Το 2016 έδειξε ότι το βινύλιο επιστρέφει στις προτιμήσεις του κόσμου. Στις Η.Π.Α, οι πωλήσεις ξεπέρασαν τα 8 εκατομμύρια, την ώρα που το 2007 δεν έφταναν ούτε το 1 εκατομμύριο και στη Μεγάλη Βρετανία οι πωλήσεις έφτασαν στο υψηλότερο επίπεδο εδώ και 25 χρόνια.
Στην Ελλάδα ο κόσμος, παρά την κρίση, μπαινοβγαίνει σταθερά στα δισκοπωλεία του κέντρου, κυρίως της Αθήνας και για πρώτη φορά μετά από χρόνια δημιουργήθηκε η ανάγκη κατασκευής του πρώτου εργοστασίου παραγωγής βινυλίου.
Την άνθηση του βινυλίου πιστοποιεί ακόμη η αγνή αγάπη για ένα φεστιβάλ. Σε ένα μήνα περίπου θα γίνει η 10η διοργάνωση και ήδη έχει αρχίσει να διαφαίνεται στους λάτρεις του βινυλίου η ανυπομονησία. Ο λόγος φυσικά για το Vinyl is Back που φέρει ένα όνομά που συμβαδίζει περισσότερο από ποτέ με την εποχή, από τότε που ξεκίνησε να πραγματοποιείται το φεστιβάλ.
Είναι όμως μόδα ή κάτι περισσότερο η επιστροφή στο βινύλιο; Σε πρόσφατο άρθρο διαβάσαμε για σημαντικά του προτερήματα σε σχέση με την ποιότητα του ήχου. Όπως κι ότι ο ζεστός ήχος του “είναι αυτό που αρέσει στον κόσμο, διότι θυμίζει έντονα τον τρόπο που οι άνθρωποι ακούν τη μουσική οργανικά”.
Σύμφωνα με τον Γιάννη Αλεξίου, εμπνευστή του Vinyl is Back υπάρχει κι άλλη εξήγηση. “Το βινύλιο είναι μια μορφή αντίστασης στη χυδαιότητα που βιώνουμε”.
Για τους λόγους που το συγκροτούν ως μορφή αντίστασης, για τα χαρακτηριστικά που το κάνουν ιδιαίτερο, αλλά και γι’ αυτή καθ’ αυτή τη διοργάνωση του φεστιβάλ, συζητάμε εκτενώς μαζί του.
Το 10ο φεστιβάλ Vinyl is Back, φιλοξενείται στο μουσείο Αυτοκινήτου στην Αθήνα το τριήμερο 17-19 Μαρτίου
-Το όνομα του φεστιβάλ συμβαδίζει με τη σημερινή πραγματικότητα;
–Διαπιστώνεις ότι πράγματι επιστρέφει στις προτιμήσεις του κόσμου η αγορά του βινυλίου, τόσο στην Ελλάδα, όσο και διεθνώς; Αν ναι για ποιούς λόγους πιστεύεις ότι συμβαίνει;
Ναι, η τάση για επιστροφή στο βινύλιο είναι παγκόσμια και το δείχνουν και οι αριθμοί πλέον καθώς τόσο στην Αμερική, όσο και στην Μεγάλη Βρετανία τα έσοδα από τις πωλήσεις δίσκων ξεπέρασαν για πρώτη φορά τα έσοδα από τις υπηρεσίες streaming και διαφημίσεων στο youtube, ενώ στην Ελλάδα δημιουργήθηκε η ανάγκη κατασκευής του πρώτου εργοστασίου παραγωγής βινυλίου μετά από χρόνια. Αυτό οφείλεται κατά τη γνώμη μου στην ανάγκη του ανθρώπου για επιστροφή σε πιο αληθινά πράγματα, πιο παραδοσιακά σε αντιστάθμισμα της ψευτιάς και της υποκρισίας που υπάρχει γύρω μας. Το βινύλιο είναι μια μορφή αντίστασης στη χυδαιότητα που βιώνουμε. Όσο κι αν θέλουν οι εξουσιαστές να σπέρνουν φόβους και να εξουσιάζουν τον ανθρώπινο νου, ο νους μας θα φεύγει, θα σκέπτεται και δημιουργεί μέσα από την μουσική με τον καλύτερο τρόπο και μέσα από το καλύτερο μέσο που είναι η ακρόαση ενός βινυλίου. Προσέξτε την εικόνα μέσα στο πλήθος που περπατάει βιαστικά, αμήχανα και αγχωμένα, ενός ατόμου που κρατά μια τσάντα με ένα βινύλιο μέσα, πόσο πιο σίγουρος και ικανοποιημένος είναι με τον εαυτό του. Νομίζω ότι το άτομο αυτό κάνει τη διαφορά.
