Της Χρύσας Αναστοπούλου

Σήμερα δούλεψα 11 ώρες. Αν υπολογίσεις και τις μετακινήσεις, έλειπα από το σπίτι μου για πάνω από 13 ώρες. Γύρισα κατάκοπη, πεινασμένη και μουσκεμένη από τη βροχή, που με έπιασε στη στάση που περίμενα το τρόλει.

Μόλις μπήκα στο σπίτι, πέταξα τσάντα και παπούτσια, ήρθα στην κουζίνα και ζέστανα τις τελευταίες φακές που είχαν περισσέψει από προχτές. Έφαγα όρθια, γιατί από την υπερένταση δεν μπορούσα να σταθώ σε μια μεριά. Έπλυνα το νεροχύτη, άναψα ένα τσιγάρο, το κάπνισα ως τη μέση, μάζεψα από τα σκοινιά τη χθεσινή μπουγάδα και πέταξα τα σκουπίδια, γιατί δεν πρόλαβα το πρωί. Έχω ανάψει θερμοσίφωνο και περιμένοντας, γράφω αυτές εδώ τις γραμμές.

Δεν είχα καμιά πρόθεση να ανεβάσω κάτι εδώ απόψε, αλλά μου προέκυψε το ερέθισμα από σχόλιο κάτω από ανάρτηση φίλου, που διάβασα στη διαδρομή, σχολώντας από τη δουλειά.

Το οργισμένο σχόλιο το υπέγραφε γυναίκα και είχε να κάνει με το σεξισμό και τον αντιφεμινισμό που διαπίστωσε, όπως φάνηκε από τα συμφραζόμενα, στην ανάρτηση του φίλου, τη σχετική με τη λέρα τη Θάτσερ, που πέθανε μια μέρα σαν σήμερα.

Με λίγα λόγια, η συγκεκριμένη σχολιάστρια, ισχυρίστηκε πως στοχοποιήθηκε το κάθαρμα η Θάτσερ, μόνο και μόνο επειδή ήταν γυναίκα.

Άναψε έντονος διάλογος, όπως ήταν επόμενο, που τον παρακολούθησα με πολύ ενδιαφέρον. Εγώ, που λέτε, μόλις σήμερα συνειδητοποίησα, ότι τις λέξεις “φεμινισμός” και “φεμινίστρια” τις έχω χρησιμοποιήσει ελάχιστες φορές στον προφορικό μου λόγο και ακόμα πιο σπάνια τις έχω γράψει.

Ο λόγος είναι ένας και είναι πολύ απλός: είμαι φεμινίστρια έργω και όχι λόγω.

Δεν το δήλωσα και δεν καμάρωσα ποτέ γι αυτό, αλλά όλη μου η στάση απέναντι στον κόσμο και στη ζωή το φωνάζει. Εργάζομαι από τότε που θυμάμαι τον ενήλικο εαυτό μου, είμαι ανεξάρτητη οικονομικά και πρακτικά, δε βασίστηκα σε κανέναν απολύτως για να βιοποριστώ. Παντρεύτηκα κάποτε και απέκτησα παιδιά, υπήρξα ταυτόχρονα μαμά, νοικοκυρά και εργαζόμενη.

Δούλεψα σκληρά για να τα καταφέρω σε όλους τους ρόλους που επέλεξα, αλλά φεμινίστρια δε δήλωσα ποτέ. Μύγα δε σήκωσα και ούτε σηκώνω στο σπαθί μου, το δίκιο μου το διεκδικώ με πείσμα, δεν αφήνω κανέναν να με χειραγωγήσει, κερδίζω τον σεβασμό όπου σταθώ και όπου βρεθώ. Αλλά για φεμινισμό δεν ξεστόμισα ποτέ λέξη.

Εγκατέλειψα το γάμο μου όταν έπαψε να είναι λειτουργικός, όταν η χαρά και η αγάπη έλειψαν από αυτόν. Πρακτικά, ήταν μια απόφαση καθόλου συφερτική, καθώς έκτοτε, για λόγους που δε θέλω να μοιραστώ εδώ, έγινα φτωχότερη και η καθημερινότητά μου δυσκόλεψε πολύ. Ούτε για μια στιγμή όμως, δε διανοήθηκα να πράξω διαφορετικά, και την προοπτική να παραμείνω παντρεμένη και “εξασφαλισμένη” οικονομικά, την απέρριψα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Όλες οι σχέσεις, οποιασδήποτε μορφής, που έχω συνάψει με το αντίθετο φύλο, ήταν και είναι ισότιμες, τίμιες, καθαρές και προπαντός μη χειριστικές.

Δε χρησιμοποίησα ποτέ τη στερεοτυπική “αδυναμία” του φύλου μου για να επωφεληθώ σε κανένα βαθμό. Με άλλα λόγια, και πρίζες αλλάζω και καζανάκια επιδιορθώνω και κατσαρίδες σκοτώνω.
Επιλέγω ή απορρίπτω ανθρώπους, ανεξάρτητα από το φύλο τους.

Αγαπώ και εκτιμώ άντρες, όπως αγαπώ και εκτιμώ γυναίκες. Δε σήκωσα ποτέ καμιά φεμινιστική σημαία, αλλά διεκδικώ τα αυτονόητα, στην πράξη και στη ζύμωση. Αντιδρώ στο σεξισμό κάθε μορφής και είμαι πονηρεμένη απέναντί του, γιατί είναι καλά κρυμμένος και βαθιά ριζωμένος στη συνείδηση όλων μας και επιβάλλεται, άντρες και γυναίκες, να είμαστε σε επιφυλακή για να τον τσακίζουμε όπου τον πετυχαίνουμε: στον κόσμο γύρω μας, αλλά και μέσα μας, κυρίως μέσα μας.

Το κίνημα του φεμινισμού και οι κατακτήσεις του είναι ένα σπουδαίο εργαλείο, ας το χρησιμοποιήσουμε λοιπόν, προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ο εχθρός δεν είναι το αντρικό φύλο, εχθρός είναι η πατριαρχική δόμηση της κοινωνίας, που, άντρες και γυναίκες, μας θέλει αντιμέτωπους και διχασμένους. Όταν δηλώνεις φεμινιστής/φεμινίστρια, λοιπόν, κάνε το με γνώση και σοφία.

Αξίωσε το σεβασμό, μην τον εκβιάζεις.

Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".

Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.

[fbcomments width="100%" count="off" num="5"]
//