Δύο ακόμα άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή τους, δύο ακόμα θάνατοι ήρθαν να επιβαρύνουν τις στατιστικές των αυτοκτονιών της χώρας μας. Σε λίγο καιρό θα ξεχαστούν και αυτοί και όλοι εμείς που υποκριτικά κλονιστήκαμε από την είδηση θα επιστρέψουμε στις ήρεμες, καταθλιπτικές ζωές μας περιμένοντας το επόμενο θύμα.
Αντιδράμε μόνο όταν πληροφορηθούμε για μια αυτοκτονία, για ακόμα ένα άνθρωπο που δεν άντεξε τα χρέη, την οικονομική εξαθλίωση, την ανεργία και επέλεξε συνειδητά να δώσει τέλος στη ζωή του. Οι χιλιάδες ζωντανοί-νεκροί που συναντάμε και προσπερνάμε καθημερινά στο δρόμο μας αφήνουν αδιάφορους. Το ανθρώπινο μάτι έχει συνηθίσει να αντικρίζει καθημερινά εικόνες εξαθλίωσης, εικόνες ανθρώπων, που ξέρουμε ότι πιθανότατα σε λίγα χρόνια δεν θα τους χρειαστεί να τους προσπεράσουμε ποτέ ξανά δήθεν ταραγμένα.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος συνηθίζει λοιπόν στις εικόνες φρίκης της καθημερινότητας, αλλά η καρδιά πώς αντέχει; Έχουμε μετατραπεί σε απάνθρωπα όντα, ρομποτικά και το πιο θλιβερό είναι ότι η ευθύνη δεν ανήκει ολοκληρωτικά σε εμάς. Ο ανθρώπινος οργανισμός δημιουργεί άμυνες, ώστε να αντεπεξέλθει στη δυστυχία και τη μιζέρια.
Η προχθεσινή αυτοκτονία ήταν διπλή. Ο γιος αποφάσισε να στερήσει τη ζωή της ίδιας του της μάνας. Αλλά ποιος είναι σε θέση να τον κατηγορήσει; Αδυνατούσε να την γηροκομήσει, η αρρώστια της απαιτούσε υπέρογκα ποσά, αλλά ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να της προσφέρει ούτε ένα πιάτο φαΐ. Και αν έμενε μόνη της,τι θα συνέβαινε; Πιθανότατα θα έβρισκε θάνατο εγκαταλελειμμένη από όλους τους ανθρώπους.
Ο 60χρονος ίσως μπορούσε να είχε σωθεί. Όταν ζητούσε βοήθεια μέσω ίντερνετ κανείς δεν ανταποκρίθηκε όπως δεν ανταποκρίνεται κανείς και στην αληθινή ζωή, αυτή που δεν μας βρίσκει πίσω από μία ψυχρή οθόνη ενός υπολογιστή! Γραφικό ή όχι οι χαλεποί αυτοί καιροί χρειάζονται αλληλεγγύη, μόνο αυτή είναι σε θέση να ελαττώσει τους εκούσιους θανάτους που πληροφορούμαστε καθημερινά.
Την επόμενη φορά λοιπόν, ας κοντοσταθούμε λίγο παραπάνω και ας ανοίξουμε καλά τα αυτιά μας για να ακούσουμε την οποιαδήποτε έκκληση βοήθειας. Διαφορετικά, ο θάνατος του 60χρονου και κάθε 60χρονου θα προστεθεί απλά στην μακρόσυρτη λίστα αυτοκτονιών και θα μετατραπεί σε μία ακόμα στατιστική πληροφορία. Οι ανθρώπινες ζωές όμως δεν είναι αριθμοί!
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.