Πώς δουλεύει ένας συγγραφέας;
Ο Oscar Wilde ήταν κάποτε καλεσμένος σ’ ένα εξοχικό σπίτι φίλων του. Καθυστέρησε να κατέβει για φαγητό κι όταν εκείνοι τον ρώτησαν τον λόγο, απάντησε ότι άργησε, γιατί έγραφε. Όταν τον ρώτησαν τι έγραφε, είπε ότι είχε ξοδέψει το μισό πρωινό για να βάλει ένα κόμμα και το υπόλοιπο μισό για να βγάλει το κόμμα!
Ο Κάφκα επίσης έλεγε ότι, όσο κι αν η λογοτεχνία τον ταλαιπωρούσε, όταν δεν έγραφε, η ζωή του ήταν ανυπόφορη.
Έχω διαβάσει τα περισσότερα θεατρικά έργα του Γιώργου Σκούρτη.
Τα έργα του αφορούν σ’ ένα θέατρο που τα κύρια στοιχεία του είναι ο ρεαλισμός με κάποιες δόσεις σουρεαλισμού.
Έχω παρατηρήσει ότι σε πολλά θεατρικά του γίνεται αναφορά στους αρχαίους μύθους, για παράδειγμα στους «Μουσικούς» αναφέρεται ο Οιδίποδας, στους «Εκτελεστές» ο Προμηθέας Δεσμώτης, στους «Ηθοποιούς» ο Αγαμέμνoνας από την Ορέστεια, στο «Θρίλερ του έρωτα» διαβάζουμε «πόσες Ιφιγένειες πια…», στους «Παγιδευτές» «για ένα αδειανό πουκάμισο, για μια Ελένη».
Δανείζομαι δύο αποσπάσματα από το έργο «Οι μουσικοί», που ανέβηκε πρώτη φορά το 1972, στο Θέατρο Τέχνης με σκηνοθέτη τον Κάρολο Κουν:
«Κι εγώ σου λέω πως όλα τα τομάρια κινδυνεύουν σήμερα. Κανένα τομάρι δεν είναι σίγουρο για τίποτα, ποτέ».
«Κοίταξέ τους. Φοράνε γραβάτες και φουλάρια για να κρύψουν τη θηλειά στο λαιμό τους, όμως κοίταξέ τους. Πνίγονται».
Στο τέλος της έκδοσης του θεατρικού «Οι μουσικοί», υπάρχει το μονόπρακτο «Διάλογος μ’ ένα συγγραφέα», στο οποίο ένας κριτικός, με αφορμή τρία έργα του συγγραφέα, αναλύει, μέσω του διαλόγου τους, το πώς πρέπει να γράφεται ένα έργο για να έχει νόημα και ουσία. Το θεωρώ εξαιρετικό και θα μπορούσαμε να το εκλάβουμε ως μια ολοκληρωμένη τύπου συνέντευξη του Γιώργου Σκούρτη σχετικά με τις απόψεις του για το νεοελληνικό έργο.
Το θεατρικό έργο «Οι Νταντάδες» ανέβηκε για πρώτη φορά από το Θέατρο Τέχνης το 1970, σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη.
«Οι Νταντάδες» ήταν η απαρχή ενός επιτυχημένου «γάμου» με το Θέατρο Τέχνης, ένα από τα πιο σημαντικά θέατρα της Ελλάδας, όπου ο ιδρυτής του, ο μεγάλος θεατράνθρωπος Κάρολος Κουν, δημιούργησε μια νέα σχολή θεάτρου μιας δεμένης ομάδας ανθρώπων, με καινοτόμες προσεγγίσεις, με δουλειές που έχουν μείνει στην ιστορία, γιατί πάνω απ’ όλα ήταν καρπός επιτυχημένης συνεργασίας και κοινής αισθητικής.
Ακολούθησαν τα ανεβάσματα των επόμενων θεατρικών έργων, «Οι μουσικοί» – όταν το Θέατρο Τέχνης γιόρταζε τα τριάντα του χρόνια, παρουσιάζοντας τρία ελληνικά έργα – (1972),
«Ο Καραγκιόζης παρά λίγο Βεζύρης» (1973),
«Κομμάτια και Θρύψαλα» (1976),
«Πού πάει το λεωφορείο» (1978),
«Οι εκτελεστές» το 1988 σε σκηνοθεσία Μίμη Κουγιουμτζή με την πρεμιέρα να λαμβάνει χώρα στη Θεσσαλονίκη, πριν κατέβει στο Υπόγειο του Τέχνης,
καθώς και η μετάφραση του έργου του Αριστοφάνη, «Ιππείς», που παίχτηκε στην Επίδαυρο (Επιδαύρια), το 1979.
Πέρα από το Θέατρο Τέχνης, ο Γιώργος Σκούρτης συνεργάστηκε και με άλλα σημαντικά θέατρα, όπως το Ανοιχτό Θέατρο, το Θέατρο Εξαρχείων, το Θέατρο Αλάμπρα, το Θέατρο Άλσους, το Θεατρικό Εργαστήρι Θεσσαλονίκης και φυσικά το Εθνικό Θέατρο.
Το έργο του ΣΟΚ! παίζεται αυτό τον καιρό στο Στούντιο Κυψέλης σε σκηνοθεσία Γιώργου Λιβανού.
Τη φωτογραφία προφίλ μου την έδωσε ο ίδιος ο συγγραφέας.
Έφυγε ένας από τους τελευταίους αυθεντικούς…
Το κείμενο είναι μια σύνθεση μόνο από τις ερωτήσεις της Ντίμης Θεοδωράκη προς τον Γιώργο Σκούρτη (καθώς και προσωπικές της απόψεις) σε μια συνέντευξη που έγινε τον Αύγουστο του 2018, αλλά δεν δημοσιεύτηκε ποτέ από την ίδια σε κάποιο έντυπο ή ηλεκτρονικό περιοδικό.
Απαγορεύεται όποια αναπαραγωγή ή αναδημοσίευση του άρθρου και φωτογραφιών δεν συνοδεύεται παράλληλα από δημοσίευση του link (υπερσυνδέσμου) και το όνομα του συντάκτη.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.