Το άκουσμα και μόνο της λέξης ορυχείο μου φέρνει συνειρμικά στο μυαλό το θάνατο. Γιατί η αλήθεια είναι το να βρίσκεσαι σε ένα ορυχείο πόσο μάλλον το να δουλεύεις καθημερινά εκεί ισοδυναμεί ανά πάσα στιγμή με τον ίδιο το θάνατο. Εκεί μέσα στα ορυχεία οι ανθρακωρύχοι έρχονται αντιμέτωποι με τον θάνατο, δουλεύουν δίπλα δίπλα με αυτόν και πολλές φορές τελικά τον ανταμώνουν.
Ένα τέτοιο μέρος είναι και τα ορυχεία της Αστούριας, βόρεια της Ισπανίας. Η περιοχή είναι συνδεδεμένη με τα ορυχεία τα οποία απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους. Θα μπορούσε να είναι μια συνηθισμένη βιομηχανική περιοχή αλλά η περιοχή Αστούριας έχει μεγάλη ιστορία και είναι γνωστή για τις πιο άγριες και δυναμικές απεργίες.
Από αυτήν την περιοχή ξεκινούσαν πάντα οι μεγαλύτερες εργατικές απεργίες και εξεγέρσεις στην Ισπανία. Οι ανθρακωρύχοι και μεταλλωρύχοι της Αστούριας κάνανε πάντα το πρώτο βήμα της αντίστασης.
Το 1934 οι μεταλλωρύχοι της περιοχής εξεγείρονται ενάντια της δήθεν Δημοκρατικής κυβέρνησης που είχε ρίξει στις φυλακές χιλιάδες εργάτες και συνδικαλιστές. Για πρώτη φορά σοσιαλιστές, κομμουνιστές και αναρχικοί ενώνονται κάτω από το σύνθημα «Εμπρός αδέρφια προλετάριοι» και στις 4 Οκτωβρίου καταλαμβάνουν βάσεις της Πολιτοφυλακής και των φρουρών Εφόδου. Η εξέγερση εξαπλώνεται σε όλες τις πόλεις της περιοχής ενώ το Οβιέδο η μεγαλύτερη πόλη καταλαμβάνεται από τους εξεγερμένους. Η αστουριανή επανάσταση ήταν η αρχή της Ισπανικής Επανάστασης. Αν και πνίγηκε στο αίμα από το στρατό επικεφαλής του οποίου ήταν ο μετέπειτα δικτάτορας Φράνκο, η σπίθα της παρέμεινε ζωντανή και δυο χρόνια αργότερα έδωσε το έναυσμα για την Ισπανική επανάσταση.
Τριάντα χρόνια αργότερα και όταν κάθε απεργία και συνδικαλιστική δράση είχε καταπνιγεί από την Φρανκική δικτατορία, οι εργάτες των ορυχείων της Αστούριας απεργούν για πρώτη φορά. Μάλιστα παρά τις προσπάθειες του καθεστώτος η απεργία να μείνει στην αφάνεια ή να σταματήσει φυλακίζοντας πολλούς, αυτή εξαπλώθηκε και απέκτησε τόση δύναμη αναγκάζοντας το καθεστώς σε υποχώρηση και στο να δεχτεί τα αιτήματά τους.
Και να που μετά από χρόνια οι εργάτες της περιοχής βρίσκονται και πάλι στην πρώτη γραμμή των απεργιών σε μια Ισπανία που βρίσκεται αντιμέτωπη με τα μνημόνια, τις πολιτικές λιτότητας και το καταστροφικό σενάριο που λέγεται ΔΝΤ. Οι Ισπανοί υποφέρουν από την ανεργία και τις περικοπές σε μισθούς και επιδόματα την ίδια ώρα που οι τράπεζες ενισχύονται από τις τσέπες τους. Οι ανθρακωρύχοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία αν οι επιδοτήσεις συνεχίσουν να μειώνονται. Άμεσα εξαρτημένοι από τα ορυχεία, άμα αυτά κλείσουν η περιοχή της Αστούριας θα μείνει ένας νεκρός τόπος.
Η απεργία την οποία κήρυξαν από τα τέλη Μαΐου συνεχίζεται με τους εργάτες να αποκλείουν δρόμους, να αντιστέκονται στις επιθέσεις των ΜΑΤ με αυτοσχέδιες ρουκέτες, σφεντόνες, ασπίδες, και οδοφράγματα ενώ η «μαύρη πορεία» τους που ξεκίνησε, με προορισμό την Μαδρίτη στις 11 Ιουλίου, περνώντας από όλες τις μεγαλύτερες πόλεις γίνεται δεκτή με θερμή υποστήριξη. Οι ίδιοι είναι αποφασισμένοι να φτάσουν μέχρι τέλους. Εξάλλου τα ορυχεία είναι η ζωή τους γύρω από αυτά ζούνε και εργάζονται. Η φόρμα είναι το όπλο τους, η κοινότητα που τους συνδέει με τους συναδέρφους τους. Και ο θάνατος δεν τους φοβίζει εξάλλου τον αντικρίζουν κάθε μέρα. «O παππούς μου έδινε μάχες εδώ το 1934. Ο πατέρας μου το 1962 και τώρα ήρθε η σειρά μου».
Το σύνθημά τους είναι:
«Δεν είμαστε αγανακτισμένοι, δεν είμαστε πασιφιστές, ερχόμαστε έτοιμοι για όλα. Δεν φοβόμαστε. Είμαστε ανθρακωρύχοι»
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.