Editorial
Ο Στάλιν και ο Χίτλερ, οι ναζί και οι κομμουνιστές, τα «εγκλήματά» τους. Σοβιετία, η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, τα ολοκληρωτικά καθεστώτα ένθεν κι ένθεν. Έκλεισε η αξιολόγηση, πολιτικές εξελίξεις που καίνε δεν υπάρχουν στον ορίζοντα και βγήκαν οι τελάληδες να μας πληροφορήσουν για τον Εμφύλιο, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα γκουλαγκ, τον Κόκκινο Στρατό και τα «άκρα», που «πάντα κακό κάνουν, γιατί είναι άκρα».
Θα έλεγε κανείς πως έχει ξεμπερδέψει πια η ιστορία με δαύτους, που τέτοιες κόντρες εκ του πονηρού υποκινούν, εδώ και πολλά χρόνια. Βέβαια, κάποιος αφελής θα ήταν όποιος το έλεγε αυτό. Ή ανιστόρητος, ή άπειρος. Πώς γίνεται να ξεμπερδέψαμε με τη φύρα της ιστορίας, τους φασίστες και το ρατσιστικό μίασμα, όταν εδώ και χρόνια ακούγεται η λέξη «Αλβανός» σαν βρισιά, όταν η Τουρκία θεωρείται ο «μεγάλος εχθρός», όταν οι μαύροι είναι και «αράπηδες», ιδιωτικά σχολεία ζητούν εν έτει 2017 να μην έχουν θέση σε αυτά μαθητές – ΑμΕΑ τη στιγμή που καθένας ψάχνει την επιβεβαίωση του ψηφοφόρου σε επίπεδα άξια αναφοράς πρέπει να δίνει εξετάσεις πατριωτισμού στους φανατικούς κατά της ΠΓΔΜ;
Κι άντε, όλα αυτά ας πει κανείς πως δεν συνιστούν απαραίτητα φασίζουσα στάση της κοινωνίας, από μόνα τους. Όταν μπήκε η Χρυσή Αυγή στη Βουλή όμως, έπρεπε όλοι να ξυπνήσουν. Ελάχιστοι το έκαναν. Άλλοι σοκαρισμένοι, άλλοι υπερόπτες απέναντι στο τέρας κι άλλοι απλώς θεωρητικολογώντας φλύαρα για το «φίδι», το «αυγό» που θρέφει και το κοτέτσι με τις κλώσσες και τα κλωσσόπουλα.
Κι εν τω μεταξύ, ο Φύσσας σκοτώνεται από φασίστες, ο Σαχζάτ Λουκμάν αποχαιρετάει τον κόσμο, τόσοι και τόσοι ξυλοκοπούνται από φουσκωμένους και ξυρισμένα κεφάλια, ενώ όσοι βρίσκονται μέσα στο Κοινοβούλιο, έχοντας τρομακτική λαϊκή εντολή, τραμπουκίζουν, υβρίζουν, απειλούν και χειροδικούν. Πάντα με λαϊκή εντολή.
Κι αν οι προσπάθειες εξίσωσης είναι λογικό να υποκινούνται από τους Χρυσαυγίτες, που στο κάτω-κάτω δεν θέλουν να θυμούνται τον Κόκκινο Στρατό, ούτε τον Στάλιν και τον Απρίλη του ’45, όταν μπαίνουν στο παιχνίδι τα «ΝΕΑ» , ο Τύπος του Κέντρου που ανασυντίθεται και «απειλεί» τον κυβερνητισμό ή απειλείται απ’ αυτόν, και κάθε τύπου… ποτάμια, φουσκωμένα από τις επιχειρηματικές φιλοδοξίες και συμφέροντα, τότε τα πράγματα είναι σοβαρά.
Τέτοια επίθεση στην κυβέρνηση, σε ένα από τα ελάχιστα αριστερά αντανακλαστικά που έδειξε τα τελευταία 2,5 χρόνια, επειδή δεν παρέστη στο συνέδριο στη μνήμη των θυμάτων των ολοκληρωτικών καθεστώτων που διοργάνωσε η εσθονική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μόνο από φανατικούς την περίμενε κάποιος. Ή από φασίστες. Τέτοιοι επιχειρούν να συγκρίνουν τα SS με τον Κόκκινο Στρατό, τα ιδανικά των Αρίων και τη σοσιαλιστική οργάνωση της κοινωνίας, το Τρίτο Ράιχ με την επανάσταση του ’17, τον ναζισμό με τον κομμουνισμό.
Το Δίστομο όμως έχει ακόμα στόμα και μιλάει. Θυμάται τί έκαναν οι ναζί στα χωριά τους, στους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά του χωριού και βάζει τα κλάματα. Κι αν εξομολογείται πως «φοβόταν τους αντάρτες πιο πολύ», είναι γιατί όπου πήγαιναν οι αντάρτες, μετά από λίγο πήγαιναν και οι ναζί. Εκείνοι δεν ήθελαν πόλεμο, ούτε να χάνουν σπίτια και οικογένεια. Τον πόλεμο τον γνώρισαν από αυτούς που ορκίζονταν στην ανωτερότητα της φυλής, την κυριαρχία των δυνατών επί των αδύναμων, έναν κόσμο χωρισμένο σε προνομιούχους, σωματικά και πνευματικά, επί των μη προνομιούχων. Σε έναν κόσμο δηλαδή των άριστων…
Ο Χορτιάτης το ίδιο. Τα δυο ρεπορτάζ του περιοδικού μας μιλούν από μόνα τους. Μαζί με αυτά, είναι ευκαιρία, σε τέτοιους καιρούς, κι μια επανάληψη σε βασικά κεφάλαια της ιστορίας. Κόντρα σε όσους, σκόπιμα, παίζοντας βρώμικο ρόλο υποσκάπτοντας τη δημοκρατία, ή από τερατώδη άγνοια, απόρροια της βόλεψής τους στη δουλειά, στο γραφείο, στο σπίτι και στην τηλεόραση, επιχειρούν συμψηφισμούς για «τέρατα».
*Η κεντρική φωτογραφία είναι σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη για την «Εφημερίδα των Συντακτών»
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.