Ο Σέργιος Βαφειάδης, είναι ένας νέος σκηνοθέτης ο οποίος δημιούργησε ένα καλοστημένο και ισορροπημένο ντοκιμαντέρ. Στο ‘Ζητείται Διέξοδος’ σκηνοθετεί μέσα από ένα κοινωνικόπολιτικό φίλτρο.
Ηθοποιοί, μουσικοί και άνθρωποι του καλλιτεχνικού χώρου γενικότερα μας αφηγούνται όσα συνέβησαν τα τελευταία 30 χρόνια στην underground εναλλακτική καλλιτεχνική σκηνή.
Εκτός από το νέο του ντοκιμαντέρ, έχει σκηνοθετήσει επίσης το ‘Μέχρι να γίνεις βασιλιάς των ηλιθίων’ (2013), ένα ντοκιμαντέρ για την ελληνική punk-rock σκηνή και το ‘The Morgue’ (2011). Έχει σκηνοθετήσει επίσης το ‘A Unique Punk Landscape’ ένα ντοκιμαντέρ για την Punk σκηνή του Μόντρεαλ στον Καναδά και το ‘And the Engine is Still running” για τα 30 χρόνια των Last Drive.
Άμεσος, χωρίς να φοβάται τις λέξεις, αλλά και ιδιαίτερα προσιτός, με αφορμή το νέο του ντοκιμαντέρ ‘Ζητείται Διέξοδος’ ο Σέργιος Βαφειάδης μας παραχώρησε μια συνέντευξη και τον ευχαριστούμε πολύ.
Διάβασε εδώ την κριτική του ‘Ζητείται Διέξοδος’
Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με τον κινηματογράφο και να σκηνοθετήσεις;
Τώρα δεν ξέρω αν το έχω απαντήσει ποτέ σωστά αυτό. Νομίζω απλά ότι από μικρός ήθελα να αποφύγω να κάνω βαρετά πράγματα. Ήθελα να παίζω μουσική, να γράφω διάφορα κλπ. Κάποια στιγμή το 2004 βρέθηκε μια κάμερα στο σπίτι, ε και αυτό ήταν.
Ποιες ταινίες και ποιοι δημιουργοί μπορείς να πεις ότι σε ενέπνευσαν να ασχοληθείς με τον κινηματογράφο;
Έχω μια αγάπη προς το είδος Horror/Splatter/Cult, όπως θα έχετε καταλάβει όμως μου αρέσουν πάρα πολύ τα ντοκιμαντέρ και οι κωμωδίες σαν το στυλ του Kevin Smith. Βασικά μου αρέσει πολύ ο Smith. Τώρα στα ντοκιμαντέρ θα έλεγα ότι το στυλ του Dziga Vertov στο Man with a Movie Camera είναι το αγαπημένο μου και αυτό που με ώθησε ουσιαστικά να ασχοληθώ με το ντοκιμαντέρ. Κάποιοι άλλοι που έρχονται στο κεφάλι τώρα είναι ο Ridley Scott, Argento, Romero και φυσικά το στύλ του Jarmusch.
Παρακολουθώντας την πορεία σου παρατηρώ ότι όσα ντοκιμαντέρ έχεις γυρίσει σχετίζονται με την μουσική. Ποια είναι η σχέση σου με την μουσική;
Μου αρέσει η αμεσότητα και η ελευθερία που έχει το ντοκιμαντέρ, χωρίς βέβαια να ακυρώνω το fiction στυλ. Τώρα η μουσική παίζει, έπαιζε και θα συνεχίσει να παίζει πολύ μεγάλο ρόλο, στην ζωή μου και στο στυλ μου. Από μικρός όπως είπα πριν, ασχολήθηκα με την μουσική, παίζω και εγώ ο ίδιος, και γενικά, μέσω της μουσικής ανακάλυψα πολλά άλλα πράγματα. Και κοινωνικά φαινόμενα και διάφορες κουλτούρες, και τα κόμιξ, και βέβαια το πολιτικό κομμάτι.
Σε τι βαθμό σε επηρέασε η ελληνική οικονομική κρίση όταν δημιούργησες το ‘Ζητείται Διέξοδος’;
Βασικά αυτός ήταν και ο μόνος λόγος που έγινε η ταινία. Εγώ δεν ήθελα να κάνω άλλη μια ταινία με γραφιάδες και κουστουμάτους που σχολιάζουν τα κοινωνικά φαινόμενα και την κρίση. Ήθελα κατά κάποιο τρόπο πιο δικούς μου ανθρώπους.
