Μάσκα οξυγόνου ετοιμάζει το Ελληνικό κράτος για έναν από τους πιο σοβαρά τραυματισμένους ασθενείς του, την αγορά εργασίας. Με τις αποκαλούμενες «επιταγές εισόδου» ανοίγει ένα μικρό παραθυράκι για τους ανέργους ηλικίας έως 29 ετών. Αποτελεί ένα μεγάλο εγχείρημα με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω κοινοτικών κονδυλίων. Στο πρόγραμμα αυτό πρέπει να αποδοθούν εύσημα, μα και ορισμένα κόκκινα ερωτηματικά.
Ξεκινώντας με τα εύσημα , αισιοδοξώντας, πρέπει να τονιστεί πως είναι ίσως η πρώτη οργανωμένη κίνηση μ.κ. (μετά κρίσης) για αυτό τον τομέα της Ελληνικής Οικονομίας. Προς ενδυνάμωση του παραπάνω επιχειρήματος, ένα παρόμοιο εγχείρημα πραγματοποιείται παράλληλα, μα αποκλειστικά για τον Τομέα του Τουρισμού, ένα από τα πιο σημαντικά γρανάζια στην παραγωγή της χώρας μας.
Επιπλέον, η συγχρηματοδότηση μέσω κοινοτικών κονδυλίων θέτει το πρόγραμμα υπό την αιγίδα της Ε.Ε., σημάδι που μεμονωμένα αντανακλά τον υποστηρικτικό της χαρακτήρα μα και την αναπτυξιακή στοχοθέτηση της ένωσης. Η πλέον ευπαθής ομάδα των ανέργων, της οποίας η σκιά είναι μεγαλύτερη και πιο ξεκάθαρη από ποτέ, ετοιμάζεται προς θεραπεία.
Σε έναν παραλληλισμό με όρους νοσοκομειακούς θα έλεγε κανείς πως μόλις βρέθηκε κρεβάτι για τον «ασθενή» μετά από αναμονή τριών μνημονίων. Η θεραπεία όμως μοιάζει μάλλον πειραματική καθότι ουδέν αποτέλεσμα είναι εγγυημένο όπως επίσης ουδέν φάρμακο στερείται παρενέργειας. Αυτό ακριβώς είναι το σημείο όπου θέτονται τα ερωτηματικά γραμμένα μάλιστα με κόκκινο μελάνι.
Το πρώτο ερωτηματικό έγκειται στο πεπερασμένο – πρακτικό επίπεδο του εγχειρήματος. Στην ουσία μιλάμε για κατάρτιση – πρακτική άσκηση και όχι για αυτή καθ’ αυτή εργασία. Αυτό σημαίνει ότι δεν διασφαλίζεται κάποια θέση –φυσικά όχι μόνιμη – παρά μόνο μια επαγγελματική εκπαίδευση ορισμένων μηνών. Γιατί λοιπόν το κράτος και ο ιδιωτικός τομέας δεν διασφαλίζουν έστω στο 50% των καταρτιζόμενων μια θέση στην εκάστοτε επιχείρηση/οργανισμό;
Η άνωθεν ερώτηση βέβαια συνδέεται με την πρόταση «είναι στην ευχέρεια της επιχείρησης να προσλάβει κάποιον καταρτιζόμενο μετά το πέρας του προγράμματος». Αν όντως προβεί σε πρόσληψη τότε θα έχει και μια κάποια επιδότηση ως κίνητρο. Γιατί λοιπόν ένα τόσο πολυδάπανο πρόγραμμα να αποτελεί επένδυση με κίνδυνο αποτυχίας – μεγάλα ποσοστά μη πρόσληψης- ενώ θα μπορούσε η επικινδυνότητα αυτή να είχε μετριαστεί; Ακόμη να μάθουμε από τα λάθη μας πάνω στην διαχείριση κονδυλίων από την Ε.Ε. ;
Κόκκινο μελάνι και για το θέμα της αξιοκρατίας. Εκτός από την νόμιμη αγορά εργασίας – την οποία αφορά και το εγχείρημα – υπάρχει και η μαύρη αγορά. Αν κάποιος για τα μάτια του νόμου είναι άνεργος, δεν σημαίνει ότι είναι και εκτός εμβέλειας από το βλέμμα του παρανόμου. Άρα υπάρχει η περίπτωση κάποιος να απολαμβάνει ένα Χ μαύρο εισόδημα, να συμμετάσχει στο πρόγραμμα και να «κλέψει» τη θέση από κάποιον που τη έχει περισσότερο ανάγκη. Υπάρχει άραγε ελεγκτικός μηχανισμός που θα διασφαλίσει την αξιοκρατική λειτουργία ή για ακόμη μια φορά αφήνονται εντέχνως μαύρα παραθυράκια ανοιχτά;
Ακόμη, αν όλες αυτές οι ερωτήσεις απαντηθούν, προκύπτει ένα ακόμη κόκκινο ερωτηματικό που αφορά την χρονική επιρροή αυτού του σπάνιου για την χώρα μας προγράμματος εισόδου στην αγορά εργασίας. Κάθε άνεργος που θα λάβει μια επιταγή εισόδου έχει το δικαίωμα να την εξαργυρώσει. Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα χρήζει εσωτερικής αξιολόγησης των παραγωγικών δυνατοτήτων των ανέργων, έτσι ώστε να είναι σε θέσει να δημιουργήσει μια «δεξαμενή» με αποτελεσματικό εργατικό δυναμικό που θα αφορά όσους τελικά είναι άξιοι και ικανοί αλλά δεν είχαν την «τύχη» να προσληφθούν.
Με τον τρόπο αυτό θα έχει η Ελληνική οικονομία το παραγωγικότερο νεανικό δυναμικό συγκεντρωμένο για να αξιοποιηθεί με προτεραιότητα σε όποια επόμενη κρατική ή ιδιωτική κίνηση ενίσχυσης της απασχόλησης. Το ερώτημα λοιπόν είναι: θα υπάρξει τέτοιο σύστημα αξιολόγησης ή οι επιταγές δεν θα εξοφληθούν ποτέ διότι θα είναι ΑΚΑΛΥΠΤΕΣ; Αν και το ερώτημα αυτό αποδειχθεί άτοπο, τότε αποδίδονται τα εύσημα και προσωπικά αρχίζω να αισιοδοξώ πως υπάρχει ελπίδα.
Νίκος Γκολφινόπουλος
Υ.Γ. Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για το πρόγραμμα στο σύνολο του στο www.voucher.gr .
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.