Μιλάμε με Έλληνες μετανάστες. Η Μαρία λέει γιατί έφυγε τέσσερα χρόνια πριν από την Ελλάδα και πώς ζει σήμερα στον Καναδά που “ο κόσμος δεν σε κατακρίνει”.
Η Μαρία είναι 24 χρονών. Ζει στον Καναδά (Μόντρεαλ) τα τελευταία τέσσερα χρόνια μαζί με την οικογένειά της, όπου σπουδάζει και εργάζεται. Είναι μία από τους πολλούς Έλληνες μετανάστες που έφυγαν, διότι δεν είχαν διαφορετική επιλογή. Μας μίλησε για τη ζωή «έξω» και γι’ αυτά που της λείπουν. Μας ξεκαθάρισε ότι δεν θεωρεί τον εαυτό της τυχερό που μπόρεσε να φύγει στο εξωτερικό, «οι συνθήκες δεν επέτρεπαν κάτι διαφορετικό», ενώ μας επιβεβαίωσε αυτό που ακούγεται: Οι Έλληνες μετανάστες πολλαπλασιάζονται κάθε χρόνο και περισσότερο.
Γιατί αποφάσισες να φύγεις από τη χώρα;
Αποφάσισα να φύγω επειδή βρισκόμουν σε αδιέξοδο, οικονομικό κυρίως θα έλεγα. Δούλευα full time σε βιβλιοπωλείο, ικανοποιητική δουλειά μέχρι τη στιγμή που το αφεντικό μου άρχισε να μην πληρώνει και μου ανακοίνωσε ότι αντί για 650 ευρώ θα έπαιρνα πλέον 400 ευρώ. Με ένα τέτοιο ποσό ήταν αδύνατο να καλύψω όλα μου τα έξοδα, ενοίκιο, φαγητό, λογαριασμούς. Οι δικοί μου είχαν ήδη φύγει για Καναδά, οπότε έμενα μόνη μου.
Είχα αποφασίσει να μείνω μέχρι να τελειώσω τη σχολή, μου ‘χαν πει κι οι γονείς «μείνε μέχρι να πάρεις πτυχίο, θα σε βοηθήσουμε». Το θέμα ήταν ότι και εκείνοι αντιμετωπίσανε πολλές δυσκολίες γιατί η κρίση τους επηρέασε σε μεγάλο βαθμό. Δεν ήθελα να τους επιβαρύνω γενικότερα και ειδικά τότε που ξεκινούσαν μια ζωή από την αρχή.
Έτσι αποφάσισα να πληρώνω μόνη μου τα έξοδα, κάτι που αποδείχτηκε αδύνατο με… ανύπαρκτο μισθό. Έτσι αποφάσισα να φύγω από την Ελλάδα. Είχα κουραστεί, δεν έβλεπα κανένα μέλλον και ούτε προοπτική ως προς το να εξελιχθώ. Ήθελα να ξεκινήσω μια νέα ζωή, να γνωρίσω καινούριο κόσμο και να ανακαλύψω ένα νέο μέρος.
Ποιες διαφορές βλέπεις στον τρόπο ζωής;
Η ζωή του Καναδά σίγουρα διαφέρει από αυτη στην Ελλάδα. Η κοινωνία εδώ θα έλεγα ότι είναι πιο ατομιστική, χωρίς αυτό βέβαια να είναι απαραίτητα αρνητικό. Έχω γίνει πιο ανεξάρτητη. Από την άλλη ο κόσμος εδώ είναι λιγάκι αποξενωμένος. Πολλές φορές έχω έρθει αντιμέτωπη με τη μοναξιά και είναι μια από τις πιο δύσκολες προκλήσεις που έχω αντιμετωπίσει.
Κάτι που μου αρέσει όμως στον Καναδά είναι οτι ο κόσμος δεν σε κατακρίνει, μπορείς ελεύθερα να είσαι ο εαυτός σου και να εκφράζεις τις απόψεις σου. Αισθάνομαι ότι εδώ δημιούργησα μια νέα ταυτότητα, και στα τέσσερα χρόνια είδα τον εαυτό μου να αλλάζει, να ωριμάζει. Κάτι που μου έχει λείψει από τη ζωή στην Ελλάδα είναι η ξεγνοιασιά και ότι οι άνθρωποι είναι πιο ζωντανοί. Στον Καναδά το άγχος και η ρουτίνα γίνονται αισθητά καθημερινά και συνεχώς έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτά.
Πως κυλά η μέρα εκεί δηλαδή;
Δουλειά, σπουδές, χόμπυ, διασκέδαση. Οι άνθρωποι εδώ είναι πολυάσχολοι και η μέρα τους ειναι πάντοτε γεμάτη. Τους αρέσει να βρίσκονται διαρκώς σε κίνηση. Τώρα βέβαια γενικολογώ γιατί υπάρχουν και οι περιπτώσεις εκείνων που είναι πιο χαλαροί και δεν βρίσκονται συνεχώς στο τρέξιμο. Αλλά σίγουρα κάτι που νιώθεις έντονα εδώ είναι ότι ο χρόνος κυλάει γρήγορα και ο κόσμος επικεντρώνεται ολοένα και περισσότερο στην εργασία του. Πολλοί φοιτητές σπουδάζουν και δουλεύουν συγχρόνως ή κάνουν την πρακτική τους. Πόλλοι είναι εκείνοι που επιλέγουν να κάνουν εθελοντική εργασία, ο εθελοντισμός θεωρείται πολύ σημαντικός και αποτελεί προτέρημα για κάθε βιογραφικό.
