Η ανακοίνωση ίδρυσης νέου ναζιστικού κόμματος από τον Ηλία Κασιδιάρη επιβεβαίωσε την εκτίμηση ότι η πρόσφατη έξοδος της Χρυσής Αυγής από το κοινοβούλιο δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια να σημάνει την λήξη του αντιφασιστικού συναγερμού. Όχι μόνο γιατί τη ρητορική της προσεταιρίστηκαν, αναπαρήγαγαν και συστηματοποίησαν από στέλεχη της ΝΔ και της κυβέρνησης μέχρι τον Βελόπουλο. Αλλά κυρίως γιατί η ναζιστική πτέρυγα της ακροδεξιάς στην Ελλάδα είναι απλά πολύ σκληρή για να πεθάνει μόνο και μόνο γιατί τα έδρανα της Βουλής δεν της ήταν βολικά.
Οφείλουμε να κάνουμε δύο πράγματα μπροστά σε αυτή την ανησυχητική μεν, αναμενόμενη δε, εξέλιξη. Πρώτον να αναλύσουμε με ιδιαίτερη προσοχή αλλά και ταχύτητα τα νέα δεδομένα. Δεύτερον, να δράσουμε ακαριαία ώστε ο ακάλυπτος της ακροδεξιάς πολυκατοικίας να μην πλημμυρίσει και πάλι με θεσμικό αίμα.
Το διάγγελμα Κασιδιάρη δεν ήταν ένα ακόμα από τα γνωστά τοξικά παραληρήματά του. Δεν εμφανίστηκε –και άλλωστε δεν είναι- ως ένα γραφικό απογοητευμένο πρωτοπαλίκαρο της σύγχρονης μήτρας του ναζισμού. Αντίθετα, εμφανίστηκε ως σύγχρονος, ανανεωμένος Ευρωπαίος ακροδεξιός ηγέτης που αφήνει στην άκρη τα θέματα ορολογίας και ταυτότητας και πιάνει την ψηφοθηρική απόχη όχι με σκοπό την απλή είσοδο στη Βουλή αλλά την εμπέδωση του χώρου του ως παράγοντα εξελίξεων. Τολμώ να χαρακτηρίσω την τοποθέτησή του «νηφάλια». Έτσι θα φαίνεται ήδη στους άστεγους και στεγασμένους ακροδεξιούς της χώρας.
Ο Κασιδιάρης γνώριζε από πάντα ότι μπορεί να εξελιχθεί σε έναν χαρισματικό πολιτικό παίχτη, κατά το περιεχόμενο που έδινε στον όρο ο Βέμπερ. Ο υπερβατικός και μεταφυσικός του λόγος, η ηλικία του που τον διαχωρίζει από τις κλασικές καφενειακές φιγούρες της λούμπεν ελληνικής ακροδεξιάς και προπάντων η άνευ προηγουμένου εμπειρία του στη Βουλή, στα Τάγματα Εφόδου της Χ.Α., στη φυλακή, στα δικαστήρια, στα Μ.Μ.Ε., τον τοποθετούν με τρόπο σχεδόν απρόσκοπτο επικεφαλής του φασιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
Το διάγγελμα ήταν μελετημένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια φόρμας και περιεχομένου. Τα κουστούμια που του έραψε ευλαβικά η αστική δημοκρατία τον χωρούν και του πάνε. Τα λαϊκιστικά πασοκικά συνθήματα (“η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες’’, ”ισχυρή Ελλάδα”) τον έβαλαν μπροστά από δανεικές απαστράπτουσες βιβλιοθήκες που προσομοιάζουν σε αυτές του Μεγάρου Μαξίμου. Οι ιστορικές αναφορές (Μεγάλη Ιδέα) που ηχούν τόσο οικεία στα αυτιά κάθε μαθητή που έχει παπαγαλίσει Ιστορία για να περάσει πανελλήνιες και η αναφορά στο brain drain είναι το εισιτήριο που προσπαθεί να αγοράσει για μία πολιτική πορεία δεκαετιών. Και μία μικρή λεπτομέρεια στην οποία ένας πανέξυπνος ναζί ξέρει να ποντάρει ανατρέποντας όλον τον αστικοφανή συμβολισμό: μια εικόνα της Παναγίας στο βάθος, έχει αντικαταστήσει τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενός must συμβόλου σε τέτοιου είδους και στυλ διαγγέλματα.
