Η Τζαβέλλα είναι ο δρόμος που ο Κορκωνέας δολοφόνησε τον Γρηγορόπουλο. Είναι ο δρόμος που υπάρχουν το Σπίρτο, η Original Εξαρχείων, εκδοτικοί οίκοι, το μαγαζί για τους ταχυδακτυλουργούς. Είναι ακόμα πεζόδρομος, αλλά και τους τελευταίους μήνες σημείο διακίνησης ναρκωτικών. Τα βαποράκια μεταφέρθηκαν εκεί από τη Θεμιστοκλέους, μετά τη ενεργοποίηση των κατοίκων, που με συνεχείς δράσεις κατάφεραν να ζωντανέψουν τη γειτονιά και να μετατρέψουν την πιάτσα για χόρτο σε ένα μικρό πυρήνα πολιτισμού.
Χτες ήταν η τέταρτη Κυριακή τους τελευταίους μήνες που η Τζαβέλλα, βαδίζοντας στα χνάρια της Θεμιστοκλέους, δεν ήταν στέκι των dealers. Στον πεζόδρομο είχε στηθεί ένα μικρό παζάρι με πρωτοβουλία ανθρώπων της περιοχής και των εκεί μαγαζιών. Γύρω στις 6 το απόγευμα, οι μουσικοί των The Revenge of Dr Funkestein είχαν αρχίζει να κουρδίζουν τα όργανά τους, ενώ οι δημιουργοί είχαν αρχίσει να απλώνουν τις χειροποίητες πραμάτειες τους.
Είδαμε αυτοσχέδιους πάγκους που είχαν φτιαχτεί με μεράκι όπως αυτός της Έλενας. Είχε σχεδιάσει και φτιάξει τα δικά της μπλοκάκια, με τις τιμές να κυμαίνονται σε μονοψήφια επίπεδα. Για τους φαν του γραψίματος, γι’ αυτούς που θέλουν να συλλάβουν τη στιγμή και να μην αφήσουν μια σκέψη που τους ήρθε στο δρόμο να ξεχαστεί είναι ό,τι πρέπει. Βλέπει την πρωτοβουλία ως μια ευκαιρία “για να συναντιόμαστε. Έχει γίνει μια ωραία παρέα ανθρώπων εδώ, που γίνεται μεγαλύτερη”.
Πιο δίπλα ήταν τα παιδιά από το Ceramic Stories με δικές τους κατασκευές από τασάκια μέχρι βάζα. “Ακούσαμε από κάποιο φίλο και ήρθαμε”. Και κάπως έτσι, από στόμα σε στόμα, η ιδέα του σταθερού ραντεβού μια φορά το μήνα διαδόθηκε. Οι λίγοι πάγκοι που ήταν την πρώτη φορά πολλαπλασιάστηκαν και θα βρεις βιβλία, κοσμήματα, ακόμα και συλλογική κουζίνα με συνταγές “made in Τζαβέλλα”.
Ως πωλητής αξίζει να πας γιατί δεν υπάρχουν ερασιτέχνες και επαγγελματίες. “Ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει, αρκεί να παίξει συνεννόηση”, μας λένε. Ως μουσικός γιατί οι συνθέσεις σου θα ακουστούν σε τουλάχιστον 100 άτομα, καλύτερα και από μαγαζί. Ως επισκέπτης γιατί παίρνεις κάτι γουστόζικο με λίγα λεφτά, τρως κάτι διαφορετικό από σουβλάκι, ακούς καλή μουσική για 2-3 ώρες και παράλληλα κάνεις καλό στην περιοχή, δίνοντας της ζωή.
Όταν η φάση τελειώσει αν θες να συνεχίσεις, το Σπίρτο είναι μια καλή λύση. Παίζει ροκιές, έχει φτηνά ποτά και όχι μαγαζάτορες – εργαζόμενους που σε κοιτούν στο πορτοφόλι. Έχουν και δική τους λεμονάδα – βυσσινάδα. Μας την προτείνουν μαζί με τζιν. Ραντεβού λοιπόν, την Κυριακή στο παζάρι της Τζαβέλλα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.