Oι νομοθέτες στην Αλαμπάμα ψήφισαν αυτήν την εβδομάδα νομοσχέδιο που θα απαγορεύει την άμβλωση ακόμη και σε περιπτώσεις βιασμού κι αιμομιξίας, γυρνώντας το ρολόι των καιρών μας στον Μεσαίωνα.
Εκατοντάδες διαδηλωτές, φόρεσαν κόκκινες ρόμπες που παρέπεμπαν στο δυστοπικό μυθιστόρημα της Margaret Atwood, «The Handmaid’s tale», όπου η γεννήσεις είναι απόλυτα ελεγχόμενες από το κράτος. Λίγες ώρες αργότερα, το βιβλίο έγινε trend στο Twitter.
Ωστόσο, οι πολέμιοι των περιοριστικών νόμων για τις αμβλώσεις δεν χρειάζεται να ανατρέξουν στη φαντασία για βρουν παραδείγματα που θα αποδεικνύουν που μπορεί να οδηγήσουν αυτές οι απαγορεύσεις.
Η Ρουμανία είναι ένα πραγματικό πεδίο έρευνας για κάποιον που θέλει να εξετάσει το τι μπορεί να συμβεί όταν μια χώρα απαγορεύει εξ ολοκλήρου την έκτρωση. Αυτό που θα διαπιστώσει είναι ότι τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά.
Το 1966, ο ηγέτης της χώρας, Νικολάε Τσαουσέσκου, απαγόρευσε την πρόσβαση σε αντισύλληψη και αμβλώσεις, θέτοντας ως στόχο την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας. Βραχυπρόθεσμα αυτό λειτούργησε και έτσι έναν χρόνο μετά την υιοθέτηση του μέτρου ο μέσος αριθμός παιδιών που γεννήθηκαν από Ρουμάνες μητέρες σημείωσε άλμα από το 1,9 στα 3,7.
Αλλά οι γεννήσεις γρήγορα μειώθηκαν και πάλι καθώς οι γυναίκες βρήκαν τρόπους να προσπεράσουν τις απαγορεύσεις. Εκείνες που είχαν την οικονομική δυνατότητα μπορούσαν να προμηθευτούν λαθραία αντισυλληπτικά από τη Γερμανία ή να δωροδοκήσουν γιατρούς προκειμένου να τις υποβάλλουν σε άμβλωση. Η απαγόρευση της αντισύλληψης και των αμβλώσεων έγινε όμως δυσανάλογα αισθητή από τις γυναίκες χαμηλού εισοδήματος και τις μειονεκτούσες ομάδες.
Μην έχοντας άλλη λύση αυτές οι γυναίκες αναγκάζονταν να διακόψουν μόνες τους στο σπίτι την κύησή τους, με όποιο ανορθόδοξο τρόπο μπορούσαν να φανταστούν, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 10.000 Ρουμάνες να χάσουν τη ζωή τους εξαιτίας αυτού του λόγου. Ο δε πραγματικός αριθμός των θανάτων μπορεί να είναι πολύ υψηλότερος, καθώς πολλά στόματα έμειναν κλειστά αφού αν κάποιος βοηθούσε μια γυναίκα να κάνει άμβλωση, έρχονταν αντιμέτωπος με το νόμο και με βαριές ποινές φυλάκισης. Χαρακτηριστικό είναι ότι μεταξύ του 1965 και του 1989 η μητρική θνησιμότητα διπλασιάστηκε στην Ρουμανία.
«Μερικές φορές μια γυναίκα δεν μπορούσε να πει ούτε καν στον σύζυγό της ότι ήθελε να κάνει έκτρωση, καθώς αυτό θα την έβαζε σε κίνδυνο», λέει η ακαδημαϊκός Irina Ilisei, που είναι συνιδρύτρια της ρουμάνικης φεμινιστικής οργάνωσης Front Association, στο Foreign Policy. «Για πολλές γυναίκες, η σεξουαλικότητα αντιπροσώπευε έναν φόβο και όχι μια απόλαυση της ζωής», συμπληρώνει.
Μια άλλη συνέπεια της απαγόρευσης των αμβλώσεων στη Ρουμανία ήταν τα εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά που κατέληξαν στα κρατικά ορφανοτροφεία. Όταν ο κομμουνισμός στη χώρα κατέρρευσε το 1989, εκτιμάται ότι περίπου 500.000 παιδιά βρέθηκαν να ζουν υπό άθλιες συνθήκες σε αυτά. Τα «ορφανά του Τσαουσέσκου» – όπως έμειναν να λέγονται – ήταν υποσιτισμένα και κακοποιημένα και μεγάλωσαν υποφέροντας από μετατραυματικό στρες.
Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Ρουμανία, η Maria Bucur περιγράφει τον εαυτό της ως προϊόν της απαγόρευσης των αμβλώσεων, αφού η μητέρα της την έκανε εφόσον απέτυχε δύο φορές να την αποβάλλει.
