Αν σας έλεγα να μαντέψετε πόσο δημοσιογράφος είναι ο Μπογδάνος από το 1-10, τι θα λέγατε;
Βέβαια, ποια είμαι εγώ, που θα κρίνω ποιος είναι δημοσιογράφος και ποιος όχι; Γι’ αυτό λοιπόν, ας μιλήσουμε με ορολογίες και ορισμούς που μπορούν να αποδείξουν πόσο δημοσιογράφος είναι ο Μπογδάνος. Θα μιλήσουμε επίσημα και με στοιχεία, θα επικαλεστούμε τη δημοκρατία και τις αρχές της, όπως «αγαπά» να πράττει ο Μπογδάνος για να αποστομώσει όσους τον κρίνουν. Γιατί εκείνοι δεν ξέρουν και τον πολεμούν επειδή είναι ένας μάχιμος δημοσιογράφος με αρχές και κυρίως είναι ένας δημοσιογράφος που τηρεί τον Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, καθημερινά.
Τι είναι όμως κώδικας Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας; Ας ξεκινήσουμε με το λεξιλόγιο του Κώδικα Δεοντολογίας των Δημοσιογράφων, το οποίο αποτελείται από 55 όρους. Θα αναφερθούν ενδεικτικά κάποιοι για να δούμε αν μας θυμίζουν κάτι.
*Ηθική και κοινωνική ευθύνη των δημοσιογράφων
*Ολιγοπώλιο των ΜΜΕ
*Αξιοπρέπεια του δημοσιογράφου
*Πληροφόρηση: κοινωνικό αγαθό
*Πληροφόρηση: δικαίωμα του ανθρώπου
*Πληροφόρηση: δεν αποτελεί εμπόρευμα
*Πληροφόρηση: δεν αποτελεί μέσο προπαγάνδας
*Δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας
*Πραγματικά περιστατικά: διαστρέβλωση
*Πραγματικά περιστατικά: απόκρυψη
*Πραγματικά περιστατικά: αλλοίωση
Στη συνέχεια, θα αναφερθούν κάποιες από τις θεμελιώδεις αρχές της δημοσιογραφίας. Τις οποίες μάλιστα, οι δημοσιογράφοι αυτοδεσμεύονται να εφαρμόσουν και να περιφρουρήσουν:
Άρθρο 1: Το δικαίωμα του ανθρώπου και του πολίτη να πληροφορεί και να πληροφορείται ελεύθερα είναι αναφαίρετο. Η πληροφόρηση είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα ή μέσο προπαγάνδας. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:
α. Να θεωρεί πρώτιστο καθήκον του προς την κοινωνία και τον εαυτό του τη δημοσιοποίηση όλης της αλήθειας.
β. Να θεωρεί προσβολή για την κοινωνία και πράξη μειωτική για τον εαυτό του τη διαστρέβλωση, την απόκρυψη, την αλλοίωση ή την πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών.
γ. Να μεταδίδει την πληροφορία και την είδηση ανεπηρέαστα από τις προσωπικές πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές, φυλετικές και πολιτισμικές απόψεις ή πεποιθήσεις του.
δ. Να ερευνά προκαταβολικά, με αίσθημα ευθύνης και με επίγνωση των συνεπειών, την ακρίβεια της πληροφορίας ή της είδησης που πρόκειται να μεταδώσει. Επιστροφή στην αρχή
ε. Να επανορθώνει χωρίς χρονοτριβή, με ανάλογη παρουσίαση και ενδεδειγμένο τονισμό, ανακριβείς πληροφορίες και ψευδείς ισχυρισμούς, που προσβάλλουν την τιμή και την υπόληψη του ανθρώπου και του πολίτη και να δημοσιεύει ή να μεταδίδει την αντίθετη άποψη, χωρίς, αναγκαστικά, ανταπάντηση, η οποία θα τον έθετε σε προνομιακή θέση έναντι του θιγομένου.
Άρθρο 3. Η ισηγορία και η πολυφωνία, οξυγόνο της δημοκρατίας, αναιρούνται σε συνθήκες κρατικού μονοπωλιακού ελέγχου των Μ.Μ.Ε. και υπονομεύονται με τη συγκέντρωση της ιδιοκτησίας τους σε γιγαντιαίες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν την κοινή γνώμη σαν καταναλωτή και προσπαθούν να χειραγωγήσουν το φρόνημα, τις συνήθειες και την εν γένει συμπεριφορά της. Γι’ αυτό ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει:
α. Να αποκρούει και να καταγγέλλει τις εκδηλώσεις κρατικού αυταρχισμού και τις αυθαιρεσίες των ιδιοκτητών των Μ.Μ.Ε. και ιδιαίτερα των ολιγοπωλίων.
