Είμαι μόλις 20 χρονών και εσύ ο μεγαλύτερος και ο τάχα σοφότερος έχεις ήδη προλάβει να με κατατάξεις σε παραπάνω από δύο – τρεις κατηγορίες.
Είμαι ένας από όλους αυτούς, τους ρουφιάνους – δημοσιογράφους. Τους ξεπουλημένους, που στο βωμό των χρημάτων και της δημοσιότητας τα ψέματα φαντάζουν με όμορφα παραμύθια. Κάθε φορά, που με ρωτάς τι σπουδάζω, φροντίζεις να σχηματίζεις αυτόματα, στο πρόσωπο σου αυτή τη γκριμάτσα αποδοκιμασίας και συνάμα απογοήτευσης. Βλέπεις, έχεις προδιαγράψει το μέλλον μου, χωρίς καν να με γνωρίζεις, χωρίς καν να βρίσκομαι εγώ μέσα σε αυτό. Σπουδάζω δημοσιογραφία, για σένα είμαι βουτηγμένη στο ψέμα, και ας είμαι μοναχά 20 χρονών. Και ας διανύω απλά το τρίτο έτος της σχολής μου, και ας είμαι μοναχά ένα παιδί.. Η δική σου η προκατάληψη όμως δεν κοιτάει χρόνια, δεν κοιτάει χαρακτήρα απλά βάζει καλούπια και κατηγορίες στους ανθρώπους.
Εσύ όμως είσαι και αυτός, που θεωρείς ότι δεν είμαι εξίσου ικανή με εσένα. Ανήκω στο αδύναμο φύλο, βλέπεις. Αυτό που δεν έχει την απαιτούμενη μυϊκή μάζα να αμυνθεί και να σταθεί από μόνο του στα πόδια του, αυτό που κλαίει εύκολα. Και ποιός σου είπε, ότι το κλάμα είναι σημάδι αδυναμίας και όχι ανθρωπιάς. Πόσο ψεύτικος και δήθεν ακούγεσαι όταν μου λες με στόμφο ότι δεν έχεις κλάψει ποτέ στη ζωή σου. Αυτό ρομπότ σε καθιστά, όχι δυνατό και ακέραιο. Με ξέρεις για λίγα λεπτά και αυτόματα με βαφτίζεις πιο αδύναμη και πιο ανίσχυρη από εσένα. Γιατί ο σεξισμός δεν έχει πάψει να πλήττει ούτε για ένα δευτερόλεπτο, την κοινωνία στην οποία ζούμε. Γιατί δύο απλές λέξεις όπως αυτή του άντρα και της γυναίκας, καθορίζουν ολόκληρη τη ζωή μας. Στα δικά σου μάτια τουλάχιστον, όλα φαντάζουν τόσο απλουστευμένα αλλά και τόσο ρηχά. Στα δικά μου όλα είναι διαφορετικά…
Δεν τις θέλω τις ταμπέλες σου, κανείς δεν τις θέλει. Τα στερεότυπά σου είναι που δηλητηριάζουν τον κόσμο καθημερινά, και όχι ο δήθεν εξαθλιωμένος μετανάστης που σου παίρνει τη δουλειά, η Ρωσίδα που σου παίρνει το σύντροφο, η γυναίκα που δεν ξέρει να οδηγήσει, ο γκέι που εξαπλώνει την “αρρώστια” του στους υπόλοιπους “φυσιολογικούς” ανθρώπους. Γιατί αποκλειστικά και μόνο εσύ είσαι ο υπαίτιος που δεν γνωρίζεις ούτε ένα αξιόλογο από τη φάρα των δημοσιογράφων ή των ταξιτζήδων ή οποιοδήποτε άλλου επαγγέλματος που έχεις στοιβάξει σε μία κατηγορία με επίθετα και αποδοκιμασία στο βλέμμα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.