Ο Κασιδιάρης φαίνεται ότι όσο καιρό υποδυόταν τον υπάκουο στον Μιχαλολιάκο, μελετούσε κάθε κίνηση της Λεπέν, του Σαλβίνι αλλά και του νεκρού ηγέτη του αυστριακού νεοναζισμού Γκέοργκ Χάιντερ. Διείδε ότι η παραδοσιακή ελληνική δεξιά δεν έχει φάει ακόμα τα ψωμιά της ώστε να μην μπορεί να εγκολπώνει τον φασιστικό λόγο μέσω κορυφαίων κυβερνητικών της στελεχών. Διέβλεψε επίσης ότι ο δικαστικός πέλεκυς επί της Χ.Α. δεν θα είναι ένα συγκυριακό πλήγμα αλλά θα αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό σε πολλά επίπεδα. Και αποφάσισε ότι ήρθε η στιγμή που περίμενε για πάρα πολλά χρόνια.
Στο πεδίο της αντιπαράθεσης μαζί του και με το κίνημα που φιλοδοξεί να αναστηλώσει (μην υποτιμούμε την λέξη που χρησιμοποίησε – η ακροδεξιά διατηρούσε πάντα και τη μορφή κινήματος στην Ελλάδα) τα πράγματα είναι κρίσιμα. Καμία αναμονή δεν επιτρέπεται προ της ανασυγκρότησης του ναζισμού υπό νέα, ανανεωμένη και υποσχόμενη ηγεσία. Κάθε ώρα που περνά, οι εναπομείναντες ναζιστικοί θύλακες και οι παροπλισμένες δυνάμεις της ακροδεξιάς αναθαρρούν όλο και περισσότερο.
Ο τρόπος να χτυπηθεί στην γέννησή του ο νέος εφιάλτης είναι ένας και μοναδικός: δημιουργία αντιφασιστικών ομάδων και συσπειρώσεων σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά και κοινωνικό χώρο. Οποιοσδήποτε πολιτικός χώρος αρνηθεί είτε τη συμμετοχή είτε έστω και την κατά μόνας δράση, πρέπει να καταγγελθεί από τους υπόλοιπους σε όλους τους τόνους και σε κάθε αφορμή. Επίσης, δεν πρέπει να επιτραπεί το άνοιγμα γραφείων. Με τις ίδιες διαδικασίες που το αντιφασιστικό κίνημα εξάλειψε τα γραφεία της Χ.Α. σχεδόν από όλη την Ελλάδα, με τον ίδιο τρόπο οφείλει να προλάβει την εξάπλωση του νέου ναζιστικού ιού.
Οι αντιφασίστες σύντομα θα έχουν στη διάθεσή τους και ένα ισχυρό δικαστικό επιχείρημα. Τίποτα δεν πρέπει να μείνει αναξιοποίητο στην μητέρα των μαχών με τον νεοναζισμό. Αν οι αντιφασιστικές δυνάμεις, από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ μέχρι τους εξωκοινοβουλευτικούς και τους αναρχικούς επιτρέψουν στο τέρας να επαναδιεκδικήσει δημόσιο χώρο, πολύ φοβάμαι ότι και η τελευταία ικμάδα ελπίδας για πρόοδο, πολιτισμό και προκοπή σε αυτή τη χώρα, θα σβήσει σαν κεράκι στο μάτι του κυκλώνα. Και το κουφάρι της ελπίδας είναι η καλύτερη τροφή του ναζισμού.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.