Α, ήξερες που έμπλεκες
Εγώ γαργαλάω τα χείλη μου
κι έπειτα ξύνομαι ώσπου να βγάλουν αίμα
Είμαι κάτι σαν Μέριλιν εγώ
πηγαία η θλίψη, κατάβαθη
-κακή περίοδος να πιάσω τα λεφτά μου-
Όταν πονούσα δε μ’ αναζήτησε κανείς
μόνο, αστείο είναι, τα υψώματα αποφεύγανε
μη και με πετυχαίνανε πάνω σε κάνα δέντρο
Στην τσάντα κουβαλάω χάπια ανιμετώπισης
της επάρατης θλίψης
κραγιόν στο χρώμα του αίματος
αποδείξεις της καπιταλιστικής αλλοτρίωσης μου
Εγώ γιορτάζω όποτε θέλω τη χρονιά
Φοράω λευκά κι αιωρούμαι στο βοριά
Πετάω εγώ
γι’ αυτό και κάποτε ονειρεύομαι το χώμα
Μην κάνεις μούτρα και φέρε μου νερό
Μετά από χρόνια δε θα υπάρχουν δικαιώματα για τ’ όνομά μου
Θα ανήκω σ’ όλους
στο λαό
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.