Μία πόλη γεμάτη τσιμέντο, πολυκατοικίες, αυτοκίνητα και καυσαέρια, έτσι φαντάζει η Αθήνα στα μάτια πολλών και όχι αδίκως. Μία άλλοτε πράσινη πόλη έχει μεταμορφωθεί πλέον σε γκρίζα,με τις πολυκατοικίες και το καυσαέριο να κρύβουν τον ήλιο και συνάμα τα χαμόγελα των κατοίκων της. Παραμένουν όμως ακόμα κάποια σημεία που έχουν μείνει άθικτα από αυτό το καταστροφικό άγγιγμα των ανθρώπων, που ό,τι αγγίζει το μετατρέπει σε γκρίζα ζώνη. Μέρη με ανθρώπινες πινελιές που εντούτοις, δεν φανερώνουν ότι βρίσκεσαι σε πόλη, αλλά σε κάποιο χωριό κάπου μακρυά και προσδίδουν νότες φρεσκάδας και καθαρού αέρα ξεδιαλύνοντας για λίγο έστω τα σύννεφα της ρουτίνας και του καυσαερίου.
Λόφος του Στρέφη
Τα Εξάρχεια, μία περιοχή στην καρδιά του κέντρου, που διατηρεί όμως μία ομορφιά σπάνια, η οποία δεν βασίζεται κατά κύριο λόγο στις φυσικές ή τεχνητές της ομορφιές αλλά στην αύρα ιδιαιτερότητας, που αποπνέει. Λίγα μέτρα λοιπόν μετά την Καλλιδρομίου, εκεί όπου σύχναζε παλιότερα ο Νικόλας Άσιμος και ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια που κρύβονται πίσω από το γκράφιτι του Αστέρα Εξαρχείων θα βρεθείς στο λόφο του Στρέφη. Ένα τοπίο πνιγμένο από την πυκνή βλάστηση των πεύκων
Ένα σημείο με μεγάλη ιστορία που έχει αλλάξει πολλά ονόματα, ιδιότητες και “ιδιοκτήτες”. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας ονομαζόταν “Μπινέκντασι” ,δηλαδή υψηλός βράχος, ενώ λειτουργούσε σαν λατομείο. Έπειτα πέρασε στα χέρια της οικογένειας Στρεφη και ονομάστηκε “Αγχεσµός” ενώ παράλληλα άρχισε η μεταμόρφωση του με την αναστολή της λειτουργίας του λατομείου και τη δεντροφύτευση του. Το 1963 πήρε και το τελικό του όνομα όταν και η οικογένεια του Στρέφη δηλαδή δώρισε την έκταση στο δήμο Αθηναίων.
Ο λόφος φιλοξενεί ένα θεατράκι,με πολλές συναυλίες να πραγματοποιούνται εκεί το καλοκαίρι ένα γήπεδο μπάσκετ και μία παιδική χαρά .Μόλις βρεθείς σε μία από τις πολλές εισόδους τους νιώθεις πως αλλάζεις πόλη,τα πεύκα είναι επιβλητικά και ο ίσκιος που προσφέρουν φαντάζουν με όαση. Το θεατράκι σε συνδυασμό με τα πλακόστρωτα μονοπάτια προσδίδουν μία αίσθηση από το παρελθόν. Όσο προχωράς βαθύτερα, η αίσθηση αυτή ολοένα και αμβλύνεται, ενώ νιώθεις ότι η φύση απομονώνει κάθε ήχο και εικόνα της πολύβουης πόλης. Ακούγονται μόνο οι ήχοι κάποιου σκυλιού που τυγχάνει να τριγυρίζει ανάμεσα στα δέντρα.
Παρά τη ξεχωριστή ομορφιά του λόφου τα τελευταία χρόνια είναι παρατημένος από το Δήμο Αθηναίων και δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση καθώς μόνο οι κάτοικοι των Εξαρχείων φροντίζουν γι αυτόν.
Πάρκο του Αντώνη Τρίτση
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι μόλις 8 χιλιόμετρα από την Ομόνοια θα μπορούσε να βρεθεί σε έναν καταπράσινο παράδεισο 1.300 στρεμμάτων; Η περιοχή των Αγίων Ανάργυρων κοσμείται από το πάρκο του Αντώνη Τρίτση, μία νησίδα προστασίας της άγριας ζωής και φύσης.
Λίμνες, πάπιες και χήνες που κάνουν βόλτες ανενόχλητες τριγύρω σου και δροσίζονται που και που στα νερά, βλάστηση που θα ζήλευε ακόμα και η πιο εύφορη κοιλάδα με πεύκα, αμπέλια, ελιές, εγκαταστάσεις όπως αθλητικά κέντρα, παιδικές χαρές, οικολογικά βιβλιοπωλεία ακόμα και υπαίθρια θέατρα συνθέτουν μία εικόνα βγαλμένη από τα πιο όμορφα και απαιτητικά όνειρα.
