Έχουν περάσει περίπου τρεις μήνες από τη δολοφονία των δημοσιογράφων του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo από φανατικούς ισλαμιστές. Άλλη μια υπόθεση ελευθερίας του Τύπου έχει ανοίξει, αυτή τη φορά στο Μπαγκλαντές, με βίαιο τρόπο. Το Μπαγκλαντές βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις παγκοσμίως στην ελευθερία του Τύπου, σύμφωνα με την οργάνωση «Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα».
Το πρωί της Δευτέρας, ο blogger Γουασικούε Ραχμάν βρέθηκε δολοφονημένος με ματσέτες, 500 μέτρα από το σπίτι του. Είναι η δεύτερη δολοφονία blogger στο Μπαγκλαντές, με τον ίδιο τρόπο, σε χρονικό διάστημα μικρότερο από ένα μήνα. Στις 26 Φεβρουαρίου, ο καθηγητής Αβίτζιτ Ρόι, ιδρυτής του blog Mukto-Mona (Ελεύθερη Σκέψη), δολοφονήθηκε, ενώ επέστρεφε με τη σύζυγό του από μια έκθεση βιβλίου. Η επίθεση έγινε με ματσέτες. Η σύζυγός του τραυματίστηκε αλλά επέζησε και καταγγέλλει ότι η τοπική αστυνομία βρισκόταν κοντά κατά την επίθεση αλλά δεν αντέδρασε. Και στις δύο περιπτώσεις τα κίνητρα ήταν τα ίδια. Οι blogger αρθρογραφούσαν εναντίον του φονταμενταλισμού και του συντηρητισμού.
Από ό,τι φαίνεται οι δολοφονίες αυτές είναι η κορυφή του παγόβουνου. Ο Αβιτζίτ Ρόι υποστήριζε ένα κίνημα για την τιμωρία των ισλαμιστών που δολοφονούν δημοσιογράφους και συγγραφείς, οι οποίοι από ό,τι φαίνεται, χαίρουν νομικής εύνοιας. Το κίνημα ξεκίνησε όταν το 2013 ο άθεος blogger Αχμέντ Ρατζίμπ Χαϊντέρ δολοφονήθηκε επίσης με ματσέτα από άγνωστη ισλαμιστική οργάνωση. Η αντίδραση των ισλαμιστικών οργανώσεων ήταν νέες επιθέσεις εναντίον των ακτιβιστών, τους οποίους κατηγορούσαν για βλασφημία και ζητούσαν την εκτέλεσή τους. Η διαχείριση από τη μεριά της μπαγκλαντεσιανής κυβέρνησης ήταν κάθε άλλο παρά εξισορροπητική. Η πρωθυπουργός Σέιχ Χασίνα συνέλαβε τους blogger και μπλόκαρε κάποιες ιστοσελίδες.
Αν και αποτρόπαια βίαιες, οι δολοφονίες αυτές δεν πήραν τις διαστάσεις που πήρε η υπόθεση του Charlie Hebdo. Κανένας πολιτικός αρχηγός δε διαδήλωσε για την ελευθερία του λόγου. Το “Je suis Charlie”, δεν έγινε “Je suis Avijit” ή “Je suis Washiqur”. Εξάλλου για έναν πολιτικό της Δύσης δεν κοστίζει τίποτα μια δήλωση ενάντια στον «ισλαμιστικό κίνδυνο». Βολεύει το ρατσιστικό μίσος και την ξενοφοβία. Δε θα ήταν εξίσου βολικό να αποκαλυφθεί ότι το θρησκευτικό μίσος δεν αποτελεί κίνδυνο μόνο για την «κοινωνία των λευκών». Δεν κοστίζει τίποτα ακόμα και επειδή στη Δύση το κράτος έχει επιβληθεί στην εκκλησία. Δεν έχει διαχωριστεί, αλλά έχει επιβάλει τη δύναμή του. Να γιατί το Ισλάμ έχει πιο πολλούς τυφλούς υποστηρικτές από ό,τι άλλες (δυτικές) θρησκείες. Να γιατί στη Δύση, η λογοκρισία γίνεται με άλλα μέσα και από άλλου τύπου ομάδες.
Όταν ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ στρέφεται εναντίον του Stephen Hawking, δεν υπάρχουν ευτυχώς πολλοί που τον παίρνουν στα σοβαρά. Τι συμβαίνει όμως με την υπόθεση του γέροντα Παστίτσιου; Ο Παστίτσιος έχει καταδικαστεί σε 10μηνη φυλάκιση για καθύβριση θρησκεύματος κατ’ εξακολούθηση. Όλα αυτά για μια σατιρική σελίδα στο facebook, στην Ελλάδα. Ακόμα πιο ακραία η περίπτωση του Corpus Christi, κάνει το Μπαγκλαντές να φαντάζει λίγο πιο κοντά. Σε αυτή την περίπτωση και πάλι ο Σεραφείμ, μαζί με τη Χρυσή Αυγή αυτή τη φορά, κατέθεσε μήνυση εναντίον του σκηνοθέτη. Γιατί είπαμε εδώ στη Δύση ο εκφοβισμός πηγάζει από άλλου τύπου ομάδες, οι οποίες χρησιμοποιούν άλλοτε το θρησκευτικό δογματισμό, άλλοτε το ρατσιστικό μίσος, άλλοτε την ομοφοβία κ.ο.κ. Η Χρυσή Αυγή μάλιστα, μαζί με παραθρησκευτικές οργανώσεις, βρέθηκε να πολιορκεί το θέατρο Χυτήριο, όπου παιζόταν η παράσταση.
Είτε στην Ασία, είτε στην Ευρώπη το αποτέλεσμα του φανατισμού στρέφεται εναντίον των ελεύθερων και ανεξάρτητων φωνών. Η πολιτεία τις περισσότερες φορές στέκεται παθητικά ή υποστηρικτικά στην ανάπτυξη αυτών των φαινομένων. Η αστυνομία και η δικαιοσύνη, τόσο στην περίπτωση των ρατσιστικών επιθέσεων στην Ελλάδα όσο και στην περίπτωση των επιθέσεων στο Μπαγκλαντές, κρατάνε μια στάση αποδοχής μέσω της ανοχής τους ή της εύνοιάς τους. Έχει έρθει η ώρα μαζί με την πολιτική ανατροπή, που όλο ακούμε ότι έρχεται και που βασίζεται σε οικονομικά μέτρα, να ανατραπούν και οι σκοταδιστικές αντιλήψεις σε όλο τον κόσμο;
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.