Όπως υπάρχουν πολλοί που γράφουν για τον Β. Γιακουμάκη, υπάρχουν και άλλοι τόσοι που κράζουν τους πρώτους γιατί γράφουν για τον Γιακούμακη, συμπληρώνοντας έτσι τον κύκλο αντιδράσεων που συνηθίζεται να διαδέχεται τα μεγάλα γεγονότα. Εγώ πάλι νομίζω ότι δεν μας παίρνει να το βουλώσουμε ξανά και θεωρώ περισσότερο υποκριτές εκείνους που λένε να το βουλώσουμε.
Θα μου φαινόταν παράλογο να περνούσε στο “ντούκου” η αυτοκτονία του Βαγγέλη. Ένας 20χρονος που δεν άντεξε άλλο τα βασανιστήρια διαρκείας στα οποία τον υπέβαλαν συμφοιτητές του, αποτελεί λόγο έντονου προβληματισμού. Που δεν μπορεί ως θέμα παρά να βρίσκεται στο επίκεντρο των συζητήσεων, είτε σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, είτε στα καφενεία.
Η ευαισθητοποίηση δεν αποτελεί προνόμιο συγκεκριμένων. Ίσα –ίσα ένα τόσο δυνατό γεγονός είναι ικανό από μόνο του να αφυπνίσει και ενεργοποιήσει την κοινωνία, όπως φάνηκε και από τις διαδηλώσεις στη μνήμη του Βαγγέλη.
Σίγουρα ανάμεσα στις φωνές συμπαράστασης και αποδοκιμασίας του bullying υπάρχουν και εκείνες που δεν πατάνε καλά στο έδαφος. Προέρχονται από τους ίδιους ανθρώπους που θα έλεγαν σε άλλη περίσταση τον Βαγγέλη “αδερφή” και μεγαλώνουν παιδιά ψευτόμαγκες. Αποτελούν όμως μόνο ένα κομμάτι του κύματος αντιδράσεων που γιγαντώνεται διαρκώς τις τελευταίες ώρες και εναντιώνεται στην μετατροπή της κοινωνίας σε ζούγκλα.
Η γενικευμένη ισοπέδωση όσων γράφονται με αφορμή την αυτοκτονία του Βαγγέλη, συμβάλλει στο να διατηρηθεί μία από τις βασικότερες των αιτιών που έχουν κρατήσει το φαινόμενο ανέγγιχτο. Η σιωπή.
Θα είχε λοιπόν πραγματική σημασία να συνεχιστεί ο διάλογος που άνοιξε. Κι αυτό γιατί δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό το βασανιστήριο στον Βαγγέλη. Τέτοια βασανιστήρια, μικρότερα ή μεγαλύτερα, υπάρχουν στα σχολεία, στις γειτονιές, ακόμη και στους χώρους της δουλειάς. Και ο μόνος τρόπος για να γίνουν όλα αυτά παρελθόν είναι πρώτα να αποκαλυφθούν. Και θα αποκαλυφθούν μέσα από το διάλογο, που ευνοεί η συγκυρία, όσο δυσάρεστη και αν είναι αυτή.
Είναι ουσιαστικό να γίνουν γνωστές αντίστοιχες ιστορίες με του Βαγγέλη από θύματα ή θεατές ή ακόμα και θύτες. Αυτό θα ήταν το πρώτο βήμα που θα οδηγούσε στο επόμενο. Η αναγνώριση δηλαδή του προβλήματος και του μεγέθους του, που στη συνέχεια θα αντιμετωπιστεί καταλλήλως.
Σε μια κοινωνία που σχολείο παρά σχολείο υπάρχουν κρούσματα bullying, θα έλεγε κανείς ότι οι ελπίδες να εξαλειφθεί το φαινόμενο είναι περιορισμένες. Το αύριο που έρχεται, φαίνεται χειρότερο από το σήμερα. Είναι όμως μόνο η μία όψη αυτή, καθώς δεν υπάρχουν μόνο αυτοί που τραμπουκίζουν, υπάρχουν κι οι άλλοι. Όπως οι μαθητές σχολείων της περιοχής που άφησαν ένα λουλούδι ο καθένας στο χώρο που εκείνος άφησε την τελευταία του πνοή. Αλλά και όλοι αυτοί που έγραψαν ένα τελευταίο αντίο στα social media, δίνοντας έτσι μια αγκαλιά στον Βαγγέλη, μια αγκαλιά που άξιζε όσο αξίζει ο κάθε “αδύναμος” αυτού του κόσμου.
Είναι τουλάχιστον παράτολμο να χαρακτηρίζονται όσοι έγραψαν μια καλή κουβέντα για τον Βαγγέλη υποκριτές. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι κανείς δεν μιλούσε πριν, τα λάθη δεν διορθώνονται με λάθη και στην προκειμένη δεν αντιμετωπίζονται με τη σιωπή.
Στο κάτω-κάτω πολλοί που γράφουν για τον Βαγγέλη είναι πολύ πιθανό ότι στην ιστορία του βλέπουν ένα δικό τους δράμα, ένα κομμάτι του δικού τους παρελθόντος ή παρόντος. Και σε τελευταία ανάλυση μήπως είναι περισσότερο τετριμμένα και ψεύτικα τα προκατ σχόλια που κράζουν από αυτά που θρηνούν;
Φωτογραφίες: Κίμωνας-Αλέξης Κοκκινάρης
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.