Η Μεταπολίτευση αποτέλεσε την απαρχή της γέννησης νέων κομματικών σχηματισμών, οι περισσότεροι εκ των οποίων μας απασχολούν ακόμα και σήμερα. Κάποιοι εξ΄αυτών, με την πάροδο του χρόνου διαιρέθηκαν, ελέω διαφωνιών, στηριζόμενες πάνω σε ένα πεδίο εξυπηρέτησης καρεκλοκένταυρων πεποιθήσεων, διαφύλαξης κύρους, αλλά και κάποιες φορές αληθινών διαφοροποιήσεων σε επίπεδο πολιτικής πρακτικής και αντίληψης.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων, οι νεοσύστατες παρατάξεις ξεκίνησαν εντυπωσιακά, στη συνέχεια όμως απέδειξαν, πως δεν είχαν τοποθετήσει τα κατάλληλα θεμέλια για την ανόρθωση ενός στέρεου οικοδομήματος κερδίζοντας τον τίτλο των flash parties.
Χαρακτηριστικά το 1977 η Εθνική Παράταξη αποσπάστηκε από τη Νέα Δημοκρατία, αποτελούμενη από μία μερίδα φιλοβασιλικών, που είδαν με αρνητικό μάτι την κατάργηση της μοναρχίας, αλλά η διάρκεια ζωής της άγγιξε οριακά την τετραετία. Επτά χρόνια αργότερα, η ΔΗΑΝΑ, αποσπάστηκε επίσης από τη δεξιά παράταξη, κατόρθωσε να μπει στο κοινοβούλιο τη διετία 89-90, αλλά στη συνέχεια και αυτή χάθηκε από το πολιτικό προσκήνιο.
Το 1993, με πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά, νυν πρόεδρος της ΝΔ, προκλήθηκε νέα διάσπαση με την Πολιτική Άνοιξη να στερεί στο κόμμα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Κατάφερε να μπει στη Βουλή και το 1996, αλλά στη συνέχεια άρχισε μία καθοδική πορεία, που επέφερε τη διάλυση της το 2004.
Τη μονοτονία του… μπλε έσπασε το ΔΗΚΚΙ, το 1995, όταν και ένας σημαντικός αριθμός στελεχών του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να αποχωρήσει και να δημιουργήσει τη σημερινή συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Η ισχύς του ουδέποτε υπήρξε ιδιαιτέρως μεγάλη, αλλά οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε πως παραμένει ζωντανό.
Η λίστα είναι ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς τους ποικίλους κομμουνιστικής προέλευσης σχηματισμούς, αλλά και κόμματα παρόμοιας φύσεως όπως αυτό της κ. Κατσέλη (Κοινωνική Συμφωνία) ή της Ντόρας Μπακογιάννη (Δημοκρατική Συμμαχία), με το τελευταίο να θυσιάζεται στο βωμό της δημιουργίας ενός κεντροδεξιού αναχώματος στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτός ο κίνδυνος, που αφάνισε πληθώρα κομμάτων αποτελεί το στοίχημα, που έχει βάλει τόσο η Δημοκρατική Αριστερά όσο και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. Στοίχημα, το οποίο δεν θα κερδηθει ούτε θα χαθεί στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Το ζητούμενο είναι η διάρκεια, η οποία εξασφαλίζεται εκτός της δικής τους προσπάθειας, από το βαθμό στον οποίο θα ζυμωθεί στην καθημερινότητα του πολίτη η ύπαρξη των δύο αυτών κομμάτων, τα οποία προήλθαν από τις δύο ισχυρότερες, για την ώρα τουλάχιστον, πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Το πως θα το καταφέρουν δεν μπορεί να απαντηθεί άμεσα. Αντιθέτως, ανάλογα με τις συνθήκες, θα πρέπει να αποδειχτούν παρατάξεις ελαστικές και ικανές να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται με συχνότητα… ημέρας! Αυτό απαιτεί συγκεκριμένη ταυτότητα, η οποία αν και εφόσον υφίσταται, τότε θα φανεί σε μία περίοδο, η οποία δεν διέπεται μόνο από τεστ δημοσιογραφικών ερωτήσεων, αλλά από νέα κοινωνικά αιτήματα, τα οποία απαιτούν νέες απαντήσεις, προϊόντα μίας συγκεκριμένης λογικής και φιλοσοφίας.
Εν αντιθέσει με το κόμμα του κ.Καμμένου πάντως, η Δημ. Αρ. έχει το πλεονέκτημα του ότι αποτελούσε ουσιαστικά ένα χώρο, που ουσιαστικά υπήρχε πάντοτε, αλλά φανερώθηκε προ δύο χρόνων. Η αδημονία του για την απεμπλοκή από τον Συνασπισμό είχε καταστεί εμφανής από το γεγονός ότι προ του 6ου Συνεδρίου είχε… εγκαινιάσει τα νέα του γραφεία!
Φυσικά, το αν θα επιβιώσουν στον ελληνικό πολιτικό χάρτη τα δύο κόμματα ουδόλως απασχολεί τον κόσμο των καθημερινών πληγών, οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν με τις χτεσινές πυρκαγιές. Αν κάποια στιγμή, αυτό πάψει να υφίσταται, τότε θα γνωρίζουν και θα γνωρίζουμε, πως τα έχουν καταφέρει καλύτερα από τις παραπάνω περιπτώσεις-παραδείγματα προς αποφυγή.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.