Η Αλεξάνδρα, ο Άγγελος, η Λορέλα, ο Αλέξανδρος, η Ελιάννα, η Χριστίνα και ο Πάνος -φοιτητές, κάποιοι εξ αυτών οργανωμένοι στην Αριστερά, κάποιοι όχι- συζητούν με το 3pointmagazine.gr για τη φοιτητική καθημερινότητα, τα κινήματα, τα προβλήματα της γενιάς μας, την ακροδεξιά.
…όπως λέει και το γνωστό σύνθημα! Μία εβδομάδα μετά τις εκλογές αγαπημένο θέμα συζήτησης παραμένει το αποτέλεσμα της κάλπης. Στους διαδρόμους των σχολών φοιτητές, οργανωμένοι και μη, αναφέρονται στην νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, στα νέα «καθήκοντα» της νεολαίας, στη σχέση της με την πολιτική, αλλά και στην άνοδο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.
Η Αλεξάνδρα, ο Άγγελος, η Λορέλα, ο Αλέξανδρος, η Ελιάννα, η Χριστίνα και ο Πάνος -κάποιοι εξ αυτών οργανωμένοι στην Αριστερά, κάποιοι όχι- συζητούν με το 3pointmagazine.gr για τη φοιτητική καθημερινότητα, τα κινήματα, τα προβλήματα της γενιάς μας, την ακροδεξιά.
Όταν ρωτάς τους συμφοιτητές σου ποια είναι η βασικότερη τροχοπέδη στα όνειρά μας, η απάντηση είναι κάπως έτσι: «Η κορύφωση της ανεργίας, η έλλειψη ανθρωπισμού, το αβέβαιο μέλλον είναι τα βασικά προβλήματα με τα οποία οι νέοι έρχονται σήμερα αντιμέτωποι. Η επαγρύπνηση της γενιάς μας είναι αναγκαία», μας λέει ο Αλέξανδρος, φοιτητής στο ΠΑΠΕΙ.
Ο Πάνος, φοιτητής στη Φιλοσοφική, λέει πως «η ανεργία, λόγω της κρίσης για την οποία δεν ευθυνόμαστε, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της γενιάς μας. Γεννά από άγχος ως προβλήματα φτώχειας, διαβίωσης και ανισότητας».
Η τάση που επικρατεί στις μέρες μας θέλει τους νέους ανθρώπους να ψηφίζουν και μάλιστα να ψηφίζουν λιγότερο συντηρητικά από την προηγούμενη γενιά. Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτηριστικά σε επίπεδο φοιτητών ξεπερνούσαν το 40%. Ωστόσο, η ψήφος δεν μεταφράζεται σε πολιτική ένταξη –είτε δεξιά είτε αριστερά.
Η Ελιάννα, φοιτήτρια στα ΕΜΜΕ εξηγεί πως αυτό «μπορεί να ερμηνευθεί ως στάση αδιαφορίας, απόρροια μιας εποχής που προτάσσει την υπερκατανάλωση και τον ατομισμό ως ύψιστες αξίες. Πολλοί θεωρούν πως η πολιτική τους ευθύνη αρχίζει και τελειώνει με τη συμμετοχή τους στην εκλογική διαδικασία».
«Η μη κομματοποίηση δε συνεπάγεται έλλειψη πολιτικοποίησης, αλλά αντιθέτως μπορεί να πηγάζει από βάσιμη δυσπιστία και επιφυλακτικότητα, καθώς και από εσωτερική ανάγκη για ανεξάρτητη, ελεύθερη σκέψη», συμπληρώνει.
«Το σκάρτο εκπαιδευτικό σύστημα που θέλει να μας κάνει στρατιωτάκια έπιασε. Η υποτίμηση αξιών όπως η ελευθερία, η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα αδρανοποιεί τη νεολαία και καλλιεργεί μια εγωιστική και καταστροφική νοοτροπία. Όλοι όμως κρύβουμε ένα μεγαλείο μέσα μας, απλά καμιά φορά χρειάζεται λίγο σπρώξιμο για να το αποκαλύψουμε», απαντά με τη σειρά του ο Πάνος (Φιλοσοφική).