Για εσένα;
Αυτό το διάστημα δουλεύω part time και σπουδάζω ταυτόχρονα, μου απομένουν άλλα δύο εξάμηνα μέχρι να αποφοιτήσω. Επίσης κάνω εθελοντική εργασία, εδώ και δύο χρόνια είμαι μέλος της AIESEC, ενός φοιτητικού οργανισμού στο πανεπιστήμιο μου. Μπορώ να πω ότι και μένα οι μέρες μου είναι όλο και πιο γεμάτες! Προσαρμόζομαι όμως. Άρχισα να ασχολούμαι και με την φωτογραφία και το κουμαντάρω. Στον ελεύθερο χρόνο μου κάνω ό,τι θα έκανα και στην Ελλάδα. Χαλαρώνω, βρίσκομαι με φίλους, βγαίνω έξω, δεν αλλάζει κάτι σε αυτό!
Ξέρεις κι άλλους μετανάστες από την Ελλάδα;
Έχω γνωρίσει αρκετούς Έλληνες μετανάστες από τότε που έχω έρθει Καναδά. Κάθε χρόνο αυξάνονται. Τους περισσότερους τους έχω γνωρίσει στο πανεπιστήμιο και μέσω του Hellenic Student Association του Concordia. Άλλοι έχουν έρθει για σπουδές, άλλοι για να βρουν δουλειά. Όλοι όμως έχουν έρθει γιατί επιζητούν ένα καλύτερο μέλλον.
Γιατί έφυγαν; Τι σου λένε;
Έφυγαν γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχουν ευκαιρίες. Ακόμα και πτυχίο να έχεις, δεν είναι σίγουρο ότι θα βρεις δουλειά. Πολλοί φίλοι μας, λένε «πόσο τυχεροί είστε που φύγατε». Δεν αντιλέγω και ίσως έχουν δίκιο εν μέρει. Αλλά είναι τύχη ότι φύγαμε από τον τόπο μας γιατί δεν μπορούσαμε αλλιώς; Είναι σίγουρα θετικό να σου δίνεται η δυνατότητα να ανακαλύψεις και να ζήσεις σε καινούρια μέρη, άλλα είναι ωραίο να ξέρεις επίσης ότι κάποια στιγμή μπορείς να γυρίσεις πίσω.
Παρακολουθείς όσα γίνονται στη χώρα μας; Είχαμε εκλογές πριν λίγες μέρες…
Προσπαθώ όσο μπορώ να παρακολουθώ όσα συμβαίνουν το θέμα, όμως, είναι ότι όταν βρίσκεσαι μακριά αποστασιοποιείσαι γενικά, βλέπεις τα πράγματα απο διαφορετική σκοπιά και είναι δυσκολο να συλλάβεις όσα συμβαίνουν. Φταίει κι ότι δεν έρχομαι συχνά Ελλάδα οπότε παρακολουθώ τα πράγματα απο μια απόσταση. Γενικά με θλίβει η όλη κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και το ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι γι’ αυτό. Συνήθως ενημερώνομαι από post και άρθρα που ανεβάζουν φίλοι και γνωστοί μου στα social media. Αν θα αλλάξει κάτι δεν ξέρω, αλλά προσπαθώ να παραμένω αισιόδοξη και να ευελπιστώ για το καλύτερο.
Θα γύριζες πίσω;
Προς το παρόν δεν το σκέφτομαι. Αν γύριζα πίσω τα πράγματα θα ήταν πολύ δύσκολα. Δεν θα έβρισκα δουλειά και αν έβρισκα δεν θα ήταν πάνω στον τομέα μου. Επίσης δεν έχω την ελληνική υπηκοότητα και είναι δύσκολο απ’ όσο ξέρω να βγάλω άδεια εργασίας και visa ώστε να μπορέσω να μείνω νόμιμα μέσα στη χώρα και να δουλέψω. Όταν δούλευα στο βιβλιοπωλειό πληρωνόμουν κάτω από το τραπέζι και δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να πληρώνομαι έτσι ξανά. Αυτό που θα με έκανε να γυρίσω πίσω είναι ο καλός καιρός, το καλό φαγητό (για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα) και οι παρέες. Βέβαια κάτι που συνειδητοποίησα όταν ήρθα Ελλάδα πριν δύο χρόνια είναι ότι η ζωή μου δεν βρίσκεται εκεί πλέον, ότι τα πράγματα αλλάζουν και εγώ απλά παραμένω θεατής.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.