Δεν είμαι ανθέλληνας – όπως δεν είμαι και αντί-γερμανός, αντί-τούρκος ή αντί-σενεγαλέζος. Αλλά δεν ριγώ στο άκουσμα του εθνικού ύμνου, δεν πετάω από τη χαρά μου όταν κερδίζει η εθνική ποδοσφαίρου, δεν νιώθω περηφάνια στις εθνικές επετείους: όλα αυτά άλλωστε ελάχιστα μας έχουν βοηθήσει σαν λαό.
Καθόλου, επίσης, δεν μας έχουν βοηθήσει οι εθνοκεντρικές διαφημιστικές εκστρατείες, όπως του σούπερ μάρκετ “Γαλαξίας”, της επιχείρησης που υπερηφανεύεται ότι “λειτουργεί ως ελληνικό σούπερ μάρκετ με ελληνικά κεφάλαια”.
Πρόσφατα, το σλόγκαν επεκτάθηκε: “Επιλέγω προϊόντα και καταστήματα ελληνικά – δίνω εργασία σε χέρια ελληνικά”.
Σύντομα φάνηκαν τα αποτελέσματα αυτής της “ελληνοκεντρικής” επιχειρηματικής αντίληψης. Εργαζόμενη σε εταιρία προώθησης δούλευε σε κατάστημα της αλυσίδας “Γαλαξίας”, προωθώντας καλλυντικά. Όταν όμως ο υπεύθυνος του καταστήματος συνειδητοποίησε ότι η συγκεκριμένη γυναίκα είναι αλλοδαπή, την έδιωξε επειδή “το κατάστημα είναι ελληνικό και απευθύνεται σε Έλληνες” – κι ας ζει νόμιμα στην Ελλάδα εδώ και 20 χρόνια. Το περιστατικό την οδήγησε ουσιαστικά στην ανεργία: το γραφείο προώθησης δεν την ξανακάλεσε, καθώς αυτή την περίοδο συνεργάζεται μόνο με τον “Γαλαξία”.
Η απάντηση είναι αυτονόητη και δύσκολα θα μπορούσε κανείς να τη θέσει καλύτερα από τον σύζυγο της άτυχης εργαζόμενης, ο οποίος σε επιστολή του προς τους υπεύθυνους της αλυσίδας τονίζει: «Είναι δικαίωμά σας ο τρόπος λειτουργίας των επιχειρήσεών σας, όπως δικαίωμα των καταναλωτών είναι το πού θα δώσουν τα χρήματά τους για την αγορά των καταναλωτικών προϊόντων» και τους ενημερώνει ότι προχωρά σε μποϋκοτάζ των καταστημάτων “Γαλαξίας”.
Το ζήτημα όμως δεν μπορεί να μείνει εκεί, αλλά δίνει μια καλή αφορμή να τελειώνουμε μια και καλή με τον γενικότερο μύθο: δεν βοηθάμε τους εργαζόμενους, δεν βοηθάμε την οικονομία, δεν βοηθάμε ούτε τους εαυτούς μας, αγοράζοντας ελληνικά προϊόντα, από ελληνικές επιχειρήσεις, γενικώς και αορίστως.
Δεν ψωνίζω Ελληνικά, όταν, για παράδειγμα, πρόκειται για γάλα, που αγοράζεται από τους παραγωγούς στα 45 λεπτά το λίτρο και φτάνει στο ράφι στο 1,40 ευρώ. Δεν στηρίζω τους έλληνες μεσάζοντες και το ελληνικό ολιγοπώλιο του γάλακτος που κερδοσκοπεί στην πλάτη τόσο των παραγωγών όσο και των καταναλωτών – ειδικά τη στιγμή που μπορώ να βρω ωραιότατο αυστριακό γάλα, και μάλιστα βιολογικό, στο 1 ευρώ.
Δεν ψωνίζω Ελληνικά, όταν πρόκειται για αμφιβόλου προελεύσεως αλλαντικά. Μόνο το Νοέμβριο ο ΕΦΕΤ επέβαλε 60 πρόστιμα, εκ των οποίων τα 23 σε ελληνικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν κρέας αλόγου σε ελληνικά “σουτζουκάκια”, “λουκάνικα” και “σνίτσελ κοτόπουλου”.
Δεν ψωνίζω Ελληνικά, όταν πρόκειται για τεράστιες ελληνικές αλυσίδες που εξαναγκάζουν τους εργαζόμενους σε “ευέλικτες” συμβάσεις για 180 ευρώ το μήνα την ώρα που ξοδεύουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να διαφημίσουν τα φτηνιάρικα παιχνίδια τους με κακόγουστα jingles.
Δεν ψωνίζω Ελληνικά, όταν πρόκειται για φράουλες ελλήνων παραγωγών βαμμένες με το αίμα μεταναστών.
Όλα αυτά, φυσικά, δεν σημαίνουν γενικό μποϋκοτάζ – υπάρχουν ελληνικές επιχειρήσεις που κατανοούν ότι η απληστία δεν είναι η λύση και φέρονται τίμια σε εργαζόμενους και καταναλωτές. Υπάρχουν νέες ελληνικές μικρομεσαίες εταιρίες που καινοτομούν εν μέσω κρίσης. Υπάρχουν δίκτυα παραγωγών που διαθέτουν τα ποιοτικά ελληνικά προϊόντα τους χωρίς μεσάζοντες. Όλες αυτές οι προσπάθειες αξίζουν τη στήριξή μας.
Αλλά οι στυγνοί κερδοσκόποι, απατεώνες και ρατσιστές δεν μπορούν να πατάνε σε λαϊκίστικα, επικίνδυνα εθνικιστικά σλόγκαν για να μας κοροϊδεύουν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.