Ένα σοβαρό οικονομικό ατού έχει αυτή η χώρα και ακούει στο όνομα… τουρισμός. Γι’ αυτό τον λόγο τον βλέπουμε παντού. Σε κάθε επιχειρηματολογία, σε κάθε κουβέντα και όχι μόνο καφενείου.
Η διαφύλαξη του έχει χαρακτήρα επιτακτικής εθνικής ανάγκης και η υπεράσπιση του, θυμίζει πολλές φορές όπως αναλύεται, κάτι του στυλ “τι θα πει ο κόσμος” και κατ’ επέκταση τι θα κάνει αν είμαστε κακά παιδιά…
Βάσει αυτή της λογικής, έχουμε ακούσει ότι οι πορείες δημιουργούν “συναίσθημα φόβου στους τουρίστες”. Το ίδιο και στις αντίστοιχες περιπτώσεις που αφορούσαν απεργιακούς αγώνες εργαζόμενων στα λιμάνια ή σε πλοία, χωρίς να υπάρχει έστω η απορία “γιατί τα κάνουν όλα αυτά βρε αδερφέ;”
Η απάντηση όμως εκτός του τότε, δίνεται και τώρα, με τους αριθμούς να αποδεικνύονται αμείλικτοι και μη διαπραγματεύσιμοι. Μιλάμε για ένα γεγονός, που πλέον δεν μπορεί κάποιος να προλάβει, αλλά καλείται να αντιμετωπίσει.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας του ΙΝΚΑ λοιπόν, δύο στους τρεις Έλληνες δεν πρόκειται να πάνε διακοπές, ενώ το 80% αυτών που θα μπορέσουν να πλατσουρίσουν λιγάκι, δεν πρόκειται να παραμείνει στας εξοχάς παραπάνω από 5 ημέρες…
Καίριο οικονομικό πλήγμα για τις επιχειρήσεις και επειδή δεν μιλάμε για κάτι το απρόσωπο, στην πραγματικότητα για τους ανθρώπους που στηρίζονται στο κομμάτι του τουρισμού. Αν διέθετε όμως, το μέρος αυτών, που έτρεχαν στα παράθυρα για να δώσουν άλλοθι στον εκάστοτε δημοσιογράφο και την πολιτική που εξυπηρετεί,την ελάχιστη διορατικότητα, θα διαπίστωνε πως πίσω από τις ανθρώπινες αλυσίδες σε λιμάνια και δρόμους, καταβλήθηκε μία απέλπιδα προσπάθεια διάσωσης των όσων απέμειναν από την λαίλαπα της λιτότητας σε όλα τα επίπεδα.
Οι ίδιοι όχι μόνο δεν ήθελαν να… τρομοκρατήσουν τον Γερμανό και Γάλλο τουρίστα, αλλά προσπάθησαν να κρατήσουν ζωντανή την έννοια του Έλληνα παραθεριστή. Τους αγνόησαν, τους υποτίμησαν, τους έστησαν στον τοίχο.
Τώρα όμως, οι διαφωνούντες βλέπουν πως αυτοί πάλευαν (και) για τα δικά τους συμφέροντα. Τώρα βλέπουν πως η αλληλεγγύη συνιστά τη μόνη διέξοδο. Τώρα ξέρουν πως αν είχαν στηρίξει τον αγώνα τους, δεν θα αγωνιούσαν για καλοκαιρινά ψίχουλα. Διότι αν αυτός ο αγώνας είχε δικαιωθεί, μία οικογένεια δεν θα έψαχνε φαγητό στα συσσίτια, αλλά μπορεί να ξέκλεβε κάτι από το υστέρημα της και να έκανε ένα διάλειμμα.
Είπαμε όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τουλάχιστον ας μην χαθεί άλλο έδαφος.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.