Με κείμενό της η Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ “Κατάληψη ΕΣΗΕΑ” αναδεικνύει τον παραλογισμό που ζούμε όλους αυτούς τους μήνες της πανδημίας. Από τις αντικρουόμενες κυβερνητικές αποφάσεις για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού μέχρι το πάρτυ αφεντικών και κράτους που “υφαρπάζουν μέρα με τη μέρα τα κεκτημένα μας” και μας επιτρέπουν να ζούμε “μόνο στο τρίπτυχο σπίτι-εργασία-νοσοκομείο”.
“Να λογαριαστούμε λοιπόν στο τώρα και όχι σε κάποιο αόριστο μέλλον – μέλλον που ακριβώς έτσι το επιθυμούν: Σπίτια και χώροι εργασίας γεμάτα ανθρώπους-παραγωγικά ρομπότ και δρόμοι γεμάτοι μπάτσους και ασφαλίτες”, καταλήγει η Συνέλευση.
Ολόκληρο το κείμενο:
Ζούμε στην περίοδο του παραλόγου. Την περίοδο που για το κράτος, την επιστημονική αυθεντία και τα ΜΜΕ η χρήση μάσκας είναι περιττή – για να μας διαβεβαιώσουν λίγους μήνες αργότερα οι ίδιοι ακριβώς ταγοί της εξουσίας πως «είναι το μόνο μας όπλο». Την περίοδο που ο ιός επιλέγει που θα παραστεί. Την περίοδο που στις πλατείες και τις πορείες ο ιός κολλάει, ο ίδιος ιός όμως ντρέπεται να παραστεί στις φιέστες του Μπακογιάννη, στους ναούς (θρησκευτικούς και καταναλωτικούς), στους κρατικούς και επιστημονικούς αξιωματούχους που χειροφιλούν «σχολαστικά-πολύ σχολαστικά» τους παππάδες, στα αεροπλάνα των τουριστικών κολοσσών.
Την περίοδο που η μια κρατική εκτίμηση/απόφαση ανατρέπει την προηγούμενη, η μια απαγόρευση ακολουθεί την άλλη, (κυριολεκτικά) σε διάστημα 24 ωρών. Την περίοδο που ο ιός αντιμετωπίζεται με ξύλο στις διαδηλώσεις, προσλήψεις στρατόμπατσων, δημιουργία «πανεπιστημιακής Αστυνομίας», στοχοποίηση στοιβαγμένων στα στρατόπεδα μεταναστών, πλήρης απομόνωση των έγκλειστων στις ελληνικές φυλακές σε ένα φρικιαστικό καθεστώς εξαίρεσης, εκκένωση καταλήψεων και μοίρασμα χρημάτων στα ΜΜΕ.
Όσο για ΜΕΘ, ιατρικό προσωπικό, ανύπαρκτα μέσα προστασίας σε εκπαιδευτικά ή εργασιακά κάτεργα και ΜΜΜ… υπαίτια είναι η «ατομική ευθύνη».
Ένας «παραλογισμός» που έχει στόχευση, καθώς κάνοντας την κρίση ευκαιρία και οργανώνοντας το τυχαίο (της πανδημίας), κράτος και αφεντικά υφαρπάζουν μέρα με τη μέρα τα κεκτημένα μας. Ετσι, ο προσωπικός μας χρόνος και χώρος απαλλοτριώνεται από κράτος και αφεντικά, δικαίωμα «ζωής» έχουμε μόνο στο τρίπτυχο σπίτι-εργασία-νοσοκομείο. Εξω από κει καραδοκεί το τεφτέρι με το πρόστιμο και (ξανά) το γκλομπ του μπάτσου.
Ειδικότερα, στον κλάδο μας κυριαρχεί η εργασία από το σπίτι (τηλεργασία), τρόπος δουλειάς που χαροποιεί ιδιαίτερα τα αφεντικά. Η επιτήρησή μας (και) στον προσωπικό μας χώρο, η επέκταση του ωραρίου εργασίας, η εντατικοποίηση, η μετατόπιση του κόστους σε υλικοτεχνική υποδομή-ρεύμα-τηλέφωνο κλπ σε εμάς, είναι λόγοι για να τρίβουν τα χέρια τους.
Επιπλέον, η αδυναμία συνεύρεσης και ζύμωσης με τους/τις συναδέλφους μας και κατά συνέπεια η έλλειψη αντιστάσεων στους χώρους δουλειάς, κάνει ευκολότερη την επιβολή της ιδεολογικής γραμμής των αφεντικών.
Ακόμα, η λεγόμενη αναστολή εργασίας, η οποία μόνο τέτοια δεν είναι, καθώς κατά πλειοψηφία οι εργαζόμενοι δουλεύουν κρυφά – με την ανοχή των συνδικαλιστικών οργάνων – υπήρξε μοντέλο ευρέως διαδεδομένο στα ΜΜΕ (και άλλου) στην προηγούμενη καραντίνα και συνεχίζεται και στον παρόντα καταναγκαστικό εγκλεισμό. Η κρυφή εργασία χρησιμοποιείται είτε για να μετακυλιστεί η πληρωμή του μισθού μας σε εμάς τους ίδιους, να πληρωνόμαστε δηλαδή από τους φόρους μας, είτε για να καρπωθούν τα αφεντικά τα χρήματα της αναστολής που ξετσίπωτα ζητούν να τους παραχωρήσουμε.
Είναι, λοιπόν, ακριβώς το ίδιο το βίωμά μας που μας εξοργίζει. Είναι η στέρηση κάθε στιγμής χαράς προς όφελός τους που μας καλεί για απειθαρχία σε αυτό το θέατρο του παραλόγου που έχουν στήσει Κράτος-Αφεντικά-ΜΜΕ.
Είναι η κοινή λογική και η ίδια μας η ζωή που πρέπει να ανακτήσουμε από τα χέρια τους.
Να λογαριαστούμε λοιπόν στο τώρα και όχι σε κάποιο αόριστο μέλλον – μέλλον που ακριβώς έτσι το επιθυμούν: Σπίτια και χώροι εργασίας γεμάτα ανθρώπους-παραγωγικά ρομπότ και δρόμοι γεμάτοι μπάτσους και ασφαλίτες.
Να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας!
Να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας!
Συνέλευση εργαζομένων/ανέργων/φοιτητών στα ΜΜΕ
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.