Κάθε χρόνο 23.000 δελφίνια σφάζονται και άλλα τόσα ζούνε υπό άθλιες συνθήκες. Το χειρότερο είναι ότι ουδείς, δείχνει να ενδιαφέρεται, πλην ελαχίστων.........!
Ο ρατσισμός ανέκαθεν επιβιώνει και… αναβιώνει, έρχεται στο προσκήνιο, σε περιόδους σκοτεινές και δύσκολες για την ανθρωπότητα. Αναμφισβήτητα, σε μία τέτοια περίοδο ζούμε σήμερα, με δύσκολες κοινωνικές και...
Τέτοιου είδους γυναίκες προβάλλονται, άβουλα πλάσματα που δεν έχουν γνώμη και θάρρος που τρέχουν πίσω από τον άνετο τρόπο ζωής και το σικ...είναι άλλωστε σικ να είσαι γυναίκα του προέδρου κι ας σφαγιάζει τους συμπατριώτες σου.
Το "προνόμιο της πένας'' δεν το έχουν μόνο συγγραφείς και δημοσιογράφοι, το έχει ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος ανεξαρτήτως της ιδιότητας και του επαγγέλματός του.
Το «Κοινωνικό Κράτος Πρόνοιας», είναι το σημερινό θέμα.
Μια έννοια, μια φράση που μας έμαθαν από τα πρώτα κιόλας σχολικά χρόνια, αλλά χρειάστηκε αρκετός καιρός αργότερα, για να βιώσουμε στο πετσί μας περί τίνος πρόκειται. Μια μπούρδα. Ακριβώς αυτό. Μια μαύρη τρύπα σε ένα απέραντο σύμπαν.
Μπορεί να φαίνεται ακραίο τούτη την εποχή, αλλά πολύ φοβάμαι πως στο μέλλον η παραπάνω φράση δεν αποκλείεται να μπει στο ρεπερτόριο της ελληνίδας μαμάς, μαζί με τις άλλες ουτοπικές φράσεις εκφοβισμού και σύνεσης του παιδιού της.
Κάθε μέρα συναντάμε στον δρόμο έναν άστεγο, ένα ζητιάνο, ένα ναρκομανή. Ανθρώπους που η κοινωνία τους θέλει στο περιθώριο, που ο περισσότερος κόσμος τους χλευάζει και που συνήθως τους βρίζει και αηδιάζει μαζί τους. Εγώ λοιπόν αηδιάζω με όλον αυτόν τον κόσμο που νομίζει ότι είναι καλύτερος από αυτούς επειδή η ζωή τους τα έφερε "καλύτερα" και τώρα απλά κατακρίνει και υποτιμά τους ανθρώπους που δυστυχώς ζουν στο περιθώριο.
Ένας πατέρας στην Αμερική αποφάσισε να τιμωρήσει την κόρη του με πολύ διαφορετικό τρόπο αφού κοινοποίησε στο facebook ότι δεν αντέχει άλλο τους γονείς της
Στο μέτρο, στα καταστήματα, στις πλατείες, παντού κυριαρχεί μία αποπνικτική βουβαμάρα. Τα χαμόγελα συνιστούν φαινόμενο υπό εξαφάνιση, η αισιοδοξία έχει παραχωρήσει τη θέση της στην μεμψιμοιρία και ο περίφημος ξεσηκωμός για την ώρα μένει στα λόγια
Ενα χρόνο περίπου μετά την ευρέως πλέον αναγνωρισμένη ως Δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, παρακολουθούμε το ίδιο απογοητευτικό και συνάμα ενδιαφέρον ως προς την ερμηνεία του σκηνικό.
Ο γνωστός και... διακεκριμένος δικηγόρος, Αλέξης Κούγιας ανέλαβε το ρόλο της υπεράσπισης ενός ανθρώπου, που στα μάτια μίας μερίδας κόσμου είναι Δολοφόνος και στο εναπομένων και μεγάλο τμήμα του, θύμα της σκληρής πολιτικής των Εξαρχείων και της οδού... Μεσολογγίου.