Το παζλ της ζωής
Πρέπει να έχουν περάσει περίπου 7 χρόνια από τότε που μας είπε ένας τύπος :
«Μάγκες, εγώ πιστεύω ότι μετά από εδώ τα χρόνια θα περνάνε για πλάκα»
Και όντως ισχύει.
Περνάνε με εκπληκτικούς ρυθμούς. Σκέφ...
Παίξε με τους ανθρώπους
Συνέχισε να παίζεις με τους ανθρώπους
συνέχισε να παίζεις με τα αισθήματά τους
γέμισε τα κενά σου ισοπεδώνοντας τα "παιχνιδάκια" σου
συνέχισε να ευτελίζεις τις λέξεις
είναι εύκολο. Το δύσκολο είναι ...
Εγώ κι εσύ ξανά μαζί
Πέρασαν τέσσερα χρόνια φίλε μου,
Θυμάσαι πώς ήμασταν τότε και πώς είμαστε τώρα;
Τόσο ίδιοι, αλλά και τόσο διαφορετικοί, έτσι δεν είναι;
Είναι ωραίο να κοιτάς πίσω μερικές φορές, και να νοσταλγείς κάποι...
Το πιο ειλικρινές “γάμησε”
Οι φίλοι του λένε, ότι είχε ταλέντο να φέρνει κοντά τον κόσμο. Το θάρρος του να κοιτάξει στα μάτια τους φασίστες κι ας το πλήρωσε με τη ζωή του, έγινε ο λόγος που είδαμε στο ίδιο πάνελ τις μεγάλες προσωπικό...
Αυτό που δεν ξέχασα από τη δολοφονία του Φύσσα
Ήταν 18/09/2013 γύρω στις 04:30 τα ξημερώματα, όταν με ξύπνησε ο ήχος ενός μηνύματος.
«Φασίστες σκότωσαν ένα παλικάρι. Τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά».
Σοκαρίστηκα. Ο ύπνος έφυγε και αμέτρητες σκέψεις π...
Τα σχολεία, μοντέρνες φυλακές της φαντασίας
Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς σηματοδοτεί και την έναρξη της θητείας των μαθητών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ομοιόμορφων μαζών.
Στοιβαγμένα παιδιά σε θρανία με ψυχαναγκαστική ακρίβεια. Φωτοτυπίες, βιβλί...
Ο οδηγός τρόλεϊ που με τσάντισε
Λίγο πριν τις 11 το βράδυ ένα από τα τρόλεϊ της Πατησίων κάνει στάση στην Τοσίτσα. Κατεβαίνει ένα ζευγάρι ηλικιωμένων κι ένας 20αρης με ακουστικά απ' αυτά που καλύπτουν όλο τ' αυτί.
Το τρόλεϊ ετοιμάζεται να ...
Πόσο απέχει η Αθήνα απ’ τη λωρίδα της Γάζας;
Σβάστικες να υψώνονται στην Κλαυθμώνος
Κι οι πέτρες να δακρύζουν σαν κακοπληρωμένοι εργάτες.
Σημαίες να μυρίζουν ιστορία και αίμα να ρέει φωτεινό σα το μέλλον.
Ανάμεσα σε ειδικότητες που εξαγοράζουν τη...
Γιατί το ίντερνετ δεν θα ξεπεράσει ποτέ το CD
Φτάνω σπίτι και πετάω την τσάντα μου κάτω. Ο θόρυβος της σακούλας αντί του κλασσικού "μπαπ" μου υπενθυμίζει τα δισκάκια που ψώνισα τις προάλλες. "Την έκανα τη ζημιά", σκέφτηκα.
Ανάμεσα σε ξεχασμένες εφημερίδες...
Οι θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου
Γράφω αυτές τις σκέψεις σε ό,τι έχει απομείνει από το γραφείο των φοιτητικών μου χρόνων. Κάτι τα θυμίζει από τα ξεχασμένα πράγματα που έχουν απομείνει και μοιάζουν να τα τρώει το σαράκι. Τα υπόλοιπα στοιβάχτηκα...
Μαθαίνοντας
Ο έρωτας είναι τα μάτια που δεν σε κοιτούν.
Τα χέρια
που δεν σε αγγίζουν,
η καρδιά
που δεν φτάνεις.
Ο έρωτας είναι
η στιγμή που σταματά να υπάρχει,
το χθες που πέρασε σαν χρόνια,
το όχι ...
Βλέποντας έναν άνθρωπο να πεθαίνει
Στην παραλία επικρατεί απόλυτη σιωπή. Γύρω από τον πνιγμένο άντρα, που μάταια προσπαθούν κάποιοι να επαναφέρουν στη ζωή, βλέπεις τον άνθρωπο μπροστά στο θάνατο. Αποσβολωμένα μάτια σε πρόσωπα σχεδόν ανέκφραστα. ...