Όσο μπορείς
Σαφώς κι οι άνθρωποι είναι η ίδια η ιστορία και ο πολιτισμός μιας χώρας αλλά μην απατάσαι, αυτή τη στιγμή διανύουμε αποστάσεις διαρκώς, κάνουμε 2 χιλιόμετρα και γυρνάμε ξανά πίσω, πηγαινοερχόμαστε λες και κάνουμε κούρσες που θα 'ταν για κοινό ενός θεατή αλλά τους πληρώνουμε για να μας δούνε, συνεχώς κολλημένοι στις ίδιες κινήσεις, στις ίδιες υποτυπώδεις τακτικές, να μοιράζουμε κουπόνια ψεύτικα που υπερεκτιμώνται στο τέλος ενώ οι ηθοποιοί πληρώνουν εισιτήριο.