Αυτά που ελέχθησαν σήμερα από τον Δημήτρη Καμμένο και το Δήμο Βερύκιο είναι χαρακτηριστικά ενός νεοφιλελεύθερου αφηγήματος που προσπαθεί να δικαιολογήσει την τεράστια μεταφορά εισοδήματος από τους φτωχούς στους πλούσιους.
Στην πραγματικότητα είναι η πεμπτουσία του νεοφιλελευθερισμού, σύμφωνα με τον οποίο δεν πρέπει να δίνεται κανένα βοήθημα από το κράτος προς τους φτωχούς, στην ουσία πρέπει το κράτος να αποσυρθεί από τη χάραξη κοινωνικής και προνοιακής πολιτικής, γιατί αλλιώς δίνει κίνητρα στον πληθυσμό να είναι τεμπέλης, να επαναπαύεται στα, έστω και ψίχουλα, που το κράτος ξοδεύει γι αυτόν.
Τα χρήματα, μετρητά ή με άλλον τρόπο παροχή πιστώσεων, πρέπει όλα να δίνονται στις επιχειρήσεις, όπου το μεγαλύτερο ποσοστό θα το παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις, δηλαδή οι πλούσιοι, γιατί αυτές θα τα αναδιανείμουν στην αγορά, μέσα από την δημιουργία επενδύσεων, είτε σε τεχνολογική και υλικοτεχνική υποδομή, είτε στην επέκτασή τους. Με αυτόν τον τρόπο, υποτίθεται πάντα, ότι θα δημιουργηθούν καινούργιες θέσεις εργασίας και η οικονομία θα πάρει μπροστά, παράγοντας πλούτο που θα πάει σε όλους.
Δεν είναι μόνο ελληνικό αφήγημα λοιπόν. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Βραζιλία, με έναν τεράστιο πληθυσμό 200 εκατομμυρίων, που ένα μεγάλο μέρος του ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η κυβέρνηση του Λούλα αρχικά και της Ντίλμα Ρουσέφ έπειτα, δημιούργησε ένα πρόγραμμα παροχής πιστώσεων σε φτωχές οικογένειες που ονομάστηκε Bolsa Familia. Σύμφωνα με αυτό το πρόγραμμα, το κράτος έρχεται να βοηθήσει τις φτωχές οικογένειες που κάποιες από αυτές ζουν με μηνιαίο εισόδημα 30 δολάρια, παρέχοντας πιστώσεις για την αγορά φαγητού, ρουχισμού, ή οτιδήποτε απαραίτητου. Οι πιστώσεις παρέχονται είτε σε είδος, είτε σε μετρητά. Καλύπτει τις ανάγκες 12 εκατομμυρίων οικογενειών, σύμφωνα με τα στοιχεία και έχει συμβάλλει τα μάλα στην εξέλιξη προς το καλύτερο της οικονομίας και της κοινωνικής κατάστασης στη Βραζιλία, σύμφωνα με έρευνες πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και ινστιτούτων, όπως είναι το βραζιλιάνικο Ινστιτούτο Γεωγραφίας και Στατιστικής (IBGE).
Παρά το γεγονός αυτό όμως η κριτική εναντίον του προγράμματος εστιάζεται ακριβώς στα ίδια καταστροφικά επιχειρήματα, που οι δύο, Καμμένος και Βερύκιος, εξέφρασαν σήμερα. Ότι αν δίνονται χρήματα σε μετρητά στους φτωχούς και εξαθλιωμένους αυτοί θα τα χρησιμοποιήσουν σε άλλες δραστηριότητες, ότι θα αγοράσουν αλκοόλ, θα αγοράσουν ηλεκτρικές συσκευές (τηλεοράσεις ή ραδιόφωνα), ή ακόμα και ότι θα τα χρησιμοποιήσουν για διαφθορά. Επίσης ότι θα κάτσουν επάνω σε αυτά τα χρήματα και θα σταματήσουν να δουλεύουν, ή να ψάχνουν για δουλειά, πράγμα που θα δημιουργήσει στασιμότητα και το κράτος θα στερηθεί πολύτιμους πόρους που θα μπορούσε να δώσει στις επιχειρήσεις.
Σήμερα ακούσαμε αυτά τα νεοφιλελεύθερα επιχειρήματα από δύο πλήρως απαξιωμένους ανθρώπους. Και οι δύο, όχι κατά σύμπτωση, είναι ομοφοβικοί, γιατί το μίσος προς το κοινωνικό σύνολο δεν είναι ποτέ αποσπασματικό όταν είσαι μισάνθρωπος. Ο Δημήτρης Καμμένος από τη μια, έγινε διάσημος εκεί που σχεδόν κανείς δεν τον ήξερε, όταν ο Τσίπρας τον έκανε υφυπουργό Δικτύων, για να τον παύσει μερικές μόνο ώρες μετά όταν έγιναν γνωστά αυτά που έγραψε στο τουίτερ σαν απάντηση στο DionissisKantiotos σχετικά με τους ομοφυλόφιλους. Έγινε έτσι ο άνθρωπος με τη μικρότερη παραμονή σε υπουργική θέση, στην ουσία από το πρωί μέχρι το απόγευμα της 23ης Σεπτεμβρίου 2015, μετά και την ανακοίνωση του κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου για τα διάφορα αντισημιτικά που είχε αναρτήσει. Από την άλλη ο Δήμος Βερύκιος, το Μάρτιο του 2014, επιτέθηκε εναντίον του Αύγουστου Κορτώ, αποκαλώντας τον κυρα Αυγουστίνα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή, δημιουργώντας σάλο, που οδήγησε στην παραίτηση του συμπαρουσιαστή του και στη γενική κατακραυγή.
Δεν είναι όμως τυχαίο το γεγονός ότι αυτοί οι δύο βγήκαν σήμερα και εξέφρασαν αυτά τα μισανθρωπικά επιχειρήματα. Ως γνωστόν το πρόγραμμα που εφαρμόζει η κυβέρνηση είναι νεοφιλελεύθερο και ως τέτοιο πρέπει να υποστηριχθεί. Έβγαλαν λοιπόν αυτούς τους δύο για να προλειάνουν το έδαφος. Το πρόγραμμα των περικοπών όμως δεν είναι της ιδιοκτησίας μόνο του Καμμένου ή του Βερύκιου ή και των δυο τους. Είναι ένα πρόγραμμα συνολικά της κυβέρνησης και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που θα το ψηφίσει και θα το εφαρμόσει και αυτά τα μισανθρωπικά επιχειρήματα είναι ακριβώς η λογική του προγράμματος. Η λογική του Τσίπρα και του Τσακαλώτου και όσων βρίσκονται μαζί τους.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.