Η Κοκκινιά, του Γιάννη Ρίτσου
Α, Κοκκινιά, πώς σμίγουν στα στενά καντούνια σου κουράγιο, λεβεντιά και πίκρα,
εσύ, κονάκι της κυνηγημένης πάντοτε Δημοκρατίας,
οι πόρτες σου κι οι στέγες σου όλες γαζωμένες απ’ το ντουφεκίδι,
στην κεφαλή σο...
Ο Ναυτικός, του Φερνάντο Πεσσόα
ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΓΡΥΠΝΟΥΣΑ
Για χρόνια και χρόνια, μέρα με τη μέρα, ο ναυτικός έχτιζε, μέσα σ' ένα αδιάκοπο συνεχές όνειρο, την καινούρια του γενέθλια γη... κάθε μέρα έβαζε μια πέτρα ονείρου σ' αυτό το απίστευτο οικο...
Αξίζεις μια αγάπη, της Φρίντα Κάλο
Αξίζεις μια αγάπη που να σε αγαπά ξεχτένιστη,
με τα πάντα και τις αιτίες που σε σηκώνουν βιαστικά,
με τα πάντα και τα δαιμόνια που δε σε αφήνουν να κοιμηθείς.
Αξίζεις μια αγάπη που να σε ...
Αξιοπρέπεια, του Ούλιαμ Μπάτλερ Γέιτς
Σαν το φεγγάρι,
παγωμένη η καλοσύνη της
αν είναι δυνατό να λέω
καλοσύνη αυτή τη συμπεριφορά
που τίποτα δεν μοιάζει να καταλαβαίνει
-για όλους όμοια-
σαν νάτανε η λύπη μου ένα κοινό επεισόδιο
...
Μισώ τους αδιάφορους, του Αντόνιο Γκράμσι
«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν...
Γράμμα της Ρόζας Λούξεμπουργκ από την φυλακή
Το 1916, μέσα από την φυλακή, στην οποία έμεινε για 2 χρόνια επειδή αντιτάχθηκε στη συμφωνία του SPD να υποστηρίξει την γερμανική κυβέρνηση στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ρόζα Λούξεμπουργκ γράφει:
Κατά ...
Ό,τι δεν αγαπούμε, δεν υπάρχει, του Κωστή Παλαμά
Δεν ξέρω εγώ κανένα θεό Χρέος,
ένα θεό εγώ ξέρω· την Αγάπη.
Αγάπη, από το χρέος σου είμ’ ωραίος.
Εσύ με κάνεις δούλο, εσύ σατράπη,
φτερά τα κάνεις τα σκοινιά τού γάμου•
πότε με δέρνεις, βέργα ενός αράπη,...
Ιανουάριος, του Τάσου Λειβαδίτη
Ένας καινούργιος χρόνος. Τι μας περιμένει; Τι θα μας φέρει; Όνειρα, φιλοδοξίες, έρωτες, αινίγματα. Κι ω φτωχά ημερολόγια που ύστερα από τόσες γιορτές τελειώνετε τις μέρες σας μέσα σ’ ένα ρείθρο.
Απ...
Φτάνουν Χριστούγεννα, του Μπέρτολτ Μπρεχτ
Φτάνουν Χριστούγεννα λοιπόν! Παραμονή
κι εμείς σαν όλους ετοιμάσαμε γιορτή.
Μα δεν είν' άνετα σαν φάτνη εδώ μέσα:
Μπαίνει το κρύο από παντού, δεν έχει μπέσα.
Χριστούλη, κόπιασε, γεννήσου αν θες, μα κοίτα:
...
Η ομιλία του Γιώργου Σεφέρη στη Στοκχόλμη
Στις 24 Οκτωβρίου 1963, η Σουηδική Ακαδημία τιμά με Νόμπελ Λογοτεχνίας τον ποιητή Γιώργο Σεφέρη «για το υπέροχο λυρικό ύφος του, που είναι εμπνευσμένο από ένα βαθύ αίσθημα για το ελληνικό πολιτιστικό ιδεώδες» κ...
“Το βλέμμα του παιδιού”, της Μάρως Δούκα
Στάθηκε για μια ματιά. Παλιά, πόσο παλιά; Αγόραζε κι αυτός παλιά την εφημερίδα του. Τράβηξε την προσοχή του το πρόσωπο του παιδιού. Το μισάνοιχτο στόμα, τα μάτια του. Δευτέρα πρωί, έπειτα από ένα μαύρο σαββατοκ...
Σημεῖο Ἀναγνωρίσεως, της Κίκής Δημουλά
Ὅλοι σέ λένε κατευθείαν ἄγαλμα,
ἐγώ σέ πρσφωνῶ γυναίκα κατευθείαν.
Στολίζεις κάποιο πάρκο1.
Ἀπό μακριά ἐξαπατᾶς.
Θαρρεῖ κανείς πώς ἔχεις ἐλαφρά ἀνακαθήσει
νά θυμηθεῖς ἕνα ὡραῖο ὄνειρο πού εἶδες,
πώς παί...