Καταλήψεις παντού!

Αυτό θα έπρεπε να είναι το σύνθημα της επόμενης μέρας των αστυνομικών εφόδων στις καταλήψεις από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ήταν όμως, ή για την ακρίβεια ήταν πολύ πιο σοφτ απ’ ό,τι περίμεναν πολλοί και κυρίως η νεολαία του κόμματος.  Κάποιοι το βαφτίζουν επικοινωνιακή πολιτική. “Αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει την εξουσία, πρέπει να ικανοποιεί τους πάντες”, λένε. Μόνο που με αυτή την λογική χάνει και από τα δεξιά του και από τ’αριστερά του. Δεν πέφτουν μονάχα τα ποσοστά του όμως.

Xτες η αστυνομία μπήκε και στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη. Σκοπός του Δένδια να επανακαταληφθεί η πόλη, για να εγκαταλειφθεί στη συνέχεια, όπως συνέβη με τη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης. Η επιχείρηση αυτή τη φορά θύμισε κάτι από το Showtime του Tom Dey. Οι μπάτσοι ήταν αρματωμένοι σε λογική μάχης. Περικύκλωσαν την περιοχή και έκαναν τη μεγάλη εισβολή πηδώντας πάνω από τα καφάσια με τα πορτοκάλια και τις ανυποψίαστες γιαγιάδες που είχαν βγει για τα ψώνια της εβδομάδας.

Αν η ΕΛ.ΑΣ δεν γνώριζε ότι είχε λαϊκή, καλό θα ταν να ρωτούσε. Αν πάλι γνώριζε, μιλάμε για καγκουριά και μόστρα. Σε αυτή την λογική όμως βασίζεται η επιλογή Δένδια να “την πέσει” στις καταλήψεις. Σε αυτή την λογική επινοήθηκε ο “Ξένιος Ζευς”. Όλα για τις εντυπώσεις. Κι όπως φαίνεται ο κόσμος “τσίμπησε”. Μετά από αρκετούς μήνες η Νέα Δημοκρατία φιγουράρει στην πρώτη θέση των δημοσκοπήσεων, η ατζέντα άλλαξε, η λίστα Λαγκάρντ ξεχάστηκε και άλλο ένα πολυνομοσχέδιο έκτρωμα πέρασε.

Aμφιβάλλω αν ο Δένδιας θα έχει μπατσαρία σε όλη την Αθήνα για να φυλάει άδεια κτίρια. Είναι οξύμωρο τη στιγμή που στην Αττική έγιναν πέρυσι περίπου 28.426 κλοπές και διαρρήξεις να στέκονται ΜΑΤ έξω από ντουβάρια και ο κλέφτης στο δίπλα τετράγωνο να δρα ανενόχλητος. Εκτός κι αν ο Καμίνης τα κάνει σχολεία, όπως λέει. Ακόμα κι έτσι όμως, πρέπει να βρει έναν τρόπο να τα συντηρεί. Διότι αυτός ήταν ο λόγος που μπήκε λουκέτο σε δεκάδες άλλα. Άσε που που στα περισσότερα η θέρμανση αποτελεί είδος πολυτελείας, όπως κι άλλες βασικές παροχές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να υπερασπιστεί όλους τους κοινωνικούς χώρους, δρώντας κατά παράφραση της θεωρίας του Μπρεχτ. “Χτες ήταν οι μετανάστες, σήμερα οι αναρχικοί, αύριο οι αριστεροί και οι συνδικαλιστές”, όπως γράφει πολύ σωστά ο Γιάννης Αλμπάνης .Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βγει στην επίθεση κι όχι να παίρνει θέση απολογίας. Βία δεν είναι χώροι διακίνησης ιδεών. Δεν είναι οι χώροι όπου γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις. Βία δεν είναι ακόμα οι χώροι που προσφέρουν στέγη, οι χώροι που δίνουν διέξοδο. Σε μια κοινωνία χωρίς οξυγόνο, σε μια κοινωνία που έχει εγκλωβιστεί σε μια κούτα, χρειάζεται να υπάρχουν τουλάχιστον μερικές τρύπες.

