Μια μεγάλη φυσιογνωμία του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα, την ισότητα, τη δικαιοσύνη και την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων είχε πει κάποτε πως «οι ταραχές είναι η γλώσσα εκείνων που δεν ακούγονται». Ήταν ο Αφροαμερικανός πάστορας Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ήταν η εποχή όπου οι μαύροι δεν μπορούσαν να κάτσουν δίπλα σε λευκό ούτε σε ένα λεωφορείο.
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ δολοφονήθηκε όπως και χιλιάδες αφροαμερικανοί που σκοτώθηκαν παλεύοντας για μια Αμερική δημοκρατική και δίκαιη. Τα χρόνια πέρασαν και εκτός από την κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων έφεραν και τον πρώτο Αφροαμερικανό πρόεδρο.
“Έχω ένα όνειρο ότι τα παιδιά μου μια μέρα δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματος τους αλλά από τον χαρακτήρα τους, έχω ένα όνειρο ότι μια μέρα τα μαύρα παιδιά θα μπορούν να δίνουν τα χέρια με τα λευκά παιδιά και να περπατούν μαζί σαν αδέρφια” ήταν μερικά από τα λόγια του Κινγκ το 1963, λόγια που έμειναν στην ιστορία από ότι φαίνεται κυριολεκτικά. Το όνειρο του Κινγκ δεν φαίνεται να έγινε ποτέ πραγματικότητα. Στο Φέργκιουσον και στη Βαλτιμόρη τα λευκά παιδιά πυροβολούν το μαύρα, τα μαύρα θεωρούνται από τα λευκά εγκληματίες και κακοποιοί επειδή γεννήθηκαν μαύρα. Αντίστοιχα, τα λευκά θα πάνε σε καλύτερα σχολεία, θα έχουν καλύτερες δουλειές, θα κριθούν πιο ευνοϊκά θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες, περισσότερες ελπίδες και όνειρα.
Ο Μάικλ Μπράουν, ο Ταμίρ Ράις, ο Έρικ Γκάρνερ, ο Φρέντι Γκρέι μεγαλωμένοι στα γκέτο της Αμερικής που λίγο άλλαξαν από τα γκέτο της εποχής του Κινγκ, δεν θα δουν ποτέ τα όνειρα του Κινγκ να πραγματοποιούνται. Πέθαναν γιατί δεν είχαν λευκό δέρμα, γιατί δεν έμεναν σε καλή συνοικία γιατί δεν μεγάλωσαν με πτυχία, πιάνο και γαλλικά αλλά μέσα στην αγριότητα των γκέτο με μαφίες, ναρκωτικά, βία, όπλα. Πολλά από αυτά τα παιδιά τα κατάπιε το γκέτο, έγιναν αυτό που οι λευκοί θέλουν στερεοτυπικά να πιστεύουν για κάθε μαύρο των γκέτο.
Αυτοί οι χιλιάδες νεαροί που κατεβαίνουν και καίνε την Βαλτιμόρη χωρίς οργάνωση, χωρίς στρατηγική, χωρίς πλάνο, χωρίς σκοπό, χωρίς συγκεκριμένα πολιτικά ή κοινωνικά αιτήματα το πιθανότερο για μια ακόμη φορά δεν θα κερδίσουν τίποτα πέρα από το να κάψουν την πόλη και μαζί και τα καμμένα όνειρά τους, αλλά για μια τουλάχιστον φορά θα ακουστούν πριν κάποιος λευκός αστυνομικός τους σκοτώσει.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.