β. Να υπερασπίζεται τη δημοσιογραφική ανεξαρτησία στον εργασιακό χώρο του και να αρνείται την εκτέλεση έργου, που έρχεται σε σύγκρουση με τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
γ. Να μη δέχεται τη σύνταξη είδησης, σχολίου ή άρθρου και την παραγωγή εκπομπής κατά τις υποδείξεις των προϊσταμένων ή του εργοδότη του, αν το περιεχόμενό τους δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και να καταγγέλλει τις εν αγνοία του παραποιήσεις και διαστρεβλώσεις του δημοσιογραφικού του προϊόντος.
Ο Μπογδάνος σε μία παλιότερη συνέντευξή του, είχε δηλώσει ότι αυτό που τον ενοχλεί δεν είναι οι χαρακτηρισμοί που έχει δεχθεί, όσο: «(με ενοχλεί) ο ανεξέλεγκτος τρόπος που λειτουργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κυρίως το twitter. Για παράδειγμα, αν αύριο ειπωθεί σ’ ένα μικρής εμβέλειας ραδιόφωνο «βιάστε ομαδικά και κάψτε την τάδε» θα επέμβει εισαγγελέας. Αν, όμως, γραφτεί στο Internet, δεν θα συμβεί τίποτα. Κανείς δεν θα σε κυνηγήσει. Εντάξει… Σίγουρα είναι δύσκολο να μην έχεις «ζωή». Τιμώ αυτούς που αποτυγχάνουν, αλλά τουλάχιστον έχουν προσπαθήσει για να έχουν». Να θυμίσω λοιπόν στο κο Μπογδάνο ότι στο παρελθόν στο λογαριασμό του στο fb είχε γράψει το εξής: «Η ώρα που σε απογοητεύουν τα παιδικά σου είδωλα είναι πάντα οδυνηρή Dimitri- Mitsos Poulikakos, την ανθρώπινη υπόσταση του αντιπάλου συνηθίζουν να αμφισβητούν οι φασίστες». Εδώ παρατηρούμε το επίπεδο του κου Μπογδάνου που τον εκνευρίζει ο ανεξέλεγκτος τρόπος που λειτουργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Μπογδάνος δεν είναι «ούτε κυριλέ, ούτε ροκ», «είναι κυριλέ, είναι και ροκ», αυτό θέλει να μας δείξει κάθε φορά. Οι κινήσεις του, τα κρύα αστεία του, ο τρόπος που μιλά και το ύφος του υπεράνω «εξυπνάκια» που δεν βρίσκεται τυχαία, εκεί που βρίσκεται, γιατί δεν είναι ανεπρόκοπος αλλά επιτυχημένος, γίνονται αντιληπτά ακόμη και από ένα μωρό. Θέλει να παρουσιάσει το στυλ ενός εναλλακτικού (και καλά) τυπάκου που ενώ μπαίνει υποχρεωτικά σε κοστούμι, εκείνος πάει αντίθετα και φορά σταράκια για να το «παίξει» «άγριο παιδί» που πάει κόντρα στη νόρμα.
Πρόκειται για έναν κυνικό, αλαζόνα και θρασύ δημοσιογράφο που μπροστά στην καριέρα και την θέση του, δεν υπολογίζει τίποτα. Αυτούς να φοβάσαι. Ειρωνεύεται, χλευάζει και θεωρεί ότι όλος ο κόσμος στρέφεται γύρω από εκείνον.
Μάλιστα, το τρομακτικό στην όλη υπόθεση είναι ότι απροκάλυπτα επηρεάζει τους τηλεθεατές (θυμηθείτε το δημοψήφισμα και τον σκληρό αγώνα που έδωσε υπερ του ΝΑΙ, παραπληροφορώντας την κοινή γνώμη), έκλαψε ακόμη στην κάμερα του ελβετικού καναλιού SRF για την κατάσταση της χώρας (αν έβγαινε το ΌΧΙ) και για το γεγονός ότι δέχθηκε απειλές, καθώς τάχθηκε υπερ του ΝΑΙ. Δεν παραπληροφόρησε, δεν κατηύθυνε, δεν προπαγάνδισε. Ήταν αμερόληπτος, δηλαδή και το δηλώνει «ευθέως» και δημοσίως ότι πρέπει να επικρατήσει το ΝΑΙ.
