Δέκα χρόνια μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, το Urbn Theatr με το νέο του project με τίτλο Volunteers επιχειρεί να καταγράψει την αυθόρμητη αντίδραση των περαστικών στην παρουσία ενός δρώντα προσώπου-όπως ένας εθελοντής των Αγώνων- και συμβόλων συνδεδεμένων με το μεγάλο γεγονός αυτό που συμάδεψε την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα της χώρας μας.
..κι εκείνος, λαχταρώντας
και μοναχά καπνό απ᾿ τον τόπο του να ιδεί ν᾿ ανηφορίζει,
ανέλπιδος ποθεί το θάνατο.
Ραψωδία Ά
ΟΔΔΎΣΕΙΑ ΟΜΉΡΟΥ.
Μετάφραση Ν. Καζαντζάκη – Ι. Κακριδή
Το έτος 2004 αποτελεί κομβικό σημείο της σύγχρονης κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας και την πραγματική έναρξη μιας διακριτής ιστορικής εποχής που ορίζεται από τα χρονικά όρια της τελευταίας δεκαετίας (2004-2014). Στον απόηχο της επετείου της διοργάνωσης των αγώνων στην Αθήνα, διερευνάται η εντύπωση και η σημασία τους στο θυμικό κατοίκων και περαστικών της πόλης. Η επιστροφή σε αυτό το γεγονός, που πλέον δεν αποτελεί το επιστέγασμα των κατορθωμάτων της Ελλάδας της νέας χιλιετίας παρά μια από τις πολλές εκδηλώσεις των οικονομικών εκτροπών της και προάγγελο της σημερινής κρίσης, δικαιολογείται ακριβώς από τα πολλαπλά και αντικρουόμενα νοήματα που οι Ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας φέρουν έως σήμερα.
Ο “εθελοντής” επαναφέρει τα σύμβολα αυτά στο άκρως “αντι-ηρωϊκό” και “αντι-εορταστικό” κλίμα της πόλης που θυμάται τους αγώνες 10 χρόνια μετά. Αξιοποιώντας θεατρικά εργαλεία και προτάσσοντας ως νέο σύμβολο την ασφυξιογόνο μάσκα, το project επιχειρεί να ενεργοποιήσει τους περαστικούς ως θεατές της Ελλάδας της κρίσης και αναδεικνύει τη λειτουργία των Ολυμπιακών ως θεάματος.
Το project μπορεί να ιδωθεί και ως μια μελέτη των μηχανισμών δημιουργίας πίστης στα σύμβολα αυτά, που λειτουργούν ως η ενωτική αρχή ενός θεσμού που συγκροτείται στη βάση, φαινομενικά, ανεπίλυτων αντιφάσεων ανάμεσα στον κοσμοπολιτισμό και τον εθνοκεντρισμό, τις οικουμενικές, υπερεθνικές αρχές που οι Αγώνες ενσαρκώνουν και τα υπαρκτά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που τους διαπερνούν, την προώθηση της διεθνούς συνεργασίας και άμμιλας και του αισθήματος εθνικής υπερηφάνειας και υπεροχής για τη χώρα υποδοχής. Αντιφάσεις, παράλληλα, αποτυπώνονται και στην ύπαρξη του “εθελοντή”: μοναξιά-κοινότητα, πίστη-απογοήτευση, εξωστρέφεια-εσωστρέφεια.
Το project “The Volunteers”, σε δεύτερο χρόνο,ως ένα είδος flash theater αφήγησης, επιχειρεί να αντιπαρατάξει στη φαντασμαγορία των Ολυμπιακών συμβόλων την ενέργεια που απορρέει από την “πτώση” τους, καταγράφοντας έναν κόσμο όπου “Volunteer”, με κάποιον τρόπο, ίσως, ήταν-είναι ο καθένας μας.
Συντελεστές:
Σύλληψη, Οργάνωση δράσης, σύνδεση: Ηλίας Παναγιωτακόπουλος
Visual design: Λαμπαδάριος Παππάς
Επιμέλεια κίνησης “Volunteer”: Ζωή Κολλάτου
Ενδυματολόγος: Φωτεινή Λάζου
Φωτογράφηση δράσης: Άννα Τσιμπίδη, Μαρία Αγγελή, Ηλίας Παναγιωτακόπουλος
“Volunteer”: Βαγγέλης Τελώνης.
Ιδιαίτερες ευχαριστίες στους: Άννα Μαρία Καντά και τον Αλέξανδρο Κατσή.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.