Βία είναι όμως η καταστολή. Βία είναι να μην έχεις δουλειά. Βία είναι να σου πετσοκόβουν τη σύνταξη. Βία είναι να αφήνεις χιλιάδες οικογένειες στο δρόμο, να τις σπρώχνεις στην εξαθλίωση. Αυτή η βία δεν χρειάζεται ούτε παλούκια ούτε μπουκάλια. Μόνο μια μισογεμάτη κάλπη.

Βία από βία διαφέρει. Καθορίζεται από το υποκείμενο, αλλά και από την μορφή της. Είναι διαφορετικό το να αμύνεσαι από το να επιτίθεσαι. Ο άνθρωπος που εκσφενδονίζει την μολότοφ αμύνεται, απέναντι σε ένα σύστημα που τον καταπιέζει, που τον κάνει να ασφυκτιά. Κάθε μέρα η θηλιά που σφίγγει ο Στουρνάρας γύρω από τον λαιμό του, είναι όλο και πιο σφιχτή. Η λογική της επιβίωσης δεν ορίζεται από όρους λογικής διαπραγμάτευσης. Άλλωστε μιλάμε για ένα κράτος που έχει ρόλο λεμονοστίφτη. Όχι λόγω ανάγκης, αλλά επειδή έτσι πάει το πράγμα, που λέει και ο Βορίδης.

Η Χρυσή Αυγή κέρδισε σε απήχηση, επειδή υποδύεται το ρόλο του αντισυστημικού χώρου, που έρχεται να πατάξει τη διαφθορά. Και αυτό το πετυχαίνει με ωμό φασισμό, κάνοντας τα απλά. Για όλα μας φταίνε οι ξένοι, τους βαράμε. Για όλα φταίει η γενιά του Πολυτεχνείου, τη χλευάζουμε. Και για όλα φταίνε οι 300. Οι παλιοί όμως. Τώρα υπάρχουν 21 μάγκες με τα μαύρα, που δίνουν χαστούκια σε βουλευτές. Από τηγανίτα τίποτα. Εξ’ ου και τα λάθη… με την λίστα Λαγκάρντ, αλλά και άλλες αποφάσεις, που δεν φέρνουν σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση την τρικομματική κυβέρνηση.

Το στρατηγικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να χωρά εκπτώσεις. Αν υποχωρεί από τώρα σε συμβιβασμούς, τότε κανείς δεν μπορεί να περιμένει κάτι καλύτερο αν πάρει την εξουσία. Αλλά για να φτάσει μέχρι εκεί, πρέπει να αναπτύξει άμεσα δυναμικό λόγο, που εναντιώνεται στο υπάρχον καθεστώς και κινείται με σταθερά βήματα προς διαφορετική κατεύθυνση από τις μέχρι τώρα πολιτικές. Για να εμπνεύσει πρέπει πρώτα από όλα να σέβεται την ταυτότητά του. Αν δεν θέλει να έχει στα σπλάχνα του νέες αγέλες πασόκων που επιζητούν την πλαστική ευημερία του παρελθόντος, έχοντας συνηθίσει να τους λύνουν οι άλλοι τα προβλήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να βγει μπροστά. Γιατί είναι η μοναδική δύναμη που έχει στην παρούσα φάση την ευκαιρία να ανατρέψει ολοκληρωτικά ένα πολιτικό σκηνικό, όπως το συνηθίσαμε για χρόνια. Για να υπάρξει ανατροπή όμως δεν αρκεί απλώς να αλλάξει θέση στα τηλεοπτικά παράθυρα, ούτε να εφαρμόσει ένα μοντέλο πιο light πολιτικής, αλλά να κόψει από τη ρίζα το κακό. Με ελιγμούς, του τύπου “έχω χεσμένη τη φωλιά μου”, τη στιγμή που δεν είναι, βγαίνει χαμένος από όλες τις πλευρές και το κυριότερο η ηγεσία δεν εκφράζει τη βάση. Η βάση όμως κρατά τα κλειδιά. Κι αυτό πρέπει να το καταλάβουν στην Κουμουνδούρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί όχημα για να γίνουν κάποιοι χαλίφηδες στη θέση άλλων, αλλά για να ικανοποιήσει μια σειρά από σοβαρά κοινωνικά αιτήματα που ενώνονται όλα σε ένα. Στην ανάγκη για ζωή.

Quiz: Ποιος προκάτοχος του Δένδια, θεωρεί τις κινήσεις του επικίνδυνες και φοβάται ότι θα σπείρουν αναταραχές;