Με το “Koriopolis”, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, δικαίως διεκδικούν τον τίτλο μίας απρόσμενης αρνητικής έκπληξης.
Και μέσα στη δίνη του σκανδάλου «Koriopolis» που αποκαλύπτει σε όλο της το εύρος, τη σήψη και την παρανομία μέσα στην οποία κινείται ο ελληνικός αθλητισμός στο επίπεδο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, έσκασε άλλη μια βόμβα θαρρείς σε μια παράλληλη συχνότητα. Η αποχώρηση των αδελφών Αγγελόπουλων από τον μπασκετικό Ολυμπιακό και το χώρο του μπάσκετ εν γένει. Και μάλιστα με προμετωπίδα της ανακοίνωσης την καταγγελία του συστήματος που ασχολείται με τα ζητήματα της λειτουργίας του χώρου του μπάσκετ. Καταγγέλλουν μεθοδεύσεις στα θέματα της διαιτησίας, οι οποίες όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν «καθόρισαν για άλλη μια χρονιά των πρωταθλητή».
Αυτή η καταγγελία για εξωθεσμικά κέντρα αποφάσεων και κάθε λογής μεθοδεύσεις, πρέπει να ληφθεί περισσότερο υπόψιν δεδομένου ότι είναι η στιγμή που αποκαλύπτονται αντίστοιχες υποθέσεις και στο χώρο του ποδοσφαίρου. Πέρα όμως από αυτό το κομμάτι που είναι φανερό ότι ενοχλούσε επί μονίμου βάσεως τους Αγγελόπουλους, υπάρχει και ένα ζωτικό κομμάτι που μέτρησε στην απόφαση τους. Και αυτό δεν είναι άλλο από το οικονομικό. Μπορεί η οικογένεια των Αγγελόπουλων να μην αντιμετωπίζει πρόβλημα… βιοπορισμού, ωστόσο αυτές τις δύσκολες εποχές (ακόμη και για τους ιδιοκτήτες της Χαλυβουργικής) η ενασχόληση τους με το μπάσκετ και τα διοικητικά του Ολυμπιακού αποτελεί αναμφίβολα ένα ακριβό χόμπι.
Και αυτό σχετίζεται με ένα βασικό πρόβλημα του χώρου του μπάσκετ εν γένει. Την αδυναμία ανταπόδοσης των χρημάτων που επενδύονται. Δηλαδή ενώ για παράδειγμα στο ποδόσφαιρο που τα έξοδα είναι κατά τι περισσότερα, μπορεί ένας επιχειρηματίας να επενδύσει π.χ 50 εκατομμύρια ευρώ και να πάρει πίσω τα 30. Στο μπάσκετ αν επενδύσει τα ίδια λεφτά (κατά αναλογία πάντα) το περισσότερο που μπορεί να πάρει ο επενδυτής είναι 10-15 εκατομμύρια. Άρα είναι κατανοητό ότι είναι λίγο πολύ τρέλα να επενδύεις στο μπάσκετ. Που τα έσοδα από Ευρωλίγκα είναι λίγα (ακόμα και για την κατάκτηση της), από τα τηλεοπτικά ελάχιστα (δεδομένης και της ζήτησης που έχει το άθλημα στο τηλεοπτικό κοινό) και από την λίγκα (ποια λίγκα;) ψίχουλα.
Επένδυσαν πακτωλό χρημάτων οι αδελφοί Αγγελόπουλοι λοιπόν και κατάφεραν να βγάλουν τον Ολυμπιακό από τον βούρκο της ανυποληψίας που είχε περιπέσει πριν 7 χρόνια. Σε όλα τα επίπεδα ο Ολυμπιακός ήταν ένα τακτοποιημένο σωματείο. Σε επίπεδο διοικητικό, τεχνικού τιμ, έγκαιρων πληρωμών. Δεν κατάφεραν να δουν τον Ολυμπιακό πρωταθλητή Ελλάδας ή και Ευρώπης. Κατάφεραν μόνο να κατακτήσει το Κύπελλο Ελλάδας δύο φορές και να συμμετάσχει σε δύο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα . Δεν κατάφεραν να ρίξουν όμως την αυτοκρατορία του Παναθηναϊκού. Δεν τα κατάφεραν και έχουν ευθύνες. Έχουν ευθύνες όχι γιατί δεν έγιναν γρανάζι σε μεθοδεύσεις, σε παρεμβάσεις σε εξωθεσμικά κέντρα ή στον αθλητικό τύπο καλλιεργώντας την βία και τον χουλιγκανισμό. Έχουν ευθύνες όμως καθώς θα μπορούσαν να έχουν αποφύγει σπατάλες. Εμπιστεύτηκαν ίσως και ανθρώπους που του συμβούλεψαν λάθος. Δεν συμμετείχαν σε θεσμικά όργανα της Ομοσπονδίας (π.χ κληρώσεις διαιτητών), άσχετα αν διαφωνούσαν ή όχι. Η απουσία τους υπήρξε κάτι που προσομοίαζε σε αδιαφορία. Μπορούσαν να είναι εκεί εκφράζοντας τις θέσεις τους, προβάλλοντας την κουλτούρα ενός διαφορετικού παράγοντα, όχι του παράγοντα που παραπέμπει σε αρχηγό της Καμόρα (ιταλική μαφία). Φταίει λοιπόν το σύστημα αλλά όχι εξ’ ολοκλήρου.
