της Ειρήνης – Ακριβής Νταή*
Ακόμα και να θεωρούσαμε ότι μέσω των «πρόσφατων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» στον χώρο της εκπαίδευσης, στόχος είναι η αναβάθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, γεννάται η απορία γιατί αυτές οι προτάσεις πέφτουν καθημερινά σε αντιφάσεις κι έρχονται σε σύγκρουση με τον φοιτητικό σύλλογο, την ακαδημαϊκή κοινότητα, αλλά και τα επιμελητήρια.
Όσον αφορά στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, ως Μαθηματικός κι έχοντας βιώσει, ως μαθήτρια Λυκείου, έντονα εποχές εναντίωσης στην αναθεώρηση του άρθρου 16, αλλά και εποχές Γρηγορόπουλου, καθώς επίσης και τη βαθιά οικονομική κρίση του ’08, αναρωτιέμαι αν εφαρμόζοντας αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος μπορεί να οδηγηθεί η εκπαίδευση σε καλύτερο επίπεδο. Ο ορισμός της παράνοιας, άλλωστε, είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά περιμένοντας διαφορετικά αποτελέσματα, όπως διατυπώθηκε γραπτώς για πρώτη φορά το 1983 στο βιβλίο “Sudden Death” της Rita Mae Brown κι όχι από τον Αϊνστάιν.
Η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας εκκινεί ένα αναχρονιστικό και συντηρητικό σχέδιο για την εκπαίδευση. Στόχος των προτάσεων και των ρυθμίσεων που επιχειρούνται δεν είναι η επίλυση χρόνιων προβλημάτων, όπως η υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση των σχολείων και Πανεπιστημίων, αλλά η μετακίνηση της εκπαίδευσης στα χέρια του ιδιωτικού τομέα, σχέδιο που η κυβέρνηση επιχειρεί από το καλοκαίρι του 2019 απροκάλυπτα και με συνοπτικές διαδικασίες.
Αρχικά, προτείνεται η μείωση της εισαγωγής των εισακτέων φοιτητών κατά 20.000 και η καθιέρωση ελάχιστης βάσης εισαγωγής στα πανεπιστημιακά τμήματα που θα ορίζεται ad hoc από το ίδιο το τμήμα. Στόχος είναι οι υπόλοιποι να οδηγούνται σε ιδιωτικά κολλέγια, αν μπορούν φυσικά να ανταπεξέλθουν οικονομικά. Επίσης, όσον αφορά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, απόφοιτοι των ΙΕΚ θα έχουν τη δυνατότητα με κατατακτήριες εξετάσεις και αναγνωρισμένα μαθήματα να εισάγονται σε ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια, σε μία προσπάθεια εξίσωσης όλων των πτυχίων και διπλωμάτων με αυτά των δημόσιων πανεπιστήμιων επιτρέποντας και την εγγραφή στο οικονομικό και τεχνικό επιμελητήριο αντίστοιχα, απολαμβάνοντας ίδια εργασιακά δικαιώματα.
Η επαναφορά πειθαρχικών συμβουλίων από την εποχή της χούντας με μοναδικό στόχο την ποινικοποίηση οποιασδήποτε διεκδίκησης, πρωτοβουλίας ή δράσης και η ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας αποδεικνύει στην πράξη την εμμονή της κυβέρνησης για πιο αυστηρές διατάξεις και περιορισμό της ελεύθερης διακίνησης ιδεών κι απόψεων στον ανοιχτό δημόσιο χώρο του Πανεπιστημίου. Ακόμα μία φορά παραβλέπονται τα έργα ουσίας: έργα υποδομών, περίφραξης, φωτισμού και ποιοτικής αναβάθμισης.
Τέλος, ένα από τα επίδικα της πανδημίας είναι και η μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας στην νέα ψηφιακή εποχή, πεδίο που θεωρείται προνομιακό για την κυβέρνηση και τον κόσμο της αριστείας. Πώς όμως μπορούμε να μεταβούμε σε ένα τέτοιο μοντέλο στον χώρο της εκπαίδευσης αν δεν εξασφαλίσουμε την δίκαιη και προσβάσιμη σε όλους μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, όταν δεν έχουν επιλυθεί προβλήματα άνισης ή μη πρόσβασης στα ψηφιακά μέσα από τους μαθητές και τους φοιτητές, όταν έχουμε προβλήματα ασύμμετρης πληροφόρησης και διαχείρισης λόγω οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων;
Ακόμη και για τους πιο δύσπιστους ισχύει ότι βιώνουμε μια έκδηλη ακραία κι επικίνδυνη κατάσταση. Βλέπουμε για ακόμα μια φορά να προτάσσεται ένα εκπαιδευτικό σύστημα δύο ταχυτήτων, βλέπουμε τους κόπους τόσων ετών να καταστρέφονται και, τέλος, βλέπουμε τις ανισότητες να θεωρούνται «φυσικό φαινόμενο» από την παρούσα κυβέρνηση.
*Η Ειρήνη – Ακριβή Νταή είναι μαθηματικός, M.Sc. Διεθνή Χρηματοδοτική και επιστημονική συνεργάτιδα στο ΕΝΑ Ιnstitute
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.