Χαρακτηρίζει ράκος τον Ρουπακιά- φασίστα και δολοφόνο του Παύλου Φύσσα, δείχνοντας συμπόνοια για εκείνον και λυτή την Μάγδα Φύσσα (μητέρα του Παύλου Φύσσα). Η ευαισθησία των δημοσιογράφων για τους φασίστες εκεί στον Σκάι είναι εμφανές ότι είναι μεγάλη. «Τον σκότωσε για το ποδόσφαιρο», ήταν ο τίτλος είδησης στο πρωινό του Σκάι, λίγες ώρες μετά την δολοφονία του Π. Φύσσα.
Στη συνέντευξή του απορούσε για το πως γίνεται να μην επεμβαίνει ο εισαγγελέας για όσους απειλούν μέσω των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Με την σειρά μου απορώ που είναι ο εισαγγελέας και το ΕΣΡ να επέμβει στην συνεχή παραβίαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας;
Οι άνθρωποι που δεν έχουν ίχνος τσίπας πάνω τους είναι επικίνδυνοι για την εύρυθμη λειτουργία. Θεωρεί ότι είναι «σωστός» και συνεχίζει τα καραγκιοζιλίκια καθημερινά, τα οποία είναι το λιγότερο, εμετικά. Άνθρωπος που δεν ζητά συγνώμη ή δεν αναγνωρίζει τα λάθη του και θεωρεί ότι πάντοτε ευθύνονται οι άλλοι και κυρίως δεν λαμβάνει υπόψιν του όσα ακούγονται για αυτόν και δεν προβληματίζεται για όλο αυτό, αποτελεί δημόσιο κίνδυνο για τη δημοκρατία. Για να μιλήσουμε με τους όρους που επικαλείται ο κος Μπογδάνος. Το να προστατεύεις τους φασίστες κύριε Μπογδάνο με αυτές τις χορευτικές κινήσεις και το άκυρο χαμόγελο ή την έκφραση συμπόνοιας και την ίδια στιγμή να μιλάς απαξιωτικά για την μάνα που κλαίει το νεκρό παιδί της από έναν φασίστα, είναι έγκλημα.
Πέρα από όλα αυτά, όμως ο κος Μπογδάνος συνεχίζει ακάθεκτος και μας ενημερώνει –γιατί είναι έξυπνος, διαβασμένος και επιτυχημένος- γιατί αυτός «ξέρει» ότι η εξέγερση του Πολυτεχνείου ευθύνεται εν ολίγοις για την εισβολή στην Κύπρο. Τέτοιες δηλώσεις, λίγες μέρες πριν τον εορτασμό του Πολυτεχνείου, προφανώς και δεν είναι τυχαίες κύριε Μπογδάνο.
Για να κλείσουμε όμως πιο ελαφρά, ας θυμηθούμε τον Μπογδάνο να ροκάρει με Led Zeppelin (γιατί είπαμε είναι και ροκάς) και στη συνέχεια να κρίνει και την ζωή του ντράμερ τους, ενώ στην οθόνη βλέπαμε ένα πολεμικό ελικόπτερο. Πόσα να αντέξει ένας τηλεθεατής;
Ή είναι τόσο ηλίθιος ή έχει τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. Όπως και να έχει, είναι επικίνδυνος στο ρόλο που έχει αναλάβει. Πιο ανησυχητικό από όλα είναι το γεγονός, ότι δεν έχει παρέμβει κανείς, έστω για την τήρηση των προσχημάτων. Ούτε εισαγγελέας, ούτε το ΕΣΡ. Για αυτή την Δημοκρατία μιλάτε κύριε Μπογδάνο; Μιλάτε για τη βία, καθώς γνωρίζετε γι’ αυτή από πρώτο χέρι, όπως έχετε δηλώσει. Μιας και είχατε πέσει θύμα ξυλοδαρμού. Για τη βία που παράγετε εσείς καθημερινά; Για τον ψυχολογικό πόλεμο; Η βία κύριε Μπογδάνο έχει πολλές μορφές, ξέρετε και εκφάνσεις. Και εσείς είστε «θύτης» της πνευματικής και ψυχολογικής βίας που δέχονται οι τηλεθεατές σας.
*Διάκριση είδησης και σχολίου
*Αμεροληψία
*Διασταύρωση πληροφοριών
*Επανόρθωση: σε περίπτωση μετάδοσης ανακριβών πληροφοριών
*Δημοσιογραφία: επάγγελμα και κοινωνικό λειτούργημα
*Αποφυγή της παραπλανητικής πληροφόρησης
*Αυταρχισμός ιδιοκτητών των ΜΜΕ
*Αξιοπιστία του δημοσιογράφου
*Δημοσιογραφικός λόγος: αποφυγή χυδαιογραφίας
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.