Ίσως τελικά να είναι μία ακόμα πικρή αλήθεια. Ουδέποτε συνειδητοποιείς την πραγματική αξία αυτού του οποίου γεύεσαι, ενδεχομένως κατ’ επανάληψη. Αν όμως βιώσεις την απώλεια του τρομάζεις, χάνεσαι σε έναν κυκεώνα συναισθημάτων, καταρρέεις και μετανιώνεις.
Θα ήθελες να μπορούσες να γυρίσεις πίσω το χρόνο, να προχωρήσεις σε διαφορετικές επιλογές, να πεις διαφορετικά λόγια, να χαμογελάσεις μπροστά στη διαφαινόμενη καρμανιόλα που λένε και οι Τρύπες. Δεν είμαστε όμως υπολογιστές. Ακόμα και αυτοί λάθη κάνουν. Από ανθρώπους κατασκευάστηκαν άλλωστε.
Από την άλλη μεριά γιατί να επιζητούμε το πισωγύρισμα; Γιατί να επιζητούμε την αλλαγή μίας στιγμής, μίας αντίδρασης, ενός λόγου ή μίας πράξης; Όλα έγιναν για κάποιο λόγο. Μπορεί κάποιος να βρισκόταν υπό καθεστώς έντονης πίεσης, ή να είχε ακόμα κακή διάθεση για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Δεν είναι υποχρεωμένος να βράζει συνεχώς στο ζουμί του. Κάποια στιγμή η εσωτερική έκρηξη θα αναδυθεί στην επιφάνεια. Το αναπόφευκτο γεγονός είναι πως αυτή του η στάση μπορεί να αποδειχτεί ικανή να φέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις. Συνήθως άπαντες γνωρίζουμε τις συνέπειες που ακολουθούν. Κάθε μέρα είναι και ένας αγώνας. Κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, το οποίο όμως πάντοτε εμπεριέχει ένα μεγάλο ρίσκο.
Οι περιπτώσεις της καθυστερημένης συνειδητοποίησης της απώλειας, διότι μάλλον αυτή έχει γίνει αρκετά νωρίτερα, δεν οφείλονται μόνο σε μία κακή συμπεριφορά ή σε μία επαναλαμβανόμενη αρνητική στάση. Οφείλονται ακόμα στην σκληρή ρουτίνα, την ασταμάτητη εξάπλωση ενός πέπλου συνήθειας πάνω από τις σχέσεις, αλλά και σε άλλες αιτίες.
Δεν έχει νόημα όμως κάποιος να μετανιώνει, από τη στιγμή που κάτι δεν μπορεί να αλλάξει, αλλά και από τη στιγμή που υπήρχαν κάποιοι παράγοντες που τη συγκεκριμένη στιγμή τον ώθησαν στο να οδηγήσει μία σχέση, φιλική, συγγενική, ερωτική ή επαγγελματική στο τέλος της. Το μόνο που ίσως έχει αξία, είναι η αποδοχή αυτής της εξέλιξης, η συνειδητοποίηση της βαρύτητας του πιθανού σφάλματος που έγινε, αλλά και η προσπάθεια να θεραπευτεί μία νοσηρή κατάσταση.
Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα θα κυλήσουν όπως θέλουν αυτά. Η ζωή ξέρει…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.