Η Ευρώπη φιλοδόξησε να γίνει μια τρίτη υπερδύναμη ανάμεσα στην Αμερική και τη Ρωσία. Μια υπερδύναμη με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Εμπνευσμένη από πανανθρώπινες αξίες που διαπερνούν την ιστορία των ευρωπαϊκών κρατών. Μια φιλειρηνική δύναμη, με σεβασμό στο περιβάλλον και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μια ένωση όπου οι χώρες θα έχουν σχέσεις εμπιστοσύνης, θα μπορούν να αναπτύσσουν τις τεχνολογίες και τον πολιτισμό και θα διευκολυνθεί η διακίνησή τους. Τα έργα των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, η Γαλλική Επανάσταση, με τα καλά και τα κακά της, ο Διαφωτισμός, η Διακύρηξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ακόμα και νεότερα ρεύματα φιλοσοφίας και πολιτισμού αποτέλεσαν την αφορμή για να διαμορφωθεί αυτή η ένωση. Με τη νομισματική ενοποίηση, η Ευρώπη θέλησε να οικοδομήσει ένα ενιαίο, ισχυρό νόμισμα για όλα τα κράτη-μέλη.
Σήμερα γίνεται φανερό, περισσότερο από ποτέ, ότι η Ευρώπη αποτελεί μια συμμαχία με πυρήνα τη Γερμανία και τις υπόλοιπες χώρες του “Βορρά”, οι οποίες είτε ως κύριοι παραγωγοί τεχνολογικών προϊόντων και κάτοχοι της βαριάς βιομηχανίας, είτε ως διαχειριστές των μεγαλύτερων τραπεζών, καθορίζουν την παγκόσμια οικονομία. Οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες, ελέγχουν την αγροτική παραγωγή, τις εισαγωγές και τις εξαγωγές κάθε χώρας, δημιουργώντας χώρες-παραγωγούς και χώρες-καταναλωτές. Οι χώρες-παραγωγοί συγκεντρώνουν τον πλούτο της Ευρώπης. Οι χώρες- καταναλωτές αναγκάζονται να δανείζονται από τις πλουσιότερες για να ικανοποιούν τις εσωτερικές και εξωτερικές τους υποχρεώσεις και φυσικά, για να καταναλώνουν. Να καταναλώνουν αμυντικό εξοπλισμό κ.ά. Χαρακτηριστικά τα σκάνδαλα SIEMENS και υποβρυχίων. Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει τη σημερινή αντίφαση “Βορρά”- “Νότου”.
Με αυτά τα δάνεια οι ισχυρές χώρες, δε δεσμεύουν μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά τις αδύναμες χώρες, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη μια ριζοσπαστική αλλαγή σε κάποια από αυτές. Η επιμονή στις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, παρά τις προτάσεις και υποχωρήσεις της ελληνικής κυβέρνησης για ισοδύναμα μέτρα, αυτό αποδεικνύει. Το θέμα δεν είναι οικονομικό, αλλά βαθιά πολιτικό. Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει σε δημοψήφισμα, οδήγησε σε ένα Eurogroup χωρίς αυτή. Σαν να επρόκειτο να αποφασίσει η Επιτροπή για τα πειθαρχικά μέτρα συμμόρφωσης του “κακού μαθητή”.
Είναι θέμα πολιτικής. Οι εργαζόμενοι σε πολλούς σημαντικούς τομείς και επιχειρήσεις της Γερμανίας, έστειλαν ανοιχτή επιστολή στους Έλληνες να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς. Με την επιστολή τους ζητούν το ΟΧΙ για να δώσει δύναμη στο προσωπικό πολλών επιχειρήσεων στη Γερμανία, που απεργεί ενάντια στην πολιτική λιτότητας των επιχειρήσεων και της γερμανικής κυβέρνησης. Οι πολιτικές είναι οι ίδιες που επιχειρούν να εφαρμοστούν παντού. Ήδη άλλωστε στην Ελλάδα, η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας και η διάλυση των συλλογικών διεκδικήσεων έχει ξεκινήσει πολύ πριν το μνημόνιο. Το ζήτημα όμως του δημοψηφίσματος και της διαπραγμάτευσης αγγίζει ένα πολύ πιο μεγάλο ζήτημα, που δεν έχει να κάνει ούτε με δημοσιονομικά, ούτε άμεσα με εργασιακά ζητήματα. Είναι το δικαίωμα μιας χώρας και ενός λαού να αυτοθεσμίζεται. Το δικαίωμά της να προγραμματίζει την παραγωγική της ανάπτυξη.
Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015, αποτέλεσαν την εκλογική έκφραση της απόρριψης της πολιτικής της λιτότητας, των περικοπών, των απολύσεων, του αυταρχισμού. Μια κυβέρνηση που έπεσε κοινοβουλευτικά μεν, αλλά υπό το βάρος του λουκέτου στην ΕΡΤ, το οποίο αποτέλεσε την αρχή του τέλους της, αφού από τρικομματική έγινε δικομματική, και με μια σειρά μικρότερων πυρήνων αντίστασης, όπως το κίνημα των Σκουριών και οι δομές αλληλεγγύης και με μια γενικευμένη δυσαρέσκεια. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε χάσει τις προηγούμενες εκλογές με το φόβο της εξόδου από την Ευρωζώνη, αποτέλεσε την απάντηση. Ωστόσο οι δανειστές επιμένουν να πιέζουν με τις ίδιες συνταγές. Η ελληνική κυβέρνηση προσπαθώντας να αντισταθεί και διαπραγματευόμενη με μια πρόδηλη απειρία, δεν κατάφερε να αποφύγει την οικονομική ασφυξία της χώρας.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιστορική στιγμή για τη χώρα, αλλά και μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία για τη συγκρότηση ενός κινήματος διεκδίκησης της επαναφοράς των πανανθρώπινων αξιών της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας. Οι χειρισμοί των ηγεσιών των ισχυρών χωρών της ΕΕ δε φανερώνουν κανενός είδους ευρωπαϊκό πολιτισμό και κομψότητα που επικαλούνται οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ. Το ΝΑΙ σημαίνει συνέχιση των πολιτικών που δημιούργησαν την ανεργία, τις αυτοκτονίες, τη μετανάστευση, συνέχιση της απροκάλυπτης παρέμβασης στις πολιτικές αποφάσεις της χώρας από εξωτερικούς παράγοντες. Το ΟΧΙ, καταργεί αυτόματα οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από τα μέτρα που προτείνουν οι δανειστές, άρα και οποιοδήποτε κείμενο αποτελεί αποτέλεσμα συμβιβασμού πάνω σε αυτά τα μέτρα. Δηλώνει την αντίθεση κάθε πολίτη σε αυτά και σύνταξη σε μια πορεία δύσκολη, η οποία όμως θα αφήσει παρακαταθήκη για όλους τους λαούς της Ευρώπης, μια πορεία που θα έχει μόνο διακύβευμα την ελευθερία μιας χώρας να καθορίζει τη μοίρα της. Το “ΝΑΙ ή ΟΧΙ” είναι στην πραγματικότητα “επιστροφή στις 24 Ιανουαρίου ή διεκδίκηση από τους πολίτες του σεβασμού των πολιτικών δυνάμεων, εντός και εκτός της χώρας;”. Το ΟΧΙ θα βοηθήσει τους ανθρώπους της Ευρώπης να ξαναβρούν τις αξίες του ευρωπαϊκού πολιτισμού και να τις υπερασπιστούν.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.