Οι Αγγελόπουλοι σε αυτούς του χαλεπούς καιρούς αποφασίζουν να φύγουν από το μπάσκετ. Μαζί με αυτούς φεύγουν και οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού τα άλλα αδέλφια, οι Γιαννακόπουλοι. Γνήσιοι «τρελοί». Απλά οι ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκου θέλετε και επειδή η συγκυρία ήταν στην εποχή που είχαν ξεκινήσει πιο ευνοϊκή υπό οικονομικό πρίσμα, θέλετε επειδή είναι «πιο» τρελαμένοι με την ομάδα ήταν οπλισμένοι με περισσότερη υπομονή και επιμονή. Και δεν βγήκαν χαμένοι. Είδαν την αυτοκρατορία στα σπάργανα και στην κορύφωση της και ήταν οι πρωτεργάτες. Η αιμορραγία εν τέλει ήταν μόνο οικονομική.
Οι Αγγελόπουλοι φεύγουν έχοντας αιμορραγήσει εκτός από οικονομικά και ηθικά, ενασχολούμενοι με ένα χώρο που έτσι όπως είναι διαμορφωμένος ζητάει τον πρόεδρο με την ισχυρή παρουσία και στο προσκήνιο και στα λογιών λογιών παρασκήνια (πολλώ δε μάλλον σε αυτά). Τουλάχιστον αυτό ζητάνε οι οπαδοί και όχι μόνο οι κατεξοχήν «θερμοκέφαλοι».Το πρωτάθλημα του μπάσκετ, δεδομένου ότι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός φεύγουν μέχρι νεωτέρας από το προσκήνιο, μοιάζει να πνέει τα λοίσθια. Σε επαγγελματικό επίπεδο. Τώρα θα έχουμε το σύνολο των ομάδων της Α1 να φυτοζωούν.
Άλλωστε οι δύο κορυφαίοι έχουν αφήσει χρέη και εκκρεμότητες πίσω. Αυτό δεν πρέπει να υποτιμάται. Αφ΄ης στιγμής οι «τρελοί» ιδιοκτήτες αποφασίζουν να αποχωρήσουν, τα χρέη θα γιγαντωθούν και οι υποχρεώσεις του δύσκολα θα μπορούν να εκπληρωθούν. Το σίγουρο είναι ότι οι πρωτοκλασάτοι Έλληνες που διαθέτουν σε αφθονία οι δύο ιστορικοί σύλλογοι σε λίγο καιρό θα αναζητήσουν την τύχη τους αλλού. Θα γυρίσουμε σε εποχές που ο Ολυμπιακός θα παίζει στο κλειστό του Κορυδαλλού ή ο Παναθηναϊκός στο Σπόρτινγκ; Θα δείξει. Το σίγουρο είναι ότι τουλάχιστον για τον Ολυμπιακό, από εκεί που είχαμε σχεδιασμό για φέτος με μπάτζετ χαμηλότερο, τώρα υπάρχει ο κίνδυνος να μην υπάρχει καν μπάτζετ. Όλα στα ενδότερα του συλλόγου μοιάζουν να ακροβατούν πάνω σε μια εύθραυστη κλωστή.
Το ευτύχημα είναι ότι σε χαμηλότερο επίπεδο το μπάσκετ δουλεύει. Έχουμε δουλειά σε καλό επίπεδο σε μικρές (και στην “μεγάλη”) Εθνικές ομάδες, υπάρχει ταλέντο. Δεν υπάρχουν οι υποδομές. Μπορούμε να φτιάξουμε. Αν είναι να οριοθετήσει από κάπου το μπάσκετ την επανεκκίνηση του, ας την ξεκινήσει από το μηδέν. Tabula rasa.
Άρης Γάρος
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.