball.com
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.