Ο Άγγελος, πρωτοετής φοιτητής στο τμήμα ΕΜΜΕ, σχολιάζει πως «σε αντίθεση με παλαιότερα, η πολιτική ένταξη των ανθρώπων δεν εκφράζεται αυστηρά με όρους του τύπου δεξιά, αριστερά ή κέντρο. Οι νέοι, ερχόμενοι στην κοινωνική πραγματικότητα, με εφόδια την παιδεία και τη μόρφωση εξετάζουν κριτικά όλες τις απόψεις και δεν τις απορρίπτουν ή αποδέχονται, επειδή κάποιοι τις κατηγοριοποιούν. Πλέον οι άνθρωποι διαμορφώνονται με αυτόνομη σκέψη, μέσω της παιδείας και του πολιτισμού».
Γιατί όμως ένας νέος επιλέγει να οργανωθεί –και δη στην Αριστερά; Η Λορέλα, φοιτήτρια των ΕΜΜΕ, εξηγεί πως ένας νέος επιλέγει Αριστερά «όταν προσπαθεί να συμβάλλει στο να ανατραπεί αυτή η δυσάρεστη κατάσταση που βιώνουμε συλλογικά, καθώς και να αποκτήσει μια πολιτική ταυτότητα».
H Aλεξάνδρα, πρωτοετής φοιτήτρια Πολιτικής Επιστήμης, έρχεται να σχολιάσει πως «όταν ένας νέος άνθρωπος επιλέγει την ένταξή του σε έναν πολιτικό σχηματισμό έχει συγκροτήσει την πολιτική του ταυτότητα, ξέρει τι θέλει και τι διεκδικεί και είναι έτοιμος να αγωνιστεί για αυτά μέσα από τη συλλογικότητα αυτή. Συγκεκριμένα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ως μέλη της Νεολαίας δραστηριοποιούμαστε στους κοινωνικούς μας χώρους ενάντια στο σχέδιο “της χαμένης γενιάς”, αγωνιζόμαστε γιατί θέλουμε και μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς!».
Στον νεανικό πληθυσμό ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε μεγάλη άνοδο και νίκη, όμως στο επίπεδο της ανώτατης εκπαίδευσης παραμένει μπροστά η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, και μέχρι και η ΠΑΣΠ συνεχίζει να έχει μια -σαφώς μειωμένη, αλλά αξιοπρεπή για τα δεδομένα- καταγραφή…
«Οι φοιτητές πλέον, με όλα τα προβλήματα που έχουν θέλουν να τελειώσουν την σχολή το γρηγορότερο. Επίσης, βλέπουν πως ΔΑΠ και ΠΑΣΠ καλά κρατούν, με το πελατειακό τους δίκτυο», τονίζει η Χριστίνα, φοιτήτρια Λογοθεραπείας στα Γιάννενα.
Η Αλεξάνδρα (Πολιτική Επιστήμη) εξηγεί πως «απ’ όσο φάνηκε τα αποτελέσματα των εκλογών του Μαΐου δεν είχαν καμία σχέση με αυτά των φετινών φοιτητικών. Η δυσαρμονία αυτή οφείλεται στο γεγονός πως η πλειοψηφία των φοιτητών και φοιτητριών δεν αντιλαμβάνεται την Πανεπιστημιακή κοινότητα ως μέρος της κοινωνίας και της μεγάλης πολιτικής εικόνας. Δεν καταλαβαίνει πως οι φοιτητικές παρατάξεις και τα φοιτητικά σχήματα έχουν ρόλο στη διοίκηση του Πανεπιστημίου και στις πολιτικές πρακτικές που εφαρμόζονται εντός των πυλών αυτού».
«Εμείς, ως οργανωμένες δυνάμεις, έχουμε χρέος να έρθουμε κοντά στον φοιτητή, να του δείξουμε τα κοινά προβλήματα, χωρίς πολυλογίες», συμπληρώνει η Χριστίνα (ΤΕΙ Ιωαννίνων).