Την Τετάρτη, ψηφίστηκε η απαγόρευση των αμβλώσεων στην Αλαμπάμα, ο αυστηρότερος της χώρας, ο οποίος απαγορεύει τη διαδικασία σε κάθε στάδιο της εγκυμοσύνης και μπορεί να στείλει τους γιατρούς στη φυλακή για μια ολόκληρη ζωή. Ο νόμος της Αλαμπάμα προχωράει ένα βήμα παραπέρα από αυτόν της Ρουμανία, ο οποίος επέτρεπε τουλάχιστον εξαιρέσεις σε περιπτώσεις βιασμού, αιμομιξίας ή συγγενούς ελαττώματος. Ο νέος νόμος επιτρέπει τις αμβλώσεις μόνο σε περίπτωση που υπάρχει σοβαρή απειλή για την υγεία της μητέρας.
Πάλι καλά που δεν απαγορεύτηκε και η αντισύλληψη. Ωστόσο, η διοίκηση του Τραμπ έδωσε το έναυσμα για τον έλεγχο των γεννήσεων το 2017 όταν επέτρεψε στους εργοδότες να μην συμπεριλαμβάνουν τις αμβλώσεις ως μέρος των ασφαλιστικών προγραμμάτων των εργαζομένων τους για λόγους… θρησκευτικών πεποιθήσεων. Η απόφαση αυτή μπλοκαρίστηκε από έναν ομοσπονδιακό δικαστή τον περασμένο Ιανουάριο.
Οι νομικές μάχες με επίκεντρο την άμβλωση φαίνεται πως θα συνεχιστούν καθώς οι ακτιβιστές κατά των αμβλώσεων επιδιώκουν να προωθήσουν νόμους που θα εγκριθούν από το συντηρητικό Ανώτατο Δικαστήριο, στο οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ έχει διορίσει δύο νέα μέλη. Μέχρι στιγμής φέτος, πάνω από δώδεκα άλλα κράτη προσπάθησαν να απαγορεύσουν τις αμβλώσεις μετά την έκτη εβδομάδα κύησης – ένα χρονικό σημείο πριν από το οποίο πολλές γυναίκες δεν έχουν καταλάβει καν ότι είναι έγκυες.
«Πρέπει να λάβουμε υπόψη τις μακροπρόθεσμες συνέπειες μιας τέτοιας νομοθεσίας», δηλώνει στο Foreign Policy ο Charles Nelson, καθηγητής Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και συγγραφέας ενός βιβλίου για τα εγκαταλελειμμένα παιδιά της Ρουμανίας. Από το 2000, ο Nelson ξεκίνησε μια μεγάλη έρευνα για τον αντίκτυπο που είχαν τα ορφανοτροφεία στα παιδιά της μετακομμουνιστικής Ρουμανίας και διαπίστωσε ότι πολλά παρουσίασαν σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης και ψυχικής υγείας. Για ορισμένα μάλιστα, ο περιορισμός τους στα ορφανοτροφεία είχε ακόμη και φυσική επίδραση στο μέγεθος του εγκεφάλου τους. Ο Nelson τονίζει ότι η Ρουμανία είναι μια προειδοποίηση για το τι συμβαίνει όταν ένα κράτος προσπαθεί να ελέγξει τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των πολιτών του. Ο νέος νόμος της Αλαμπάμα θέτει ερωτήματα σχετικά με το είδος υποστήριξης που μπορεί να παρέχει το κράτος σε μια γυναίκα που δεν έχει την επιλογή να τερματίσει την εγκυμοσύνη όταν διαπιστώνεται ότι το έμβρυο έχει γενετικό πρόβλημα, για παράδειγμα, λέει. «Θα φροντίσει αυτά τα παιδιά και θα υποστηρίξει τις οικογένειες τους;», αναρωτιέται.
Όταν ο κομμουνισμός κατέρρευσε στη Ρουμανία τον Δεκέμβριο του 1989, μια από τις πρώτες κινήσεις της μεταβατικής κυβέρνησης ήταν να ανατρέψει την απαγόρευση των αμβλώσεων. Η Ρουμανία παραμένει μια εξαιρετικά συντηρητική χώρα και τα τελευταία χρόνια έχουν αναζωπυρωθεί οι εκκλήσεις για την απαγόρευση των αμβλώσεων, υπό την καθοδήγηση της ισχυρής Ορθόδοξης Εκκλησίας και άλλων θρησκευτικών ομάδων.
Η Bucur, συγγραφέας του βιβλίου «Birth of Democratic Citizenship: Women and Power in Modern Romania» δεν πιστεύει ότι το νέο αυτό κίνημα κατά των αμβλώσεων θα αποκτήσει οποιαδήποτε πολιτική δυναμική. «Οι μνήμες από πρώτο χέρι είναι ακόμα πολύ ζωντανές για τους εν δυνάμει ψηφοφόρους. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν έξυπνοι πολιτικοί που θα το επιτρέψουν να συμβεί», λέει. Η Ilisei, από την πλευρά της δηλώνει ότι ανησυχεί όταν βλέπει πολιτείες των ΗΠΑ – μια χώρα που η Ρουμανία την είχε ως παράδειγμα – να επιβάλλουν τώρα νέους περιορισμούς στην άμβλωση. «Το 1989 επιδιώξαμε να οικοδομήσουμε μια σταθερή δημοκρατία, μια πλουραλιστική κοινωνία, με ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η κύρια πηγή έμπνευσης», λέει. «Τώρα πια αυτό δεν ισχύει», καταλήγει.
Πηγή: tvxs
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.