Στην Κεντρική Αμερική, στα βουνά και τα δάση μεταξύ Missouri και Arkansas, μέσα στη φτώχεια, την εξαθλίωση και την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη, ζουν οι Ozraks, μια αποκομμένη και ιδιαιτέρως κλειστή κοινότητα, που λειτουργεί με δικούς της κώδικες και κανόνες. Εκεί, σε μια καλύβα, ζει η δεκαεπτάχρονη Ree (Jennifer Lawrence) μαζί με την ψυχικά άρρωστη και ανήμπορη μητέρα της και τα δυο μικρά αδέρφια της. Η Ree βρίσκει τροφή, μαγειρεύει, πλένει, κόβει ξύλα, πηγαίνει τα παιδιά σχολείο κι όταν μια μέρα εμφανίζεται ο σερίφης για να τους ανακοινώσει ότι κινδυνεύουν να χάσουν το σπίτι τους αν ο πατέρας της δεν εμφανιστεί στη δίκη του, η Ree αναλαμβάνει να τον βρει.
Η Ree, γνωρίζοντας ότι ο επί μήνες εξαφανισμένος πατέρας της παρασκεύαζε crystal meth, τον αναζητά στα παράνομα κυκλώματα της περιοχής. Παρόλο που η πρόθεσή τους να μην την βοηθήσουν είναι εξαρχής σαφής και πιθανότατα αμετάκλητη, εκείνη επιμένει, βάζοντας επανειλημμένα τον εαυτό της σε κίνδυνο. Η αποφασιστικότητά της να προστατεύσει την οικογένειά της, το σχεδόν παιδικό της πείσμα, η γενναιότητα με την οποία αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και οι δοκιμασίες που υπόκειται, φτιάχνουν έναν πολύ δυνατό κινηματογραφικό χαρακτήρα, που η εικοσάχρονη τότε Jennifer Lawrence αποδίδει με μια αφοπλιστική ωριμότητα.
Ο φακός της Debra Granik, με φόντο ένα θλιβερό χειμωνιάτικο τοπίο, ακολουθεί διακριτικά τη μοναχική αναζήτηση της Ree, στέκεται όσο χρειάζεται στα σκληρά πρόσωπα των ανθρώπων που συναντά, την παρακολουθεί με συγκρατημένη τρυφερότητα να κάνει μαθήματα επιβίωσης στα αδέρφια της και την συντροφεύει στην αυξανόμενη απελπισία της. Υπό την καθοδήγηση της σκηνοθέτη, οι ηθοποιοί παίζουν τόσο φυσικά, που με δυσκολία θα τους φανταζόταν κανείς σε άλλο περιβάλλον, κάτι στο οποίο βοήθησε και η επιλογή ερασιτεχνών ηθοποιών της περιοχής για την ερμηνεία των λιγότερο απαιτητικών ρόλων.
Το Winter’s Bone (2010) βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Daniel Woodrell, του οποίου η εμπιστοσύνη στην Debra Granik δικαιώθηκε με τέσσερις υποψηφιότητες στα Oscar και πενταπλάσιες πωλήσεις του βιβλίου. Παρόλο που η Granik αναγκάστηκε να κόψει αρκετές σκηνές στο τελικό μοντάζ της ταινίας, το αποτέλεσμα δεν υστερεί. Εκεί που λίγο μπερδεύεται ο θεατής είναι στις συγγενικές και επαγγελματικές σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων. Θα έλεγα να μην σπαταλήσετε φαιά ουσία εκεί. Θεωρήστε ότι είναι όλοι από αδέρφια μέχρι τρίτα ξαδέρφια κι ότι οι περισσότεροι είναι χρήστες ή έχουν εργαστεί στην παρασκευή ή διακίνηση crystal meth. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξατε στο βιβλίο.
Δείτε την ταινία για να μάθετε για αυτό το κομμάτι της αμερικανικής κοινωνίας που είναι σα να μην υπάρχει για τον υπόλοιπο κόσμο. Γιατί έχει μια από τις πιο συγκλονιστικές σκηνές που θα δείτε ποτέ. Επίσης, επειδή πρόκειται για ένα πολύ καλό δείγμα σύγχρονης – χωρίς δογματισμό – φεμινιστικής κινηματογραφικής ματιάς. Αν σας ενδιαφέρει αυτή η ματιά, προτείνω (και με πολύ κόπο περιορίζομαι μόνο σε αυτές) τις εξής εξαιρετικές ταινίες: Fire (1996) της Deepa Mehta, από την τριλογία Fire, Earth, Water, The Dead Girl (2006), της Karen Moncrieff, My Life Without Me (2003), της Isabel Coixet και το Take This Waltz (2011) της Sarah Polley.
Ιωάννα Νισυρίου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.