Δεν είναι η πρώτη φορά που το Κολοράντο βιώνει ένα μακελειό. Αν και μικρή, θυμάμαι ακόμα το μακελειό στο Γυμνάσιο του Columbine όταν δυο οπλισμένοι μαθητές είχαν ανοίξει πυρ σκοτώνοντας 12 συμμαθητές τους και 1 καθηγητή και τραυματίζοντας άλλους 21.
Το γεγονός είχε σοκάρει όλη την Αμερική αλλά δεν αποτέλεσε το μοναδικό. Από τότε στη λίστα έχουν προστεθεί δεκάδες παρόμοια περιστατικά. Ένα από αυτό ήταν και της Παρασκευής, όταν ο 24χρονος Τζειμς Χολμς εισέβαλε σε μεγάλο κινηματογράφο της πρωτεύουσα Ντενβερ του Κολοράντο στη μεταμεσονύχτια προβολή της ταινίας Μπάτμαν: η επιστροφή και άνοιξε πυρ σκοτώνοντας 12 και τραυματίζοντας 50 θεατές.
Η κοινή γνώμη και η Αμερική ξανά-σοκαρίστηκε… και θα ξανα-σοκαριστεί αναμφίβολα. Γιατί οι Αμερικάνοι δεν σοκαρίστηκαν όπως εγώ για το ότι ο δράστης είχε στην κατοχή του αυτόματο, αλεξίσφαιρο, αντικαπνογονική μάσκα, καραμπίνα, και εκρηκτικά… όλα ΝΟΜΙΜΑ.
Γιατί αν κάτι είναι σοκαριστικό είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζεται το γεγονός στην Αμερική. Τα ερωτήματα: τι οδηγεί έναν πτυχιούχο με άριστους βαθμούς σε αυτήν την πράξη ή ποια ήταν τα αίτια και ποια τα γεγονότα που συνέβαλαν σε αυτό αντικαταστάθηκαν με το εξωφρενικά εύκολο και βολικό συμπέρασμα: ψυχοπαθής δράστης, άτομο μοναχικό, looser, με τάσεις καταστροφικής ταύτισης. Ενώ η αντιμετώπιση του περιστατικού πολιτικά και κοινωνικά αντικαταστάθηκε με την λύση της αγοράς όπλου-43% αυξήθηκαν οι αιτήσεις για οπλοκατοχή μετά το γεγονός. Ο τύπος μπορεί όντως να είναι ψυχοπαθής αλλά η πυκνότητα παρόμοιων περιστατικών στην Αμερική σε σύγκριση με άλλες χώρες έρχεται να διαψεύσει το εύκολο συμπέρασμα της ψυχικής διαταραχής. Κι ακόμα κι αν όλα τα περιστατικά πραγματοποιήθηκαν από άτομα με ψυχικά προβλήματα τότε αυτά σίγουρα αποκτήθηκαν στην πορεία και το τι συνέβαλε σε αυτό θα πρέπει να διερευνηθεί.
Το ότι τα περιστατικά είναι συχνά πυκνά στην Αμερική μια χώρα όπου 270 εκατομμύρια όπλα βρίσκονται στα χέρια πολιτών κάτι θέλει να πει. Η αυτοπροστασία ή η προστασία του Συντάγματος από πραξικόπημα είναι απλά δυο καλές δικαιολογίες του λόμπι των όπλων. Αν η Άγρια Δύση ήταν απολίτιστη τι διαφορά έχουν οι πολιτισμένες Ηνωμένες Πολιτείες όπου ο καθένας έχει ένα όπλο; Και αν η αυτοπροστασία ήταν υπαρκτή ποια είναι η δουλειά της αστυνομίας;
Το θέμα της οπλοχρησίας και οπλοκατοχής έχει ανοίξει πολλές φορές στην Αμερική πάντα μετά από ένα μακελειό και έχει κλείσει εξίσου άλλες τόσες αποδεικνύοντας ότι τα όπλα είναι απλά μια κερδοφόρα μπίζνα με δισεκατομμύρια, ένα λόμπι με πολλά συμφέροντα και τέτοια περιστατικά όπως του Ντένβερ ένας καλός τρόπος να διατηρείται το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών και επακόλουθα να τίθεται το ζήτημα της εθνικής ασφάλειας. Ίσως λοιπόν όπως είπε και ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης Μπλούμπεργκ θα πρέπει οι Αμερικανοί να πάψουν να σοκάρονται και να θρηνούν και να αρχίζουν να σκέφτονται το θέμα της οπλοκατοχής.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.
Ακόμα, το 3point magazine έχει θέσει εαυτόν απέναντι στο φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, σχόλια ανάλογου περιεχομένου θα έχουν την ίδια μοίρα με τα ανωτέρω, τη γνωριμία τους με το "delete".
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του 3point.