Η λογοκρισία δεν αποτελεί φαινόμενο που το συναντάμε μόνο στο παρόν ή σε κάποιο συγκεκριμένο είδος τέχνης. Εξάλλου οτιδήποτε προκαλεί τη σεμνότυφη κοινωνία, ιδιότητα που σίγουρα χαρακτηρίζει κάθε μορφή τέχνης είτε αλλοιώνεται έιτε απαγορεύεται μία και καλή, ποτέ όμως δεν μπορεί να θαφτεί ολοκληρωτικά. Ας θυμηθούμε λοιπόν 3 ταινίες, οι οποίες παρά την έντονη λογοκρισία που δέχτηκαν στην εποχή τους, κατάφεραν και με το παραπάνω μάλιστα, να “επιβιώσουν”!
The Birth of a Nation (1915)
Σχεδόν ένας αιώνας έχει περάσει από την κυκλοφορία της ταινίας “Τhe Birth of a Nation “, αλλά ακόμη και σήμερα θεωρείται ως μία από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η ταινία πραγματεύεται τη σχέση δύο οικογενειών πριν και μετά τον εμφύλιο πόλεμο των Η.Π.Α. και παρά την καινοτόμα αισθητική της και την τεράστια εμπορική της επιτυχία, δεν κατάφερε να αποφύγει τη λογοκρισία.
Το σενάριο λοιπόν, απεικόνιζε τους Αφρoαμερικανούς άντρες ως όντα περιορισμένης νοημοσύνης, απολίτιστα, με έντονες σεξουαλικές ορμές προς τις λευκές γυναίκες. Οι διαμαρτυρίες κατά της ταινίας διαδέχτηκαν η μία την άλλη, γεγονός που ανάγκασε τους υπεύθυνους να την αποσύρουν από τις κινηματογραφικές αίθουσες πολλών πολιτειών της Αμερικής.
Το θωρηκτό Ποτέμκιν (1925)
Η ιστορική πλέον ταινία του 1925, μας διηγείται την εξέγερση των ναυτών του ομώνυμου θωρηκτού έναντι των αξιωματικών της τσαρικής αυτοκρατορίας. Η σκηνοθετική ματιά του ιδιοφυή Αϊζενστάιν κατάφερε να την καθιερώσει ως ταινία-ορόσημο που έμελλε να διαδραματίσει ένα πολύ μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του σύγχρονου κινηματογράφου των Μπολσεβίκων. Ο καθαρά προπαγανδιστικός της χαρακτήρας όμως σε συνδυασμό με τις βίαιες σκηνές της, οδήγησαν στην απαγόρευση της σε πολλές χώρες.
Μεταξύ πολλών άλλων,Γαλλία, η Δυτική Γερμανία και η Βρετανία, την απαγόρευσαν με την πρόφαση ότι θα ενέπνεε το λαό για επανάσταση και ότι περνούσε μηνύματα υπέρ των Μποσελβίκων και του Μαρξισμού.
Το κουρδιστό πορτοκάλι (1971)
Ο Stanley Kubrick, παρουσιάζει μία κοινωνία σαθρή γεμάτη βία και εγκλήματα. Μϊα κοινωνία του μέλλοντος όπου κουμάντο κάνουν οι συμμορίες διαπράττοντας δίχως ενοχές κάθε είδους έγκλημα.
Μία τέτοια ταινία λοιπόν σίγουρα δεν θα μπορούσε να περάσει “απαρατήρητη” από τις σεμνότυφες τότε αρχές καθώς έχει λογοκριθεί με παραπάνω από 5 διαφορετικούς τρόπους στην Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και πολλές άλλες χώρες.
Στις Η.Π.Α λοιπόν, η ταινία είχε κριθεί ακατάλληλη λόγω έντονου σεξουαλικού περιεχομένου, γεγονός που ανάγκασε το σκηνοθέτη να αντικαταστήσει 30 δευτερόλεπτα από δύο σκηνές.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κατάσταση ήταν αρκετά πιο περίπλοκη. Η ταινία θεωρήθηκε όχι μόνο ότι προέβαλε τη βία και το σεξ, αλλά και ότι τα προωθούσε στα ανήλικα παιδιά. Ο τύπος της Βρετανίας κατηγορούσε ως υπεύθυνο το περιεχόμενο της ταινίας για ένα βιασμό, ενώ ένας 14χρονος είχε παραδεχτεί κατά τη διάρκεια της δίκης του ότι σκηνές από την ταινία τον ενέπνευσαν να χτυπήσει με τέτοιο τρόπο το συμμαθητή του.
Η οικογένεια του σκηνοθέτη δεχόταν απειλές, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που διαδηλωτές ς έκαναν την εμφάνιση τους έξω από το σπίτι του. Κάπως έτι ο Kubrik ζήτησε από τη Warner την απόσυρση της ταινίας, η οποία άρθηκε μόνο μετά το θάνατο του σκηνοθέτη.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.