Ανθρώπους, κουλτούρες και καταστάσεις, που έζησαν την κρίση, και που μιλούσαν γι’ αυτά τα πράγματα πριν καν φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση. Μια διαφορετική μάτια. Φυσικά και θα προτιμούσα να μην έχω κάνει αυτή την ταινία, και η κατάσταση στην χώρα να ήταν καλή, και εγώ να έκανα κάτι άλλο.
Πόσος χρόνος χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί το ντοκιμαντέρ σου και τι δυσκολίες συνάντησες κατά την ολοκλήρωση του;
Ένας χρόνος σπαστών γυρισμάτων γιατί βρισκόμουν εξωτερικό για Μεταπτυχιακές σπουδές. Και άλλος ένας χρόνος post production πάλι διακεκομμένα, λόγω βιοποριστικού ενδιαφέροντος. Οι δυσκολίες όταν μιλάμε για μια Ελληνική ανεξάρτητη παραγωγή και πιο συγκεκριμένα όταν μιλάμε για ντοκιμαντέρ στην Ελλάδα, είναι τόσες πολλές, που δεν έχει νόημα να τις αναφέρουμε. Εφόσον πάρεις την απόφαση να ασχοληθείς με αυτό, τελείωσε.
Νιώθεις και ο ίδιος μέρος της underground-εναλλακτικής τέχνης;
Θα ήθελα να πιστεύω ότι αυτός είναι ο χώρος μου, χωρίς βέβαια militant τρόπο, αυτό όσον αφορά αυτό που κινούμε. Underground άλλωστε είμαστε αφού δεν παίζουν και άρρωστα φράγκα στην φάση. Αυτό νομίζω κάνει underground κάτι, η d.i.y αισθητική δηλαδή.
Το γεγονός ότι αναλαμβάνεις πολλαπλούς ρόλους στις δουλειές που παρουσιάζεις (σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός) είναι κατά κάποιο τρόπο και αυτό αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης;
Στα πλαίσια του ‘κάντο μόνος σου’, και επειδή μου αρέσει να έχω τον έλεγχο, επιλέγω πολλούς ρόλους σε ένα πρότζεκτ. Μην ξεχνάς ότι αυτό το κάνουν παντού, ακόμα και στο hollywood. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν κάποιος μου δώσει ένα καλό σενάριο και καλά δεν θα το κάνω. Ίσα, ίσα θα γουστάρω που κάποιος μου πρότεινε να κάνω κάτι δικό του.
Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις σήμερα ως νέος καλλιτέχνης, έχεις καταφέρει να έχεις μια πολύ καλή ομάδα με την οποία γίνονται πράξη τα έργα σου.
Ξεκινήσαμε το 2013. Χωρίς να έχουμε και πολύ ιδέα του τι κάνουμε, είχαμε σαν οδηγό πολλά Αμερικάνικα και Ευρωπαϊκά labels και video sessions και έτσι συνεχίσαμε.
Είμαστε μια ομάδα που κάνει διάφορα πράματα στο πολιτιστικό και καλλιτεχνικό κομμάτι, ξεκινήσαμε σαν φίλοι και παραμένουμε φίλοι και καλοί συνεργάτες.
Τους ευχαριστώ όλους, που ήταν και είναι δίπλα μου. Ξέρω ότι τους έχω κουράσει πολύ αυτά τα τελευταία χρόνια, αλλά μάλλον τώρα ήρθε η ώρα να με κουράσουν αυτοί, καθ’ ότι κάποια παιδιά εδώ τώρα στο start a scene ετοιμάζουν νέα ωραία πραματάκια.
Προσπαθείς να περάσεις κάποια μηνύματα στη κοινωνία μέσω της δουλειάς σου;
Γενικά, έχω αμφιβολίες, πολλές…. Και ερωτήσεις που πολλές φορές καλούμε να απαντήσω ο ίδιος. Για μένα όλο αυτό έχει να κάνει με την αναζήτηση στις ερωτήσεις μου. Η τέχνη για μένα, πέρα από βιοπορισμό, είναι μια υγιής αναζήτηση προς τις απαντήσεις που ψάχνω.
Μηνύματα παίρνουμε από παντού, νομίζω, δεν χρειαζόμαστε απαραίτητα την τέχνη. Δεν ξέρω έτσι το βλέπω εγώ.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Ετοιμάζεις κάποια καινούργια δουλειά;
Δεν ξέρω ακόμα, έχω μια επιθυμία να επιστρέψω στο κομμάτι της μυθοπλασίας όμως.
Συνέντευξη: Καρολίνα Τσουκαλά & Λάμπρος Παπαευθυμίου
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.