Ακούω τον κόκορα έξω,
κι ένα αγαπημένο μου τραγούδι,
που με κάνει να πιστεύω ότι η ζωή μου είναι ταινία
Βουρκώνω κι εύκολα
Και νιώθω μια βρεγμένη πετσέτα πάνω στο στήθος
-Δεν είναι η ιδέα μου-
Μικρή μύριζα κάποιο άρωμα
-Και τώρα κάποιες φορές –
και φέρνω απότομα τον αέρα μέσα να το νιώσω ξανά και ξανά αλλά δε διαρκεί καθόλου
Όπως καθόλου διαρκούν όλα τα ωραία πράγματα
Οι ιδέες μου οι μεγάλες
Οι ανυπέρβλητες
Πίστεψα στην τύχη μου τη ροζ, την πλαστική, τη λουλουδένια
Μια φορά ο σερβιτόρος στο μαγαζί μας στη Χαλκίδα με είχε τραβήξει έξω από την παλίρροια
Κι εγώ ήμουν όμορφη, φόραγα τη ροζ φόρμα και το έγραψα και στο ημερολόγιο
Και τότε που ο Γιάννης μου είπε ότι είμαι εντάξει παιδί, τότε που του ζήτησα τσιγάρο και τον φίλησα
το έγραψα κι αυτό, κι άκουγα όλη τη νύχτα ράδιο
και την πρώτη μέρα στο πανεπιστήμιο
έγραψα για ένα καφέ δερμάτινο μπουφάν που προστάτευε έναν ήρωα
σήμερα όμως έχουμε γιορτή
και δεν ξέρω τι γλυκό να φτιάξω, ούτε τι να ευχηθώ στη μάνα μου
Ε.Λ.Τ
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.