-Γιατί μία μπάντα επιλέγει σήμερα να κάνει βινύλιο; Γιατί έχει αξία κάποιος να το αγοράσει;
Κατ’ αρχάς γιατί το βινύλιο αυτή την στιγμή πουλάει περισσότερο από κάθε άλλο format. Από εκεί και πέρα οι νέοι μουσικοί το προτιμούν για να έχουν την εμπειρία κοπής δίσκου βινυλίου και να είναι μέρος της ιστορίας που γράφτηκε με βινύλια ως συνεχιστές της. Επίσης για να δώσουν στον ήχο τους την αρτιότερη ποιότητα. Ένας άλλος λόγος είναι γιατί το κάνουν σχεδόν όλοι πια. Στην Ελλάδα δραστηριοποιούντα περίπου 80 ανεξάρτητες εταιρίες που κόβουν βινύλια και ο αριθμός τους όλο και αυξάνεται. Η αξία του να αγοράσεις ένα βινύλιο, είναι η ίδια με το να επιλέξεις να δεις μια καλή ταινία στο σινεμά, ένα καλό έργο στο θέατρο, ή να πας μια ωραία εκδρομή. Η αγορά ενός βινυλίου είναι συνειδητή πράξη κι έχει την αξία της. Με την ευκαιρία να αναφέρω ότι η συναυλία του συγκροτήματος Υπόγεια Ρεύματα την Κυριακή 19 Μαρτίου στο Vinyl Is Back θα ηχογραφηθεί και θα βγει σε συλλεκτικό βινύλιο, παραγωγής του Vinyl Is Back και θα διατίθεται στις εκδηλώσεις του μόνο. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά και καλό είναι όλοι οι φίλοι του συγκροτήματος να συμμετέχουν σε αυτή την σημαντική στιγμή του γκρουπ που μας ενέπνευσε να γίνει αυτή η κίνηση.
-Έχεις εικόνα πόσα δισκάδικα έχουν παραμείνει ανοικτά πλέον στην Ελλάδα;
Το βινύλιο είναι από τα λίγα πράγματα που άνθησαν στην κρίση και γι’ αυτό έχει γίνει αντικείμενο προς διερεύνηση. Υπάρχουν αρκετά καινούργια δισκάδικα τόσο στην Αθήνα, όσο και σε όλες τις μεγάλες πόλεις, αλλά και σε γειτονιές ξεφυτρώνουν σιγά – σιγά πια δισκάδικα, όπως παλιότερα. Άντεξαν στην κρίση τα περισσότερα, σε αντίθεση με τα megastores που κατέρρευσαν. Αυτό δεν ήταν εύκολο, αλλά βρέθηκαν οι τρόποι, όπως οι on line πωλήσεις και φυσικά η υπομονή των δισκοπωλών. Πρέπει να υπάρχουν αυτή την στιγμή περίπου 100 δισκοπωλεία σε όλη την Ελλάδα, τα μισά εξ αυτών στην Αθήνα και η τάση τους είναι αυξητική.
-Γιατί ακούμε βινύλια και όχι τόσο CD και καθόλου κασέτες;
Είναι καθαρά θέμα ποιότητας ήχου, ιεροτελεστίας και φετιχισμού. Καθώς και η ικανοποίηση του συναισθήματος, να πάρω κάτι που θα μείνει. Οι κασέτες έχουν ένα ρεύμα επανάκαμψης που όμως δεν φαίνεται να έχει την ίδια απήχηση με την επιστροφή στο βινύλιο, μένοντας στην νοσταλγική διάθεση που μάλλον είναι παροδική. Πιστεύω ότι αν αγαπάς πραγματικά την μουσική το βινύλιο είναι που θα σε καλύψει από κάθε πλευρά.
-Έναν δίσκο που τον έχεις σπίτι, αλλά δεν τον ακούς. Πιστεύεις ότι πρέπει να τον κρατάς ή να τον παραχωρείς;
Αν είσαι συλλέκτης και είναι σπάνιος ο δίσκος αυτός τον κρατάς στη δισκοθήκη σου γιατί υπάρχει κίνδυνος να μην τον ξαναβρείς, αλλά γενικά ο συλλέκτης κρατά τους δίσκους του και δεν τους πουλά. Αν δεν είσαι όμως συλλέκτης, πρέπων είναι να τον ξεφορτωθείς και να τον χαρίσεις σε κάποιον που τον ενδιαφέρει ή να τον πουλήσεις.
-Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να περιλαμβάνει ένας δίσκος για να χαρακτηριστεί συλλεκτικός;
Συνήθως να έχει κυκλοφορήσει σε λίγες κόπιες, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο, να έχει original ετικέτα, να έχει τον κωδικό της πρώτης κυκλοφορίας του και φυσικά το αυθεντικό εξώφυλλο και να είναι σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση τόσο το εξώφυλλο όσο και ο δίσκος μέσα, κάτι που ανεβάζει την τιμή του.
