Δεν θα χρειαζόταν να επιστρατεύσουν 6.000 αστυνομικούς. Δεν θα χρειαζόταν να στήσουν ελεύθερους σκοπευτές. Δεν θα χρειαζόταν να μας θυμίσουν ημέρες… χούντας, απαγορεύοντας τις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις-συναθροίσεις σε κεντρικούς δρόμους της Αθήνας. Με άλλα λόγια, δεν θα φοβόντουσαν την αντίδραση του κόσμου, με τον οποίο… συμπάσχουν δημοσίως, αλλά ξεχνούν στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων. Ξαφνικά οι τιτάνιες, υπεράνθρωπες προσπάθειες για τη διατήρηση των κεκτημένων, αντικαθίστανται από ένα ψαλίδι. Ψαλίδι στους μισθούς, ψαλίδι στις συντάξεις, ψαλίδι στις θέσεις εργασίας, ψαλίδια, ψαλίδι, ψαλίδι…
Και όσοι περίμεναν ότι μετά τις 17 Ιουνίου τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, τόσο λόγω προεκλογικών υποσχέσεων όσο και λόγω της συμμετοχής της Αριστεράς του Κουβέλη δεν μπορείς να πεις πως δικαιώθηκαν ακριβώς. Το ψαλίδι βρίσκεται ακόμα στα χέρια της τρόικας, του Σαμαρά και οποιουδήποτε εν πάσει περιπτώσει αποφασίζει για τούτο τον τόπο. Η πολιτική που ακολουθείται δεν είναι απλώς… σφιχτή, αλλά και άδικη. Δεν αγγίζει τους πάντες. Δεν αγγίζει τους έχοντες. Πλήττει αντιθέτως τα μεσαία και χαμηλά στρώματα της κοινωνίας. Επιχειρεί να βγάλει από την μύγα ξύγκι.
Σύμφωνα με τα όσα διαρρέουν μέχρι στιγμής από το Υπουργείο Οικονομικών, τη στιγμή που τα μικρά εισοδήματα γίνονται ακόμα μικρότερα, η τρικομματική κυβέρνηση ετοιμάζει να μειώσει τους ανώτερους φορολογικούς συντελεστές για τα φυσικά πρόσωπα από 40-45% στο 35%! Δηλαδή κάποιος που δηλώνει ετήσιο εισόδημα 200.000 ευρώ θα πληρώνει πλέον 12.500 ευρώ λιγότερα.
Θυμίζουμε το ξύλο που έφαγαν οι ΑΜΕΑ τις προάλλες για να μην χάσουν το ούτως η άλλως μικρό επίδομα που παίρνουν, το ξύλο που έφαγαν οι ναυτεργάτες για τη διεκδίκηση δεδουλευμένων 6 μηνών, το ξύλο που έφαγαν οι αλληλέγγυοι έξω από την Ευελπίδων. Το ξύλο που τρώμε όλοι γενικότερα από μαθητές μέχρι συνταξιούχοι. Μέχρι πότε; Κανείς δεν ξέρει. Όποιος πεινά αντιδρά. Πρόκειται για θέμα επιβίωσης. Πόσω μάλλον από τη στιγμή που δεν φταίει. Τουλάχιστον όχι στον βαθμό που του φορτώνουν.
Ο Πρετεντέρης στο οπισθόφυλλο της εφημερίδας ‘ΤΑ ΝΕΑ” τη Δευτέρα, μας προτρέπει πάλι να ακούσουμε τι έχει να μας πει η Άγγελα Μέρκελ. Τη χαρακτηρίζει αλεπού και πιστεύει πως η επίσκεψή της θα φέρει είδηση. Με αυτό δεν έχω λόγο να διαφωνήσω. Ωστόσο έχω κάθε λόγο να πιστεύω όπως φαντάζομαι και πολλοί ακόμα ότι την επομένη της συνάντησης της με τον Σαμαρά, δεν θα ανοίξουμε σαμπάνιες. Ούτε θα γλιτώσουμε τα νέα μέτρα.
Η επίσκεψη της Μέρκελ θυμίζει κάτι από την επίσκεψη ενός επίδοξου κατακτητή, που προσπαθεί να αποφύγει τον πόλεμο και ζητά να υψωθεί λευκή πετσέτα. Είναι δεδομένο πως ο Αντωνάκης δεν θα εκστομίσει το… nein. Τόσο λόγω του πολιτικού σχεδίου που υπάρχει, όσο και λόγω του ότι απλά δεν μπορεί. Δεν το αντέχει η ιδιοσυγκρασία του… Από την άλλη μεριά, έχουμε λόγο να αισιοδοξούμε. Τα μεγάλα “όχι” ποτέ δεν τα είπαν αυτοβούλως οι πολιτικές κεφαλές του τόπου. Είτε αρέσει, είτε όχι στους… ισχυρούς, ο λαός είναι αυτός που λέει την πρώτη και τελευταία κουβέντα.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.