Το συγκεκριμένο πάρκο δεν προσφέρει απλά την ευκαιρία να βρεθείς σε επαφή με το φυσικό περιβάλλον άλλα να το γνωρίσεις σε ένα βαθύτερο βαθμό,που σπανίζει στις μέρες μας. Μέσω ειδικών προγραμμάτων οικογένειες έχουν τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν την δική τους έκταση ενώ η η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία δίνει τη δυνατότητα τους μικρούς επισκέπτες να έρθουν σε άμεση επαφή με την άγρια ζωή. Ο χαρακτηρισμός του άλλωστε ως “πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης” δικαιώνεται απόλυτα.
Οι αναμνήσεις μου από αυτό ξεχειλίζουν,εκεί πέταξα το πρώτο μου χαρταετό έκανα πικνίκ ,καθόμουν στο γρασίδι και συνήθιζα να ταΐζω τις πάπιες με κίνδυνο πολλές φορές να χάσω τα δάχτυλα μου!Είναι μια αληθινή και σπάνια όαση, που προσφέρει πολύτιμες στιγμές γαλήνης και ηρεμίας στην πολυτάραχη ζωή της Αθήνας. Σαν να παρεμβάλλεται ένα μικρο χωριό στην ασχήμια της πόλης.
Αναφιώτικα
H αλήθεια είναι ότι η φύση αποτελεί το πιο όμορφο τοπίο, αλλά πολλές φορές η τεχνητή ομορφιά συναγωνίζεται το μεγαλείο της φυσικής. Αυτό συμβαίνει και με τα Αναφιώτικα, το..νησί που βρίσκεται καλά κρυμμένο στη γραφική Πλάκα
Πριν αρκετά χρόνια,γύρω στο 1840 εργάτες κατέφτασαν στην Αθήνα από τις Κυκλάδες και ιδιαίτερα από την Ανάφη με σκοπό να εργαστούν ως χτίστες για την ανέγερση των ανακτόρων του Οθωνα. Εγκαταστάθηκαν λοιπόν “στον ιερό βράχο” της Ακρόπολης και έπλασαν μια συνοικία βγαλμένη από τα πιο γραφικά σοκάκια του Αιγαίου.
Ο οικισμός αποτελείται από 60 μικρά ασβεστωμένα άσπρα σπιτάκια με περιποιήμένους κήπους και πάμπολλες γάτες σε κάθε νοικοκυριό. Οι δρόμοι είναι ελικοειδής με τα σκαλοπάτια και τους πέτρινους τοίχους να κάνουν σε κάθε πιθανό σημείο την εμφάνιση τους,γεγονός που ενισχύει την αίσθηση ότι βρίσκεσαι χαμένος σε κάποιο περίπλοκο στενάκι ενός νησιού. Γραφικές εκκλησίες και ναοί συμπληρώνουν αυτό το ασυνήθιστο τοπίο, που σχεδόν μυρίζει θάλασσα και αλμύρα.
Οι κάτοικοι φαντάζουν λίγο απόμακροι και ξεπροβάλλουν το κεφάλι τους μόνο όταν πλησιάσεις σε σημείο αναπνοής από την κατοικία τους. Φαίνεται οι πυκνές επισκέψεις τουριστών δεν αποτελούν και το πιο ευχάριστο φαινόμενο!Ένα νησί …χωρίς θάλασσα είναι κτισμένο σε απόσταση αναπνοής από την Ακρόπολη κάνοντας τα Αναφιώτικα μία μοναδική από όλες τις απόψεις περιοχή. Ένας θησαυρός που για να “κατακτηθεί” απαιτεί μοναχά την διάνυση μερικών μέτρων και την άνοδο αρκετών απαιτητικών σκαλοπατιών.
Τρεις διαφορετικοί προορισμοί, σε τρία τελείως διαφορετικά σημεία της πόλης. Το μόνο που τους ενώνει είναι η ομορφιά που προσφέρουν σε μία κατά τα άλλα άσχημη πόλη. Πνιγμένη μέσα στη βαβούρα και στις πολυκατοικίες, η Αθήνα διατηρεί καλά φυλαγμένους τους θησαυρούς της,που όταν ξετρυπωθούν μπορούν να ικανοποιήσουν και τους πιο απαιτητικούς. Όταν ασφυκτιούμε από τα καυσαέρια και τη ρουτίνα της καθημερινότητας ευτυχώς υπάρχουν διέξοδοι λίγα χιλιόμετρα μόνο μακριά μας…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.