-Το εξώφυλλο για ένα δίσκο είναι εξίσου σημαντικό με την μουσική του ποιότητα; Ποια εξώφυλλα θα χαρακτήριζες εμβληματικά;
-Αν απαντούσες με τον τίτλο ενός άλμπουμ που συμπυκνώνει το νόημα του βινυλίου, ποιος θα ήταν;
Το Λευκό Άλμπουμ (White Album) των Beatles που τόσο στον τίτλο, όσο και στο περιεχόμενό του υποδηλώνει την αγνότητα και την αξία της μουσικής καθώς όπως είπε και ο Νάνος Βαλαωρίτης σε μια πρόσφατη συνέντευξή του : «στις κρίσεις, όπως αυτή που ζούμε, διαφαίνεται πιο ξεκάθαρα τι είναι ψεύτικο και τι αληθινό στον πολιτισμό…» και το βινύλιο καθότι χειροποίητο και συναισθηματικό προϊόν του καλλιτέχνη κάνει τη διαφορά».
-Ο χώρος που γίνεται το Vinyl Is Back και φιλοξενούνται τόσοι και τόσοι δίσκοι, θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι το δισκάδικο των ονείρων σου;
Περίπλοκη ερώτηση που ωστόσο συναντά τη δική μας φαντασία καθώς η ομάδα του Vinyl Is Back θα στήσει για πρώτη φορά στο χώρο μια προσομοίωση δισκοπωλείου, στο οποίο φυσικά δεν θα πωλούνται οι δίσκοι, αλλά θα βάλουμε το μεράκι μας ώστε να είναι ίσως ένα υποτιθέμενο ιδανικό δισκοπωλείο που θα δίνει την ευκαιρία κυρίως στο νέο κοινό του βινυλίου να γνωρίσει ένα ζεστό χώρο, οικείο και να έρθει ίσως έτσι, σε πρώτη επαφή με το χώρο του δισκοπωλείου. Η προσημείωση αυτή θα είναι ταυτόχρονα ελκυστική και στους πιο μυημένους καθώς θα έχει συλλεκτικά πόστερ και διάφορα αντικείμενα που θα τους θυμίσουν τα δισκοπωλεία που έφαγαν τα νιάτα τους ψάχνοντας δίσκους. Η ερώτηση όμως κρύβει κι άλλα σκέλη και θα πω ότι το ιδανικό δισκάδικο για μένα είναι το δωμάτιο με την δισκοθήκη μου που έχει δίσκους αγορασμένους έναν προς έναν για τα δικά μου πάντα γούστα και στο χώρο αυτό πραγματικά αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου. Ρεαλιστικά το δισκάδικο των ονείρων μου το είχα πετύχει στην Βιέννη, όπου κυριολεκτικά δεν ήξερα από πού να ξεκινήσω και προτίμησα για αρχή ένα μικρό δωματιάκι, που είχε για να ψάξω, με κίνδυνο να χάσω το πούλμαν της οργανωμένης εκδρομής που είχε προορισμό την Στοκχόλμη. Επίσης ονειρικό «δισκάδικο» ήταν η αποθήκη με δίσκους του Νίκου Σταθόπουλου του λεγόμενου «Αμερικάνου» κάποτε στην Καλλιθέα, όπου το ψάξιμο ανακατεμένων χιλιάδων δίσκων σε πλήρη αταξία, εξήρε τη φαντασία του συλλέκτη καθώς δεν ήξερε τι θα φανερωθεί μπροστά του ! Τέλος θα πω πως, ναι, το Vinyl Is Back είναι ένα απέραντο «δισκάδικο» με ότι καλύτερο κυκλοφορεί στο χώρο του βινυλίου στην εποχή μας για το παλιότερο, αλλά και το καινούργιο υλικό».
-Τι θα βρούμε στα ράφια σας;
Όλες τις νέες κυκλοφορίες ελληνικών και ξένων δίσκων βινυλίου, σε όλες τις τιμές, σπάνιους και συλλεκτικούς δίσκους, αλλά και πολλές προσφορές που η τιμή τους αρχίζει από λίγα ευρώ. Για πρώτη φορά θα χωριστεί ο χώρος σε καινούργιους και μεταχειρισμένους δίσκους. Στο χώρο των νέων κυκλοφοριών θα υπάρχουν και όλα τα καινούργια πικάπ, πλυντήρια δίσκων, αξεσουάρ, μηχανήματα ώστε ο επισκέπτης να έχει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τη νέα παραγωγή και την επανάκαμψη του βινυλίου. Ραντεβού λοιπόν 17 – 19 Μαρτίου στο Μουσείο Αυτοκινήτου, με χιλιάδες βινύλια κάθε λογής, στο 10o Vinyl Is Back που είναι αφιερωμένο στον Λουκιανό που συνέδεσε την πορεία του με το βινύλιο και τον αγαπάμε πολύ. Θα λάβουν χώρα διάφορα αφιερώματα σε αυτόν και μια συναυλία – έκπληξη με φίλους του ερμηνευτές και μουσικούς της ορχήστρας του την Κυριακή 19 Μαρτίου. Επίσης θα εμφανιστούν live το Σαββατοκύριακο: Υπόγεια Ρεύματα με ηχογράφηση του live τους, Empty Frame, Λευτέρης Χριστοφής, Άκης Περδίκης με το συγκρότημά του και VHS.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.