Πολλές φορές το σενάριο της ζωής μας δεν γράφεται όπως ακριβώς το θέλουμε. Οι προδιαγραφές για ένα λαμπρό μέλλον παραχωρούν τη θέση τους σε μία πορεία σαφώς κατώτερη των προσδοκιών μας και των προσδοκιών του περίγυρου μας.

Παρόλα αυτά ένα αστέρι που δεν έλαμψε όπως πολλοί ανέμεναν παρουσιάζει ένα ξεχωριστό και πιο πικάντικο ενδιαφέρον. Ο Σέρμεν Γουάιτ, είναι ένα από τους παίκτες που μπορούσε να γράψει ιστορία, αλλά οι επιλογές του τον καθήλωσαν στην αφάνεια.

Πρόκειται για έναν παίκτη που θα μπορούσε –δίχως κανένα απολύτως ίχνος ιεροσυλίας- να χαρακτηριστεί Μάικλ Τζόρνταν της δεκαετίας του ’50. Η μεγάλη ευκαιρία που είχε όμως για μία σπουδαία καριέρα στο ΝΒΑ κατέληξε στο κάλαθο των αχρήστων. Πριν αναλύσουμε το πώς και το γιατί ο Γουάιτ δεν έγραψε την ιστορία που πολλοί περίμεναν, ας δούμε τους λόγους για τους οποίους η φήμη του εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα από όταν βρισκόταν ακόμα στο κολέγιο.

Ο Γουάιτ ήταν ένας εξαιρετικός φόργουορντ ύψους 2.03μ., ο οποίος γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου του 1928 και αποκτήθηκε από το γνωστό Πανεπιστήμιο Long Island. Από την πρώτη κιόλας μέρα άρχισε να ξεδιπλώνει τις μπασκετικές του αρετές και να χαράζει μία πορεία που δεν μπορούσε παρά να είναι ανοδική. Σκόραρε σε κάθε παιχνίδι περίπου 28 πόντους, όντας ο κορυφαίος σκόρερ της χώρας, ενώ αναδείχτηκε το 1951 ως ο καλύτερος παίκτης όλων των κολεγίων.  Αγωνίστηκε για τον προπονητή-θρύλο, Κλερ Μπι, ο οποίος άμεσα διέκρινε το μεγάλο του ταλέντο. Δούλεψε μαζί του και κατάλαβε τις κυρίως ψυχολογικής φύσεως αδυναμίες του. Η βελτίωση ήταν εμφανής, το όνομα του ακουγόταν όλο και περισσότερο.

Ως εκ του η πόρτα του ΝΒΑ είχε ανοίξει και οι μεγάλες ομάδες της εποχής τον λιγουρεύονταν…Μέχρι που βγήκε στην επιφάνεια κάτι για το οποίο μέχρι το θάνατο του πριν από λίγες ημέρες σε ηλικία 82 ετών, ντρέπεται και μετανιώνει.

Ενεπλάκη σε σκάνδαλο στημένων αγώνων, το οποίο του απέφερε κάποια σημαντικά χρηματικά ποσά, αλλά αποτέλεσε το τέλος της μπασκετικής του σταδιοδρομίας. Πώς έφτασε στο σημείο όμως ένας παίκτης ο οποίος ούτε καν είχε σκεφτεί ότι θα μπορούσε να είναι μέρος ενός τέτοιου σκανδάλου, να γίνεται σημαντικότατο κομμάτι του;

Εδώ είναι αυτό που λέμε «έμπλεξε με κακές παρέες». Ο Γουάιτ κατά την παραμονή του στο Long Island γνώρισε τον Εντι Γκαρντ, πλέι μέικερ της ομάδας. Τον συμπαθούσε πολύ λόγω του στυλ και του χαρακτήρα του. Οσο περνούσε ο καιρός οι δεσμοί φιλίας τους γίνονταν όλο και πιο ισχυροί, με συνέπεια όμως να γίνει και ο βαθμός επιρροής του Γκαρντ στον Γουάιτ μεγαλύτερος.

Ο Γκαρντ συμμετείχε στα στημένα αρκετό καιρό πριν από τον ταλαντούχο Σέρμεν, ο οποίος για καιρό δεν μπορούσε να αντιληφθεί τον λόγο που σε κάποια ματς δεχόταν πολύ κακές πάσες από το φίλο και συμπαίκτη του. Μέχρι που έμαθε…

Οι Γκαρντ, Μπίγος και Φουερτάδο έστηναν αγώνες, βγάζοντας αρκετά χρήματα. Ο πρώτος τον έπεισε να συμμετάσχει εκμεταλλευόμενος τη στενή τους φιλική σχέση και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Γουάιτ χρειάζονταν τα χρήματα για τη φτωχή του οικογένεια, μπήκε στο κόλπο!

Δεν πίστευε ούτε αυτός, αλλά και κανείς από τους συμμετέχοντες ότι θα γίνουν αντιληπτοί. Ηθελαν απλώς να βγάλουν κάποια χρήματα και να προχωρήσουν στη ζωή τους. Δυστυχώς γι’ αυτούς προδόθηκαν από ορισμένα αποτελέσματα τα οποία έρχονταν φανερά κόντρα με τις προβλέψεις που υπήρχαν γι’ αυτά και στις 18 Φεβρουαρίου του 1951 συνελήφθη.

Φυλακίστηκε για 8 μήνες και όταν αφέθηκε ελεύθερος δεν μπόρεσε ποτέ να παίξει για λογαριασμό των Νιού Γιορκ Νικς, οι οποίοι τον είχαν επιλέξει και θα τον χρυσοπλήρωναν, λόγω της τιμωρίας που του επιβλήθηκε από την λίγκα. Πολλοί ισχυρίζονται πως αν η ομάδα της Νέας Υόρκης είχε στις τάξεις της τον Γουάιτ, θα είχε κατακτήσει τουλάχιστον ένα ή δύο πρωταθλήματα.

Ο ίδιος πάντως δεν σταμάτησε να παίζει μπάσκετ, αλλά στο CBA. Ο μισθός του ήταν χαμηλός και γι΄ αυτό τον λόγο παράλληλα εργαζόταν ως μικροπωλητής. Στη συνέχεια έγινε προπονητής σε κάποιες μικρής εμβέλειας ομάδες του Νιου Τζέρσεϊ, ελπίζοντας ότι θα μπορέσει να μεταλαμπαδεύσει κάτι από το πλούσιο ταλέντο που είχε ως παίκτης, αλλά που ποτέ δεν αξιοποιήθηκε…

Αναδημοσίευση άρθρου μου από το sport.gr

(10/8/2011)

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]

About The Author

Γεννήθηκε και ζει στα Εξάρχεια. Αγαπά τους τοίχους τους, τους αγώνες και τους ανθρώπους τους. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να γράφει για όσα δεν μπόρεσε να φωτογραφίσει. Κυκλοφορεί από τα εννιά του με μια εφημερίδα στο χέρι και συνεχίζει να γράφει σε μπλοκάκι στα ρεπορτάζ. Ακούει ό,τι μακριά πολύ μακριά μας ταξιδεύει και διαβάζει ό,τι του γυαλίσει στις βιτρίνες της Καλλιδρομίου, της Ζωοδόχου Πηγής και της Θεμιστοκλέους. Αγαπά τα νησιά και κάποτε θέλει να ζήσει σε ένα από αυτά. Μέχρι τότε, κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για μια διαφορετική δημοσιογραφία, με πολλά αυτοδιαχειριζόμενα 3point και γραφιάδες χωρίς περιορισμούς.

Related Posts

//