Στις εκλογές που πέρασαν η πλάστιγγα της νίκης έγειρε προς τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο βλέπουμε ότι σε χώρες που υφίστανται την πολιτική λιτότητας -κυρίως- η αριστερά ενισχύθηκε. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα σε Ιταλία και Ισπανία.
Ο Αλέξανδρος (ΠΑ.ΠΕΙ.) επισημαίνει πως «η ακραία πολιτική της λιτότητας έφερε σε απόγνωση τους Ευρωπαίους πολίτες. Η στροφή στην Aριστερά ήταν αναγκαία, μπορεί να δώσει το έναυσμα της ανατροπής και αισιοδοξία στη γενιά μας, για μια ζωή πέρα από τη λιτότητα και την εξαθλίωση».
Ένα ερώτημα που απασχολεί είναι το κατά πόσο οι νέοι σήμερα ασχολούνται με την πολιτική, έστω και με άλλους εναλλακτικούς τρόπους, πέραν της ένταξης.
Η Ελιάννα (ΕΜΜΕ) επισημαίνει ότι «πολλοί πιστεύουν πως δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι μέσω της πολιτικής και πως όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι. Το “πρόβλημα” με τους νέους είναι μάλλον το σαθρό πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα στην παρούσα κατάσταση, παρά η αδιαφορία των ίδιων».
Όσο για το αν μπορεί μια πολιτική οργάνωση νεολαίας στην αριστερά να πυροδοτεί την κοινωνική κίνηση, στο δρόμο προς την κοινωνική χρησιμότητα, ο Πάνος από την Φιλοσοφική απαντά: «Οι πολιτικές οργανώσεις της νεολαίας στην αριστερά αποτελούνται από νέους που θέλουν να παλέψουν. Καθαρές φυσιογνωμίες, ανοιχτά μυαλά, που δε δέχονται το φόβο που χυδαία αναπαράγεται και διακινείται σαν εμπόρευμα από την εξουσία. Έχουμε τη δύναμη να βγούμε μπροστά με πολιτική, πέρα από σκοπιμότητες και ιδιοτελή συμφέροντα. Να μην χάσουμε το δρόμο της Αριστεράς».
Το 10% που άγγιξαν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής στην ευρωκάλπη είναι ένα ακόμη φλέγον θέμα… Το αποτέλεσμα, που αναδεικνύει τη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας ως ένα βαθμό και γεννά νέες προκλήσεις απέναντι στη φασιστική απειλή…
«Τα ποσοστά της ΧΑ στις ευρωεκλογές ήταν έκπληξη, δεδομένου του αντιφασιστικού κινήματος, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, και λόγω του ότι πρόκειται για εγκληματική οργάνωση. Σίγουρα δεν υπάρχουν 400 χιλιάδες οργανωμένοι νεοναζί. Ο κόσμος όμως δεν φέρει το αίσθημα ευθύνης της ψήφου του», δηλώνει ο Πάνος (Φιλοσοφική), για να συμπληρώσει: «Η νεολαία πρέπει να οργανώσει πολιτιστικά και αντιφασιστικά παραδείγματα και δράσεις που να φέρνουν μπροστά τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη και τη μαγεία της πολυπολιτισμικότητας».
«Επικρατεί μεγάλη δυσαρέσκεια σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού αφού τα δύο μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονταν τις προηγούμενες δεκαετίες επέφεραν αρκετά δυσάρεστα αποτελέσματα, οπότε ένα αρκετά μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος όπως είδαμε και στις εκλογές του 2012 στράφηκαν στα άκρα», σχολιάζει η Λορέλα (ΕΜΜΕ).
«Το νεολαιίστικο κίνημα θα μπορούσε να συμβάλλει στην αποτροπή της φασιστικής απειλής, ενημερώνοντας κυρίως τη νέα γενιά για το απόλυτο του καθεστώτος αυτού και τις συνέπειες που θα επέφερε η τόση του μεγάλη απήχηση», συμπληρώνει η ίδια.
Κι ακόμη μια μέρα οι συζητήσεις συνεχίζονται στους διαδρόμους…
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.