Εν αναμονή των επιδομάτων βοήθειας που πρόκειται να δοθούν σύντομα, από το πλεόνασμα του προϋπολογισμού, ξαναπροκύπτουν διάφορα ερωτήματα περί δικαιοσύνης και κοινωνίας δύο ταχυτήτων. Από την πρώτη κιόλας ματιά βλέπει κανείς πως πέρα από τις ψηφοθηρικές επιδιώξεις της κυβέρνησης, οι κοινωνικές ομάδες που θα βοηθηθούν δεν είναι στο σύνολό τους οι πλέον ευπαθείς.
Πιο συγκεκριμένα, οι ένστολοι που δικαιούνται το επίδομα βοήθειας και ειδικότερα οι στρατιωτικοί (με μεικτό μηνιαίο εισόδημα μικρότερο από 1500 Ευρώ) που εντάσσονται στο πρόγραμμα, τυγχάνουν πολλών προνομίων σε αντίθεση με μεγάλο μέρος των υπολοίπων εργαζομένων και φυσικά των ανέργων.
Χωρίς να υπάρχει καμία πρόθεση για πόλωση ή ενίσχυση της αντιπαλότητας για την συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων, είναι νομίζω χρήσιμο και ενδιαφέρον να παρουσιαστούν τα βασικότερα εργασιακά προνόμια των στρατιωτικών ώστε να φανεί το έντονο χάσμα με τα αντίστοιχα του ιδιωτικού τομέα.
Είναι αλήθεια πως οι ένστολοι του Ελληνικού Στρατού αναλαμβάνουν συνειδητά τον κίνδυνο να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή ενός πολεμικού επεισοδίου και χτίζουν δύσκολα την πολιτική ζωή τους αφού είναι υποχρεωμένοι να μετατίθενται συχνά σε διαφορετικά μέρη της χώρας. Πέρα από τα παραπάνω, όμως, ένας χαμηλόβαθμος ή νεοεισερχόμενος στην υπηρεσία στρατιωτικός θα ξεκινήσει την καριέρα του αμειβόμενος με τουλάχιστον 1200 Ευρώ/μήνα μεικτά, δουλεύοντας αισθητά λιγότερες ημέρες το χρόνο από ένα μέσο εργαζόμενο.
Κάθε ένστολος του Ελληνικού Στρατού δικαιούται βάσει νόμου 30 ημέρες κανονική άδεια το χρόνο μαζί με πολλές άλλες κατηγορίες αδειών ως πρόσθετες και μη επικαλυπτόμενες. Δέκα είναι οι λεγόμενες Άδειες μικρής διάρκειας (ΑΜΔ), δύο τα εορταστικά γκρουπ διακοπών (8-12 ημερών το καθένα), έως τέσσερις ημέρες γονικής άδειας, έως τέσσερις ημέρες 24ωρης απουσίας, εκπαιδευτικές, αναρρωτικές, τοκετού, τιμητικές, ημερήσιες απαλλαγές σε περίπτωση ολοήμερης υπηρεσίας, και όλες οι παραπάνω μη επικαλυπτόμενες μεταξύ τους! Ένας μέσος στρατιωτικός, δηλαδή, δικαιούται περισσότερες από 80 ημέρες εκτός εργασίας το χρόνο, υπερτριπλάσιες από κάποιον που εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Με άλλα λόγια, 80 ημέρες εκτός εργασίας αποτελούν το 32% των 250 εργάσιμων, δηλαδή το 1/3 ετησίως. Στα παραπάνω προστίθεται και η (σωστή κατά τα άλλα μίας και δίνει κίνητρο να αποκτήσει ο εργαζόμενος οικογένεια) 14μηνη άδεια εγκυμοσύνης με 100% των αποδοχών. Μια άδεια που τη δικαιούται ακόμα και άνδρας στρατιωτικός αν η γυναίκα του δεν υπηρετεί στο στρατό και που σε περίπτωση εργασίας έστω και μιας ημέρας του ημερολογιακού έτους δεν χάνονται και οι 30+10 Κανονικές και ΑΜΔ άδειες του έτους χωρίς εργασία!
Επιπλέον, παρά τις άνωθεν προσταγές και τα όσα ισχύουν στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα για το καθεστώς απολύσεων, οι στρατιωτικοί πρακτικά δεν φαίνεται να επηρεάζονται. Οι προκηρύξεις, βέβαια, για επαγγελματίες οπλίτες έχουν παγώσει εδώ και λίγα χρόνια. Στην περίπτωση, τώρα, που ένας στρατιωτικός επιθυμεί να φύγει από την υπηρεσία, η παραίτησή του συνοδεύεται από ένα εφάπαξ ποσό της τάξης των 20.000 Ευρώ από τις κρατήσεις του και ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας.
Στα οικονομικά οφέλη τέλος ας προσθέσουμε και τις τρεις πληρωμένες καταστάσεις επιβίβασης σε μέσα μεταφοράς ανά έτος αλλά και την δυνατότητα χρήσης στρατιωτικών αεροπλάνων (κυρίως για περιοχές παραμεθορίου με περιορισμένα δρομολόγια) για μετακινήσεις εντός επικράτειας για μη υπηρεσιακούς λόγους.
Είναι σημαντικό να υπογραμμιστεί ξανά πως δεν επιδιώκεται καμία πλύση εγκεφάλου κατά των στρατιωτικών ούτε υπάρχει εμπάθεια εναντίων τους. Μακάρι τα παραπάνω και άλλα τόσα οικονομικά και μη οφέλη να μπορούσαν να δοθούν, όχι υπό μορφή παροδικών επιδομάτων αλλά, σε μόνιμη βάση. Δεν είναι δυνατόν, όμως, να παραβλέπουμε τον εξοντωτικό και κυνικό ιδιωτικό τομέα που επιδιώκει να φέρει την υποτιθέμενη ανάπτυξη εκμεταλλευόμενος το προσωπικό και κοινωνικό τέλμα, ούτε το εκατομμύριο των ανέργων που ζει χωρίς προοπτική και αξιοπρέπεια.
Το χάσμα είναι τεράστιο και μεγαλώνει κι’ άλλο υπό τη σιωπηρή μας ανοχή. Ας γνωρίζουμε τουλάχιστον προτού ταυτιστούμε παθιασμένα με μια γνώμη ή προτού πράξουμε ασυνείδητα.
Στέφανος Στασινόπουλος, 23 ετών
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.